Terrestriële televisie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Terrestriële televisie (soms ook aardgebonde televisie) verwys na televisieontvangs deur middel van antennas en in teenstelling met satellietskottels of kabels. Aardgebonde televisiekanale word deur middel van gemoduleerde elektromagnetiese golwe min of meer reglynig na antennas in of op geboue uitgesaai.

Die uitsaaitegnologie wat hiervoor ingespan word, kan of analoog of digitaal wees.

Tegniese besonderhede[wysig | wysig bron]

Die Televisietoring van Berlyn (1969) saai tans onder meer dertig digitale aardgebonde televisiekanale uit
Mikrogolfantennas

Die uitsaaifrekwensies wat vir aardgebonde televisie gebruik word, het baie kort golflengtes in die FM- of desimetergolfband wat net soos lig byna reglynig uitbrei en sodoende nouliks in staat is om die aardkromming te volg - die reikwydte van senders is dus beperk. Landskapsvorme soos valleie kan net soos geboue en weersinvloede probleme by die televisieontvangs (soos byvoorbeeld spookbeelde) veroorsaak. Die laasgenoemde effek word deur weerkaatsings op groot oppervlaktes veroorsaak wat met die regstreekse televisieseine interfereer.

Hierdie probleme tree net by analoogseine in, terwyl digitale aardgebonde selfs voordeel kan trek uit weerkaatsings wat die ontvangsgehalte verbeter.

Om 'n groot gebied onafhanklik van weerstoestande met goeie ontvangsgehalte te dek, word naas die sterk senders van die basisnetwerk 'n relatief groot aantal van plaaslike senders (herhalers) benodig wat die televisieseine verder versprei, byvoorbeeld in valleie. Hierdie tegniese vereistes maak die uitsaai van analoë televisiekanale aansienlik duurder as dié van digitale televisie. Daarnaas is daar slegs 60 uitsaaifrekwensies vir analoë kanale beskikbaar, en elkeen van die basiese en plaaslike senders in 'n uitgestrekte gebied benodig sy eie frekwensie om interferensies te voorkom. Sodoende kan op 'n bepaalde plek dikwels maksimaal twaalf analoë kanale uitgesaai en ontvang word. Met digitale terrestriële televisie kan die aantal beskikbare kanale aansienlik verhoog word.

Om hul reikwydte te vergroot, word senders meestal op bergpieke en/of televisietorings of televisiemaste geïnstalleer. Die televisiesein van 'n bepaalde kanaal word deur middel van mikrogolfseine of via satelliet sentraal na die senders uitgesaai. In digbevolkte gebiede of op hoë bergspitse word die sein teen 'n baie hoë sterkte uitgesaai. Om die televisieontvangs in afgeleë of heuwelagtige gebiede te verseker, word sogenaamde televisieomsetters ingespan wat die sein van 'n televisietoring, satelliet of 'n ander omsetter opvang en as 'n versterkte sein op 'n ander kanaal weer uitsaai.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  • Hierdie artikel, of gedeeltes daarvan, is uit die volgende Wikipedia-artikel vertaal: Antennenfernsehen