Die volharding van herinnering

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf The Persistence of Memory)
Commons
Commons
Die skildery wat hier bespreek word, kan besigtig word by die webwerf van die Museum of Modern Art, waar dit tans gehuisves word.

La persistencia de la memoria (1931) of Die volharding van herinnering (ook bekend onder die Engelse titel, The Persistance of Memory) is moontlik een van die bekendste skilderye deur die kunstenaar Salvador Dalí. Die skildery is bekend vir sy beelde van sagte, verwelkte sakhorlosies.

Die Museum of Modern Art (MoMA, "Museum van moderne kuns") in New York besit die skildery sedert 1934. Dit is vertoon by die Tate Modern in Londen, vanaf 1 Junie tot 9 September 2007, as deel van 'n uitstalling getiteld "Dalì and Film". Daarna het dit gereis na die Los Angeles County Museum of Art (14 Oktober 2007 - 6 Januarie 2008) en die Salvador Dalì Museum, in St. Petersburg, Florida (1 Februarie - 1 Junie 2008). Dit het na sy tuiste teruggekeer by die Museum of Modern Art in Junie 2008 as deel van die uitstalling "Dalí and Film" wat van 29 Junie tot 15 September 2008 gestrek het.

Beskrywing[wysig | wysig bron]

Die skildery is 'n olieverfskildery op doek, met 'n grootte van 24 × 33cm. Hierdie bekende surrealistiese werk het die beeld van sagte, verwelkte sakhorlosies bekendgestel, 'n tema wat Dalí sou herhaal in Die uiteenvalling van die volharding van herinnering (1952-1954). Daar is drie sulke horlosies te sien in hierdie skildery: een is oor die kant van 'n groot bruin blok in die linker-onderkantste hoek gedrapeer en het 'n vlieg op. 'n Tweede hang oor 'n enkele tak wat spruit uit 'n skynbaar dooie boomstam wat op dié bruin blok staan. In die middel van die skildery is daar 'n vervormde gesig (waarskynlik die kunstenaar self s'n) wat op 'n sofa lyk, die derde horlosie is oor die rugkant van hierdie "sofa" gedrapeer. Dalí het self na hierdie horlosies as die "camembert van tyd" verwys.

Naas die drie verlepte sakhorlosies is daar ook 'n helderder sakhorlosie wat op die bruin blok lê en 'n realistiese vorm besit. Dié sakhorlosie is donkerder in kleur en wemel van miere. Saam met die surrealistiese sakhorlosies suggereer dit dat tyd minder absoluut is as wat mens dink. Die miere simboliseer dan ook verganklikheid en vervolgens word tyd as verganklik uitgebeeld.

In die verte is daar 'n oseaan sigbaar met goue kranse aan die regterkant wat die kusgebied in Katalonië, Dalí se tuisland, voorstel.

Bronnelys[wysig | wysig bron]