Tibeto-Birmaanse tale

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Tibeto-Birmaanse tale
Geografiese
verspreiding:
Oos-, Suidoos- en Suid-Asië:
Genetiese
klassifikasie
:
Sino-Tibettaans
 Tibeto-Birmaanse tale
Onderafdelings:
Sien kaart hieronder

Verspreiding van Tibeto-Birmaanse tale:

   Chinees

   Tibettaans

   Birmaans

   Karen

   Rung

   Tani

   Qiangies

   Bodo-Garo

   Konyak

   Naga

   Meitei

   Kukisj

Die Tibeto-Birmaanse tale vorm die nie-Chinese tak van die Sino-Tibettaanse tale met omtrent 456 tale wat deur sowat 70 miljoen mense gepraat word. Hulle word veral in Oos-, Suidoos- en dele van Suid-Asië (Himalaja-streek) gepraat.

Die grootste tale (volgens moedertaalsprekers) is: Birmaans (32 miljoen), Meitei (1,5 miljoen), Bodo (1,3 miljoen), Newari (1,3 miljoen), Tibettaans (1,2 miljoen, insluitende Dzongkha), Garo (1,1 miljoen), Kokborok (1 miljoen) en Mizo (830 846). Baie Sino-Tibettaanse tale word deur klein gemeenskappe in afgeleë berggebiede gepraat en is weinig gedokumenteer. Die oudste bevestigde Tibeto-Birmaanse taal is Pai-lang uit die derde eeu, gevolg deur Tibettaans en Birmaans.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • (en) Bradley, David (1997). "Tibeto-Burman languages and classification". In Bradley, David (red.). Tibeto-Burman languages of the Himalayas. Papers in South East Asian linguistics. Vol. 14. Canberra: Pacific Linguistics. pp. 1–71. ISBN 978-0-85883-456-9.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]