Toy Story

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Toy Story
Regisseur John Lasseter
Toesighoudende Tegniese Regisseur:
William Reeves
Produksieleier Austin Belge
Ralph Guggenheim
Uitvoerende Vervaardiger:
Ed Catmull
Steve Jobs
Draaiboek Storie:
John Lasseter
Pete Docter
Andrew Stanton
Joe Ranft
Draaiboek:
Joss Whedon
Andrew Stanton
Joel Cohen
Alec Sokolow
Met Tom Hanks
Tim Allen
Don Rickles
Jim Varney
Wallace Shawn
John Ratzenberger
Annie Potts
John Morris
Laurie Metcalf
Erik von Detten
Musiek deur Randy Newman
Redigeerder Lee Unkrich
Robert Gordon
Ateljee Walt Disney Pictures
Pixar Animation Studios
Verspreider Walt Disney Pictures
Buena Vista Distribution
Uitgereik 22 November 1995 (VSA)[1]
Speeltyd 81 minute
Land Verenigde State van Amerika
Taal Engels
Begroting VS$30 miljoen
Bruto wins Noord-Amerika
VS$191 796 233
Res van die Wêreld
VS$170 162 503
Wêreldwyd
VS$361 958 736
Opgevolg deur Toy Story 2
IMDb-profiel

Toy Story is 'n rekenaargeanimeerde gesins-/buddy-rolprent van 1995 wat deur John Lasseter geregisseer is en onder andere die stemme van Tom Hanks en Tim Allen gebruik. Die rolprent is deur Ralph Guggenheim en Bonnie Arnold vervaardig en deur die verspreidingsfirma Buena Vista Distribution versprei. Die draaiboek is deur Joss Whedon, Andrew Stanton, Joel Cohen en Alec Sokolow geskryf met musiek van Randy Newman. Dit is die eerste hoofprent wat slegs rekenaargegenereerde beeldmateriaal gebruik. Toy Story se intrige handel oor 'n klein seun se speelgoed wat aan 't lewe raak wanneer ookal hy nie in hul teenwoordigheid is nie. Die verhaal volg 'n speelgoed-cowboy wat jaloers raak wanneer 'n ruimtevaarder-aksiefiguur die eienaar se gunsteling speelding word.

Toy Story was die verdienstelikste rolprent op sy openingsnaweek.[2] Dit het $192 miljoen in die Verenigde State en Kanada tydens sy aanvanklike teatervrystelling ingevorder[3] en het wêreldwyd meer as $356 miljoen verdien.[2] Resensies was grotendeels positief en het die tegniese innovering van die animasie en die vernuf en gesofistikeerdheid van die draaiboek geloof.[4][5]

Toy Story-geïnspireerde materiaal sluit in DVD-vrystellings, temaspeelgoed, videospeletjies en koopware. Die rolprent is deur sy sukses genoop om 'n opvolg voort te bring. Toy Story 2 is vrygestel en was selfs 'n groter lokettreffer as die oorspronklike rolprent. Op 2 Oktober 2009 is Toy Story op 'n Double Feature met Toy Story 2 in Disney Digital 3-D vrygestel en Toy Story 3 op 18 Junie 2010.[6]

Storielyn[wysig | wysig bron]


Pretbederwerswaarskuwing: Die storielyn of storie se einde volg hieronder.


Oudmodiese cowboy-speelgoedpop Woody is besig om 'n verkenningsekspedisie na sy eienaar Andy se verjaarsdagpartytjie te reël in die laaste dae voordat Andy se familie na hul nuwe huis verhuis. Tot Woody se ontsteltenis ontvang Andy 'n nuwe aksiefiguur, ruimtereisiger Buzz Lightyear, wie se indrukwekkende kenmerke vinnig veroorsaak dat hy Woody se plek as Andy se gunsteling speelding oorneem. Woody, die voormalige de facto leier van Andy se speelgoed, is hewig ontsteld en gebelgd oor sy vervangs. In die tussentyd kan Buzz nie verstaan dat hy net 'n speelding is nie — hy glo hy is 'n egte ruimtereisiger en sien Woody as 'n hindernis in sy "missie" om na sy tuisplaneet terug te keer.

Woody probeer later Buzz se plek op 'n familie-uitstappie inneem deur hom in 'n gaping agter Andy se lessenaar vas te vang sodat Andy hom nie kan vind wanneer hy 'n speelding vir die rit wil saamneem nie. Woody se plan loop egter skeef en Buzz word by die venster uitgewerp. Die ander speelgoed beskuldig Woody daarvan dat hy Buzz uit jaloesie probeer vermoor het, maar hulle kan hom nie straf nie omdat Andy die huis met Woody verlaat vir die uitstappie na die ruimtetema Pizza Planet-restourant. Buzz sien hoe Andy met Woody in sy moeder se kar klim en kry dit reg om ook aanboord te kom om wraak op Woody te neem. By die petrolstasie peins Woody hoe hy alleen na Andy se kamer kan terugkeer, terwyl Andy se moeder die motor met brandstof vul. Buzz verskyn plotseling en is suur oor wat Woody aan hom gedoen het. Die twee begin baklei en land per abuis buite die motor, wat wegry en die twee op die petrolstasie gestrand laat.

Woody sien 'n Pizza Planet-afleweringsvoertuig by die stasie en beplan om Andy daar te herontmoet. Hy besef egter dat die ander speelgoed woedend sal wees indien hy sonder Buzz terugkeer, en gevolglik oorreed hy Buzz dat die afleweringswa hulle na 'n ruimteskip sal neem. By Pizza Planet aangekom, klim Buzz by 'n klou-speletjiesmasjien, wat soos 'n ruimteskip lyk, in omdat hy glo dat dit die deur Woody beloofde ruimtetuig is. Woody klim ook in die kloumasjien sodat hy Buzz kan red, maar dan word Buzz en Woody deur Andy se buurseun, die speelgoedvernietegende Sid Phillips, opgeraap.

Die twee probeer uit Sid se huis ontsnap voordat Andy se familie se verhuisingsdag aanbreek. Hulle ontdek gruwelike, mutante speelgoed wat Sid se kamer bewoon, asook Sid se bose hond, Scud. Buzz sien 'n televisieadvertensie vir Buzz Lightyear-speelgoed nes homself. Terneergeslae en ontkennend dat hy 'n speelding is, probeer Buzz vir een laaste keer om by die venster uit te vlieg, maar val en breek sy vlerk af. Woody slaag nie daarin om die depressiewe Buzz aan sy ontsnappingsplan te laat deelneem nie, ten spyte daarvan dat die mutante speelgoed hul ware kleure gewys het deur Buzz se vlerk reg te maak. Sid maak voorbereidings om Buzz te vernietig deur 'n vuurwerk-vuurpyl aan hom te heg, maar die lansering word uitgestel vanweë 'n reënstorm. Woody oorreed Buzz dat die lewe die leef werd is al is hy nie 'n ruimtevaarder nie, alhoewel hy self in wanhoop verval het omdat hy geen kans staan om Andy se gunsteling te wees nie. Buzz herwin sy lewenslus, maar Sid word wakkeer voordat hulle kan ontsnap en neem Buzz, wat steeds aan die vuurpyl geheg is, na sy agtererfse lanseerarea. Woody werk met Sid se mutante speelgoed saam deur Sid in vrees vir sy eie speelgoed weg te laat hardloop en sodoende Buzz te red. Die twee is egter te laat vir Andy se familie wat wegry op pad na die nuwe huis.

Terwyl hulle op die bewegende verhuisingstrok klim, trek hulle die aandag van Scud. Buzz offer homself op om Woody te red deur die hond aan te val. Woody probeer om Buzz weer te red met behulp van Andy se afstandbeheerde motorkar. Die ander speelgoed in die bewegende trok glo egter verkeerdelik dat Woody poog om van nog 'n speelding ontslae te raak, en gooi hom gevolglik op die teerpad met Buzz. Die speelgoed sien hoe Woody en Buzz op die afstandbeheerde kar ry en besef hul verkeerde oordeel. Hulle probeer om die drie speelgoed op die trok te kry, maar die speelgoedkar se batterye raak uitgeput en die drie word agtergelaat terwyl die trok voortbeweeg. Woody besef dan dat hy die vuurpyl op Buzz se rug kan aansteek, en gooi die karretjie in die bewegende trok terwyl hy en Buzz die hemel inskiet. Buzz verlos homself van die vuurpyl net voordat dit ontplof en hy en Woody sweef in die lug totdat hulle veilig langs Andy in die familiekar land.

Op Oukersaand by die nuwe huis voer 'n herversoende Buzz en Woody weer 'n verkenningsekspedisie uit om vir die nuwe speelgoedarriverings voor te berei. Terwyl Woody wonder welke geskenk ooit erger as Buzz kon wees, word 'n blaf vanuit die onderste verdieping gehoor. Andy het 'n jong hondjie ontvang — iets wat Woody en Buzz ongemaklik laat.

Rolverdeling[wysig | wysig bron]

  • Tom Hanks as Sheriff Woody, 'n oudmodiese cowboy-opwenpop en Andy se gunsteling speelding. Andy se ander speelgoed sien hom as 'n leier. Hy is een van die twee protagoniste in die rolprent.
  • Tim Allen as Buzz Lightyear, 'n nuwe en gewilde wetenskapfiksie aksiefiguur wat vir Woody se posisie as Andy se gunsteling speelding en as die gewildste speelding onder die ander speelgoed in Andy se kamer meeding. Hy is die rolprent se tweede protagonis.
  • John Morris as Andy Davis, die agtjarige eienaar van Woody en Buzz.
  • Erik von Detten as Sid Phillips, Andy se waansinnige en sosiopatiese buurseun wat speelgoed vir die pret folter. Hy dien as die antagonis in die film.
  • Don Rickles as Mr. Potato Head, 'n siniese speelding, gebaseer op Playskool se gewilde Mr. Potato Head-speelding. Hy is geneig om in ongelukke betrokke te wat sy verwyderbare onderdele betrek.
  • Jim Varney as Slinky Dog, een van Woody se naaste vriende.
  • Wallace Shawn as Rex, 'n hulpelose en onseker tirannosourus.
  • John Ratzenberger as Hamm, 'n wysneus spaarvarkie wat sy neus in al die ander speelgoed se sake druk.
  • Annie Potts as Bo Peep, 'n porselein skaapwagterin wat verstandige insette in die speelgoed se argumente lewer.
  • R. Lee Ermey as Sarge, the hoof van Andy se weermagspeelgoed en 'n voorbeeld van militêre dissipline en presiesheid.
  • Laurie Metcalf as Mrs. Davis, Andy se moeder.
  • Sarah Freeman as Hannah Phillips, Sid se jonger suster.
  • Mary Freeman as Mrs. Phillips, Sid se moeder.

Van die kameevertolkers sluit in Penn Jillette (as 'n TV-aankondiger), Sam Lasseter, Joe Ranft (as Lenny, die speelgoed-verkyker), en Andrew Stanton.


Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Release dates for Toy Story (1995)" (Webbladsy). IMDB. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Mei 2018. Besoek op 12 November 2009.
  2. 2,0 2,1 "Toy Story". The Numbers (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Oktober 2013. Besoek op 11 Maart 2009.
  3. "Film Database: T". Box Office Guru (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Oktober 1999. Besoek op 11 Maart 2009.
  4. "Toy Story Reviews". Metacritic. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Desember 2008. Besoek op 11 Maart 2009.
  5. "Toy Story (1995)". Rotten Tomatoes (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Mei 2020. Besoek op 11 Maart 2009.
  6. Graser, Marc (24 Januarie 2008). "'Toy Story' gets 3-D makeover". Variety. Besoek op 11 Maart 2009.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]