Versleuteling

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Versleuteling of enkripsie soos gebruik in kriptografie is 'n al hoe meer belangrike prosedure om data te beskerm. Versleutelde data kan nie deur ander partye gelees word nie.

Versleuteling is wanneer data, bv. 'n teksboodskap, in 'n onleesbare versleutelde kode vertaal word. Hierdie data kan dan vervoer of geberg word, en dit kan slegs met die regte sleutel weer ontsleutel word na die oorspronklike data (of teks.) Die versleuteling en ontsleuteling kan redelik kompleks raak. Versleutelingsprosesse se kompleksiteit word in bisse gemeet, bv. 256, 512 of 1024. Indien the sleutel te kort is, kan mens 'n rekenaar programmeer om elke moontlike sleutelkombinasie te toets, en sodoende kan 'n mens die kode ontsyfer sonder die sleutel. Maar met komplekse algoritmes raak die tyd wat benodig is om 'n sleutel so te breek, eksponensieël meer. Soos vinniger rekenaars ontwikkel word, raak dit dus belangriker om langer en beter sleutels te gebruik.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]