Virale bemarking

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Virale bemarking en virale advertensie verwys na bemarkingstegnieke wat voorafbestaande sosiale netwerke gebruik om die handelsmerkerkenning te verhoog of om ander bemarkingsdoelwitte (soos produkverkope) te verwesenlik deur selfverspreidende prosesse te gebruik, soortgelyk aan die verspreiding van virusse en rekenaarvirusse.[1] Dit kan bestaan uit mondelingse oorvertellinge, of aangevuur word deur die netwerkvermoëns van die internet.[2] Virale bemarking is 'n bemarkingsverskynsel waar mense aangemoedig word om 'n bemarkingsboodskap vrywilliglik aan te stuur.[3] Virale promosies kan die vorm aanneem van videoknipsels, interaktiewe speletjies, elektroniese boeke, handelsmerksagteware, beelde of selfs teksboodskappe. Die basiese vorm van virale bemarking is nie oneindig volhoubaar nie.

Daar word beweer dat 'n tevrede kliënt gemiddeld drie mense van 'n produk of diens vertel waarvan hy/sy hou en elf mense van 'n produk of diens vertel waarvan hy/sy nie hou nie.[4] Virale bemarking steun sterk op die natuurlike gedrag van mense.

Die doel van bemarkers wat belangstel in die skep van virale bemarkingsprogramme is om indiwidue te identifiseer met hoë sosiale netwerkpotensiaal en skep dan virale boodskappe wat byval vind by hierdie segment van die bevolking waar dit 'n hoë waarskynlikheid het om aangestuur te word.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Andreas Kaplan, Michael Haenlein (2011). "Two hearts in three-quarter time: How to waltz the social media/viral marketing dance, Business Horizons".
  2. "USAToday: Viral advertising spreads through marketing plans". June 23, 2005, 2005
  3. Viral Marketing – Definisie, inligting, webwerwe, artikels
  4. "Bizsum Book Summary: Secrets of Word Of Mouth Marketing by George Silverman" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 November 2010.