Vlag van Peru

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Vlag van Peru
Vlag van Peru
Vlag van Peru
Gebruik Staatsvlag en Staats- en Vlootvaandel Staatsvlag en staats- en vlootvaandel Ontwerp is ’n aanvaarde wisselvorm
Verhouding 2:3
Goedgekeur 25 Februarie 1825[1]
Ontwerp Drie ewe breë vertikale bane in rooi, wit en rooi.
Wisselvormvlag van Peru
Wisselvormvlag van Peru
Gebruik Staatsvlag en Staats- en Vlootvaandel Staatsvlag en staats- en vlootvaandel Ontwerp is ’n aanvaarde wisselvorm
Verhouding 2:3
Ontwerp Drie ewe breë vertikale bane in rooi, wit en rooi met die land se wapenskild in die middel van die wit baan.
Wisselvormvlag van Peru
Wisselvormvlag van Peru
Gebruik Oorlogsvlag Oorlogsvlag
Verhouding 2:3
Ontwerp Drie ewe breë vertikale bane in rooi, wit en rooi met die land se wapenskild in die middel van die wit baan.
Wisselvormvlag van Peru
Wisselvormvlag van Peru
Bynaam (es) Bandera de proa
(af) Boogvlag
Gebruik Vlootvaandel Vlootvaandel
Verhouding 1:1
Ontwerp ’n Rooi vierkant met ’n wit vierkant in die middel wat die wapen (Escudo de Armas) in die sentrum dra.

[2]

Die nasionale vlag van Peru is op 25 Februarie 1825 amptelik in gebruik geneem. Die vlag vertoon drie ewe breë vertikale bane van links na regs in rooi, wit en rooi.[3] ’n Variant van die staatsvlag en staats- en vlootvaandel bevat ’n variant van die land se wapenskild in die middel van die wit baan. Die oorlogsvlag vertoon ’n ander variant van die land se wapenskild in die middel van die wit baan. Vlagdag in Peru word op 7 Junie gevier, die herdenking van die Slag van Arica.

Ontwerp en simboliek[wysig | wysig bron]

Betekenis van die kleure[wysig | wysig bron]

Rooi verteenwoordig die bloed wat op pad na onafhanklikheid gevloei het. Wit verteenwoordig suiwerheid en vrede.

Kleure[wysig | wysig bron]

Wapperende burgerlike vlag van Peru
Wapperende staatsvlag van Peru

Die kleurskema word hieronder gelys:

Rooi Wit
RGB 217-16-35 255-255-255
Heksadesimaal #D91023 #FFFFFF
CMYK 0, 93, 84, 15 0, 0, 1, 0
Pantone 485 C White

Ontwerp[wysig | wysig bron]

Konstruksietekening
Konstruksietekening

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Voorgestelde vlag van 1820[wysig | wysig bron]

Gedurende die Onderkoninkryk Peru is die koloniale Spaanse vlag oor Peru vertoon. In 1820, gedurende die onafhanklikheidstryd het generaal William Miller, ’n Brit van geboorte, die eerste vlag wat die opkomende land verteenwoordig het, in Tacna gehys. Die oorspronklike vlag is verlore maar dit is beskryf as vlootblou met is goue son in die middel (wat waarskynlik die Inti sou voorstel).

Vlag van 1820[wysig | wysig bron]

Die eerste vlag van die Republiek van Peru is deur generaal José de San Martín geskep en amptelik op 21 Oktober 1820 verorden. Dit is in vier driehoeke verdeel met die boonste en onderste driehoek in wit en die ander twee in rooi. In die middel was ’n ovaalvormige lourierkrans met ’n opkomende son agter die berge aan die see, daarin. Die simboliek van die vlag se kleure is onseker maar volgens die Peruaanse skrywer Abraham Valdelomar is San Martín, na sy aankoms aan die kus by Pisco, geïnspireer deur die kleure van die parihuanas (rooi en wit flaminke). Geskiedkundiges van die vroeë Peruaanse Republiek gee ’n ander verklaring, naamlik dat San Martín die rooi van die vlag van Chili gekry het en die wit van die vlag van Argentinië en hy het op dié manier herkoms van die vryheidsvegters erken.[4] Jorge Fernández Stoll reken dat San Martín in 1820 ten gunste was van ’n grondwetlike monargie en het hy daarom besluit op die monargale simbole en kleure: Kastilië het die rooi en wit kleure vir ’n lang tydperk gebruik, die ou vlag van die onderkoninkryk, die Boergondiese Kruisvlag, was wit en rooi en die vlag se diagonale lyne word weerspieël in die kruisontwerp, die rooi kleur was die koninklike simbool van die mascaipacha van die Inca-konings en van die vaandel van die Koning van Spanje op daardie tydstip.[2] Die vlag is egter nie so maklik aanvaar nie as gevolg van die ingewikkelde samestelling en met die gebrek aan gestandaardiseerde maateenhede in daardie tyd was ’n driehoekige vlagontwerp moeilik om te maak.

Vlag van Maart 1822[wysig | wysig bron]

In Maart 1822 het José Bernardo de Tagle, markies van Torre Tagle en Opperafgevaardigde van die Republiek, wat San Martín tydelik vervang het terwyl die laasgenoemde na Guayaquil gereis het, ’n nuwe ontwerp vir die vlag verorden. Dit het bestaan uit drie horisontale bane van rooi-wit-rooi en ’n goue Meison in die middel, soortgelyk aan die vlag van Argentinië. Hierdie wysiging is volgens Torre Tagle regverdig deur onder meer die ongerief van die vervaardiging van die vorige weergawe.

’n Probleem het egter op die slagvelde ontstaan: die ooreenkoms met die vlag van Spanje op ’n afstand, het die onderskeiding tussen die weermagte moeilik gemaak. Dit het gelei tot die ontwerp van nog ’n nuwe vlag.

Vlag van Mei 1822–1825[wysig | wysig bron]

Op 31 Mei 1822 het Torre Tagle weer die vlag se ontwerp verander. Die nuwe weergawe het bestaan uit drie vertikale bane in rooi-wit-rooi met ’n goue son, verteenwoordigend van die Inti, in die middel.

Vlag van 1825–1850[wysig | wysig bron]

Op 25 Februarie 1825, gedurende die administrasie van Simón Bolívar, het die vlag weer verander.

Vlae van die Peru-Boliviaanse Konfederasie-era, 1836–1839[wysig | wysig bron]

Van 1836 tot 1839 is Peru tydelik ontbind in die Republieke van Suid-Peru en Noord-Peru wat by Bolivië aangesluit het om die Peru-Boliviaanse Konfederasie te vorm.

Die Suide het eerste gevorm en dus ’n nuwe vlag aangeneem: ’n rooi vertikale baan aan die vlagpaalkant met ’n goue son en vier klein sterre daarbo (wat Arequipa, Ayacucho, Cuzco en Puno, die vier provinsies van die republiek, verteenwoordig het), en op die wapperkant twee gelyke horisontale bane in groen (bo) en wit (onder). Die Noorde het die geldeenheid en alle simbole van die ontbinde Peru, insluitend die vlag, behou.

Die vlag van die Peru-Boliviaanse Konfederasie het van links na regs en gehel teen verskillende hoeke, die wapenskilde van Bolivië, Suid- en Noord-Peru bevat op ’n rooi agtergrond, versier met ’n lourierkrans.

Na die ontbinding van die Konfederasie is die ou Republiek van Peru weer herstel na wat dit was voor die ontbinding. Die nasionale simbole is ook herstel.

Vlag van 1950[wysig | wysig bron]

In 1950 het generaal Odría die nasionale vlag gewysig na sy huidige ontwerp deur die wapenskild van die burgerlike vlag te verwyder omdat dit de facto gebruik is en makliker was om te maak. Die nasionale vaandel en oorlogsvlag is geskep vir eksklusiewe gebruike, elk met ’n variant van die wapenskild wat ook effens verander is. Dit is vandag nog die amptelike vlae.

Ander vlae[wysig | wysig bron]

Soortgelyke vlae[wysig | wysig bron]

Met effense variasie in die skakering van rooi en die groottes van die vertikale bane, is die ontwerp van die vlag van Kanada wat in 1965 aanvaar is, soortgelyk aan dié van Peru. Die grootste verskil tussen die vlae, buiten die kleur en die groottes van die bane is die simbole in die wit baan met Kanada wat van ’n esdoringblaar gebruik maak. Ander soortgelyke vlae sluit dié in wat horisontale bane in plaas van vertikale bane het, soos die vlag van Oostenryk.

Die Marcha de Banderas[wysig | wysig bron]

'n Aansig van die monument vir Francisco Bolognesi op die gelyknamige plein in Lima, waar elke 7 Junie die Vlagdag gevier word
Amptelike Vlagdag-seremonie op 7 Junie 2017 by die Plaza Bolognesi

Die Marcha de Banderas (Mars van die Vlae) is ’n militêre mars wat gesing word wanneer die vlag gehys word. Dit is in 1897 geskryf deur sersant-majoor Jose Salas Libornio.

Marcha de Banderas
Arriba, arriba, arriba el Perú
y su enseña gloriosa inmortal,
llevad en alto siempre
la bandera nacional.

Tal la llevaron con gloria y honor,
héroes peruanos de invencible ardor.
Arriba, arriba siempre la bandera nacional.

Es la bandera del Perú,
de blanco y rojo color,
cual llamarada de amor,
que en Ayacucho y en Junín
victoriosa amaneció con el
sol de la Libertad

Todo Peruano ha de sentir,
vibrar en su corazon
amor al patrio pendón,
y bajo sus pliegues luchar,
y si fuera menester
por sus lauros y honor morir
Vertaling: Mars van die Vlae
Lank lewe, lank lewe, lank lewe Peru
en aan haar glorieryke onsterflike vaandel
altyd omhoog gedra
is die nasionale vlag.

Hulle voer dit met glorie en eer
Peruaanse helde met onoorwinlike ywer.
Leef lank, leef altyd, nasionale vlag.

Dit is die vlag van Peru,
van wit en rooi in kleur,
as ’n vlam van liefde,
in Ayacucho en Junín
het dit seëvierend aangebreek met die
Son van Vryheid

Elke Peruaan moet
sy hart voel vibreer,
met liefde vir die vaderlandsvlag
en veg onder sy voue
en indien dit ooit nodig is
te sterf met hul louere en eer.

In alle gevalle vandag word slegs drie van die vier verse gesing.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Peru" (in Engels). Flags of the World. 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Maart 2000. Besoek op 7 Mei 2020.
  2. 2,0 2,1 (es) Jorge Fernández Stoll. "Los orígenes de la bandera", Lima, Sociedad Bolivariana de Lima, 1953
  3. "Political Constitution of Peru" (PDF) (in Engels). 29 Desember 1993. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2019. Besoek op 7 Mei 2020.
  4. (es) Mariano Felipe Paz Soldán (1868). Geskiedenis van Peru se onafhanklikheid. pp. 75–. Besoek op 7 Mei 2020.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.