Wafra

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die olietenkskip SS Wafra het in Februarie 1971 een van die wêreld se grootste oliebesoedelingsrampe aan die Suid-Afrikaanse kus veroorsaak.

Die Wafra is in 1956 in Nagasaki (Japan) gebou, was die eiendom van Getty Tankers en in Liberië geregistreer. Op 12 Februarie het die skip met 'n vrag ru-olie van 63 174 ton die hawe van Ras Tanura (in Saoedi-Arabië) aan die Persiese Golf op pad na Kaapstad verlaat.

Op 27 Februarie ondervind die skip masjienprobleme toe dit om Kaap Agulhas vaar. Eers word dit deur die Russiese tenkskip Gdynia en toe deur die Durbanse kusvaarder Pongola op sleeptou geneem. Die sleepkabel breek en die Wafra bots op 8 km van Kaap Agulhas teen die Northumberlandrif. Agt van sy 12 vragtenks word beskadig en 26 000 ton olie lek uit. Hiervan spoel 6 000 ton op die kus rondom Kaap Agulhas en Struisbaai uit en lei tot 'n ekologiese ramp. Op Dyereiland naby Gansbaai word 1 200 Afrika-pikkewyne besmeer.

Twee Duitse sleepbote, die Oceanic en die Baltic, het die Wafra van die rif afgesleep, maar in die proses breek die Wafra op. Die voorste gedeelte is 320 km ver na die rand van die kontinentale plaat gesleep, maar laat 'n oliespoor van 160 km lank na. Die agterstewe het agtergebly en vorm daar 'n kunsmatige rif. Dit is gewild onder sportduikers.

Op 10 Maart is die grootste wrakstuk deur 'n Buccaneer van die Suid-Afrikaanse lugmag gebombardeer en het baie van die olie weggebrand. Twee dae later het 'n Shackleton-vliegtuig die wrak gekelder.

Die raad van ondersoek het die kaptein en die bemanning van die Wafra van enige blaam vir die ramp onthef.

In 1968 was die World Glory en in 1983 die Castillo de Bellver verantwoordelik vir groot oliestortings langs die Suid-Afrikaanse kus.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • www.georesources.co.uk
  • www.motherjones.com
  • www.twooceansdiving.com