Walhalla

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Teks in onderskrif

Walhalla (1896) deur Max Brückner.
Walhalla (1905) deur Emil Doepler.
Hierdie artikel handel oor die Noorse mitologiese begrip. Vir die voorstad in Suid-Afrika, sien Valhalla.

In die Noorse mitologie is Walhalla 'n enorme, majestueuse saal in Asgard waaroor die god Odin heers. Die helfte van Noorse vegters wat op die slagveld sterf, word deur Odin se walkures na Walhalla geneem, terwyl die ander helfte deur die godin Freya gekies word vir die veld Fólkvangr.

In Walhalla sluit die gesneuwelde vegters aan by die massas wat reeds in gevegte dood is en as einherjar bekend is, asook verskeie legendariese konings en mitologiese helde, terwyl hulle hulle voorberei om Odin by te staan tydens die gebeure van Ragnarök. Voor die saal staan 'n goue boom en die dak is bedek met goue skilde. Verskeie wesens woon om Walhalla, soos die takbok Eikþyrnir en die bok Heiðrún, wat op Walhalla staan en die blare van die boom Læraðr eet.

Walhalla word genoem in die Poëtiese én Prosaïese Edda, wat in die 13de eeu saamgestel is. Walhalla het al verskeie kuns- en kultuurwerke geïnspireer.

Etimologie[wysig | wysig bron]

Die naam "Walhalla" is afgelei van die Oudnoorse naam Valhǫll, 'n samestelling van die selfstandige naamwoorde valr, "gesneuwelde", en hǫll, "saal". Walr verskyn ook as die eerste element van die woord valkyrja (walkure), letterlik "kieser van gesneuweldes".[1][2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Orel, Vladimir (2003). A Handbook of Germanic Etymology. Brill. ISBN 9004128751
  2. Simek, Rudolf (2007) vertaal deur Angela Hall. Dictionary of Northern Mythology. D.S. Brewer ISBN 0-85991-513-1

Skakels[wysig | wysig bron]