Sprokie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Illustrasie deur Gustave Doré van "Mother Goose" wat sprokies aan kinders voorlees.

'n Sprokie of feëverhaal is 'n kortverhaal wat tot die genre folklore behoort.[1][2] Sulke verhale bevat gewoonlik magie, betowerings en mitiese of fantasievolle wesens. In die meeste kulture is daar geen duidelike lyn wat mite van volks- of sprokiesverhale skei nie; hulle vorm almal saam vorm die literatuur van voorgeletterde samelewings.[3] Sprokies kan onderskei word van ander volksverhale soos legendes (wat gewoonlik geloof in die waarheid van die beskrewe gebeure behels)[4] en eksplisiete morele verhale, insluitend fabels oor diere.

Algemene elemente sluit in dwergies, drake, elwe, feë, reuse, kabouters, aardgeeste, griffioene, meerminne, pratende diere, trolle, eenhorings, monsters, hekse, towenaars, towerkuns en towerspreuke.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. https://litterm.co.za/index.php/s/236-sprokie
  2. https://af.unansea.com/wat-is-die-sprokies-tipes-en-genres-van-sprokies/
  3. Bettelheim, Bruno (1989). The Uses of Enchantment: The Meaning and Importance of Fairy Tales, wonder tale, magic tale. New York: Vintage Books. pp. 25. ISBN 0-679-72393-5.
  4. Thompson, Stith. Funk & Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology & Legend, 1972 s.v. "Fairy Tale"

Bronnelys[wysig | wysig bron]

  • Henriette Roos (1993) Mite, sage, epos en sprokie: Die transformasie van tradisionele patrone in twee Afrikaanse romans uit 1991, Journal of Literary Studies, 9:3-4, 302-312, DOI: 10.1080/02564719308530050