Mischa Maiski: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Nuwe bladsy geskep met '{{Inligtingskas Musikale kunstenaar |Naam = Mischa Maiski(Miša Maiskis,Letties) |Beeld = Mischa Maisky 2.jpg |Onderskrif = <!-- should be more...'
(Geen verskil)

Wysiging soos op 17:49, 19 Augustus 2019

Mischa Maiski(Miša Maiskis,Letties)
Gebore10 Januarie 1948 (1948-01-10) (76 jaar oud)
Riga, Latvian SSR, USSR
GenresKlassiek
InstrumenteTjello

Mischa Maiski (Letties:Miša Maiskis, Hebreeus:מישה מייסקי; gebore op 10 Januarie 1948) is 'n Sowjet-gebore Israeli tjellis.

Biografie

Mischa Maiski was in 1948 in Riga gebore,[1] en is die jonger broer van die orrelis, klavesimbelspeler en musikoloog Waleri Maiski (1942–1981).

Hy was vanaf 1966 tot 1970 deur Mstislav Rostropovich by die Moskouse Konservatoria onderrig. In 1966 het hy sesde-prys tydens die Internasionale Tsjaikofski Kompetisie in Moskou gewen.[1][2] Hy was in 1970 gearresteer en het agtien maande in 'n arbeiderskamp deurgebring. Hy was in 1972 na Israel gerepatrieer,[3] waar hy burgerskap hou.Sjabloon:Cn Hy het saam met Gregor Piatigorski in Los Angeles gestudeer.[3] Maiski woon tans in België.

Maisky het reeds saam met verskeie kunstenaars gewerk, insluitende die pianiste Martha Argerich, Khatia Buniatishvili, Radu Lupu, Nelson Freire, Peter Serkin, Evgeny Kissin, Lang Lang en Sergio Tiempo, die violiste Gidon Kremer, Itzhak Perlman, Vadim Repin, Maxim Vengerov, Joshua Bell, Julian Rachlin en Janine Jansen, en die dirigente Leonard Bernstein, Zubin Mehta, Carlo Maria Giulini, Lorin Maazel, Riccardo Muti, Giuseppe Sinopoli, Yuri Temirkanov, Vladimir Ashkenazy, Daniel Barenboim, James Levine, Charles Dutoit, Mariss Jansons, Waleri Gergijef en Gustavo Dudamel.

Maiski het die eerste keer in 1973 in die Verenigde State by Carnegie Hall opgetree.[3] In 1976 het hy sy eerste uitvoering in Londen gemaak en die volgende jaar saam met Radu Lupu opgetree.[4] Hy het in 1995 na Rusland teruggekeer ten einde opnames saam met die Russiese Nasionale Simfonieorkes onder leiding van Mikhail Pletnev te maak.[3][5]

Persoonlike lewe

Maiski het al saam met sy kinders, naamlik; Sascha, 'n violis, en Lily Maiski, 'n klassieke pianis; uitvoerings gegee.[6]

Opnames

Maiski se opnames sluit in:[7]

Kritiese ontvangs

Daar was al vele kontroversie betreffende Maiski se speelwerk. Daarvolgens kritiseer 'n deel van die publiek sy uitgebreide en dikwels ekstreme gebruik van vibrato en die harde klanke wat hy voortbring.[8] 'n Ander deel voel weer dat Maiski derhalwe hierdeur 'n romantiese kwaliteit tot sy speelwerk behou - selfs wanneer hy barokmusiek interpreteer - wat nie in enige ander spelers gevind kan word nie.Sjabloon:Cn 'n Resensie deur die BBC Magazine skrywer Jan Smaczny het soos volg daaruitgesien; "Maiski se uitvoering van hierdie werke kan skaars verbeter word. Strauss se Sonate beskik oor enorme hoeveelhede jeugdige élan, en die rangskikkings van die Romans vir tjello en orkes en "Morgen" is pragtig" (Morgen! Opus 27, Number 4. 1894, Richard Strauss).[9]

Verwysings

  1. 1,0 1,1 Allan Kozinn (13 Augustus 1989). "A Romantic Cellist With a Subversive Bent". The New York Times. Besoek op 30 Oktober 2018.
  2. "Interview: Mischa Maisky". The Jewish Chronicle. 14 Januarie 2011. Besoek op 6 Junie 2012.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Gavin Phillips (9 November 2001). "The two lives of master cellist Mischa Maisky". Taipei Times. Besoek op 30 Oktober 2018.
  4. Margaret Campbell (19 Mei 2011). The Great Cellists. Faber & Faber. p. 284. ISBN 978-0-571-27801-5.
  5. "Medici". Besoek op 13 November 2016.
  6. Maxim Reider (11 November 2015). "A tribute to a sister". The Jerusalem Post. Besoek op 30 Oktober 2018.
  7. "Mischa Maisky – Discography". All Music. Besoek op 10 Junie 2012.
  8. Reynolds, Mike (24 Maart 2009). "Interview: Mischa Maisky on new music, authentic performances and sound quality". MusicalCriticism.com. Besoek op 3 Junie 2014.
  9. "Mischa Maisky, Critical Reception". Deutsch Grammophon. Opgespoor op 10 Junie 2012.

Eksterne skakels