Gaan na inhoud

Ōkuma Shigenobu

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Ōkuma Shigenobu (大隈 重信, 11 Maart 1838 – 10 Januarie 1922) was 'n Japannese politikus wat in 1898 en van 1914 tot 1916 as die eerste minister van Japan gedien het.

Gebore in die Saga-domein, is Ōkuma kort ná die Meiji-herstel van 1868 as minister van finansies aangestel, aangehelp deur sy vriendskap met genrō Inoue Kaoru. Hy het die land se geldeenheid verenig en die nasionale munt geskep voordat hy in 1881 afgedank is ná 'n lang reeks meningsverskille met lede van die Satsuma- en Chōshū-kliek in die Meiji-oligargie. In 1882 het Ōkuma die Rikken Kaishintō-party gestig en Waseda Universiteit gestig. Hy het in 1888 na die amp as minister van buitelandse sake teruggekeer en gefokus op die hersiening van die ongelyke verdrae wat op Japan afgedwing is; sy benadering is deur sommige as te versoenend teenoor die Westerse moondhede beskou, wat gelei het tot 'n sluipmoordpoging in 1889 en die verlies van 'n been. Ōkuma het in 1896 weer na die politiek teruggekeer, die Shimpotō-party gestig en minister van buitelandse sake en minister van landbou en handel geword.

In 1898, he merged with Itagaki Taisuke's Jiyūtō to form the Kenseitō party, and soon after formed the first partisan cabinet in Japanese history. Internal conflict with Itagaki caused the cabinet to fall in four months. Ōkuma then led the offshoot Kensei Hontō until 1907, resigning to become president of Waseda University. In 1914, Ōkuma was again appointed prime minister. He oversaw the first years of Japan's participation in World War I and issued the Twenty-One Demands to China in 1915 before being forced to resign in 1916.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]