Aktinied

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Atoomgetal Naam Simbool
89 Aktinium Ac
90 Torium Th
91 Protaktinium Pa
92 Uraan U
93 Neptunium Np
94 Plutonium Pu
95 Amerikium Am
96 Curium Cm
97 Berkelium Bk
98 Kalifornium Cf
99 Einsteinium Es
100 Fermium Fm
101 Mendelevium Md
102 Nobelium No

Die aktiniedreeks bestaan uit die 14 chemiese elemente van aktinium tot nobelium op die periodieke tabel, met atoomgetalle 89 tot 102. Die reeks is genoem na die element aktinium. Alle aktiniede is f-blokelemente. Daar is ook alternatiewe rangskikkings wat aktinium uitsluit en/of die oorgangsmetaal lawrensium insluit. Lawrensium, al is dit 'n d-blokelement, het vermoedelik eienskappe wat meer soortgelyk is aan die aktiniede as aan die oorgangsmetale. Die aktiniedreeks word in sommige definisies van die seldsame aardelemente ingesluit.

Die aktiniede vertoon minder ooreenkoms in hulle chemiese eienskappe as die lantaniedreeks. Dit het byvoorbeeld 'n groter verskeidenheid oksidasietoestande, wat aanvanklik daartoe gelei het dat daar onduidelikheid betaan het of aktinium, torium en uraan as d-blokelemente beskou moes word. Alle aktiniede is radioaktief.

Slegs aktinium, torium en uraan kom natuurlik in meer as spoorhoeveelhede in die aardkors voor. Neptunium en Plutonium is al in spoorhoeveelhede in uraanerts as vervalproduk aangetref of deur bombardering vervaardig. Die oorblywende aktiniede is in kernneerslag ontdek, of is in deeltjieversnellers gesintetiseer. Die tweede helfte van die reeks het geweldige kort halfleeftye.

Die aktiniede word gewoonlik onderaan die hoofdeel van die periodieke tabel geplaas. Indien dit deel van die hooftabel vorm, is hul posisie duideliker.

'n Organometalliese verbinding van 'n aktinied staan bekend as 'n organoaktinied.

Geskiedenis van die aktiniedreeks[wysig | wysig bron]

Tydens sy Manhattan-projeknavorsing in 1944 het Glenn T. Seaborg onverwagte probleme ondervind met die isolering van amerikium (95) en curium (96). Hy het begin wonder of die elemente eintlik tot 'n ander reeks behoort, wat sou verduidelik hoekom die verwagte chemiese eienskappe van die nuwe elemente verskil het van wat verwag is. In 1945 het hy teen die advies van kollegas 'n voorstel gemaak vir die mees beduidende verandering aan Dmitri Mendelejef se periodieke tabel wat universeel deur die wetenskapgemeenskap aanvaar is: die aktiniedreeks.

In 1945 publiseer Seaborg sy aktiniedkonsep van swaar elemente en voorspel die aktiniede sou 'n oorgangsreeks vorm soortgelyk aan die seldsameaardreeks van die lantaniede.

In 1961 het Antoni Przybylski 'n ster ontdek met 'n ongewoon hoë hoeveelheid aktiniede.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
Alkalimetale Aardalkalimetale Lantaniede Aktiniede Oorgangsmetale Hoofgroepmetale Metalloïde Niemetale Halogene Edelgasse Chemie onbekend