Gaan na inhoud

Aleksander van Twer

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Aleksander I
Aleksander II
Prins van Twer
Grootprins van Wladimir
Prins Aleksander van Twer in Pskof, deur Boris Tsjorikof.
Prins Aleksander van Twer in Pskof, deur Boris Tsjorikof.
Periode 1326–1327
Voorganger Dmitri II van Twer
Opvolger Iwan I van Moskou
Huis Rjoerik
Vader Michail van Twer
Gebore 7 Oktober 1301
Oorlede 29 Oktober 1339

Aleksander (Russies: Александр Михайлович Тверской; 7 Oktober 130129 Oktober 1339) was as Aleksander I prins van Twer en as Aleksander II grootprins van Wladimir.

Aleksander was die tweede oudste seun van Michail van Twer en Anna van Kasjin. In 1326 het hy sy broer, Dmitri, opgevolg as grootprins van Wladimir nadat Dmitri Joeri III van Moskou vermoor het uit wraak vir die dood van hul pa en Dmitri toe deur die khan van die Goue Horde laat teregstel is.[1]

In 1327 het ’n Tartaarse amptenaar van die Goue Horde, Shefkal, en ’n groot gevolg in Twer aangekom. Hulle het in Aleksander se paleis gebly en die stad begin terroriseer deur hot en haar te roof en moor. Gerugte het versprei dat Shefkal die prins wou vermoor, self die troon oorneem en Islam aan die stad opdwing. Op 15 Augustus 1327 het ’n skare tydens ’n beweerde rooftog op die Tartare afgestorm en hulle vermoor. Shefkal en die res van sy wagte is aan die brand gesteek.[2]

Iwan I van Moskou, die broer van Joeri III van Moskou wat in 1322 deur Dmitri vermoor is, het na die Goue Horde se hoofstad, Sarai, gegaan en die khan oorreed om die amp van grootprins van Wladimir aan Moskou toe te ken. Die khan het Iwan ook met ’n leër van 50 000 man na Twer gestuur om die stad te straf. Aleksander en sy gesin het na Nowgorod gevlug, maar was nie welkom daar nie uit vrees vir die Tartare. Hulle het toe na Pskof gegaan.

Pskof het Aleksander nie net verwelkom nie, maar ook hul prins gemaak. Om te keer dat ’n Tartaarse leër Pskof aanval, wou Aleksander die stad verlaat, maar die inwoners wou hom nie laat gaan nie. In 1329 het Iwan en ander prinse oorlog teen Pskof verklaar. Aleksander het na Litaue en van daar na Swede gevlug. Hy het ’n jaar en ’n half later na Pskof teruggekeer.

In 1335 het hy sy seun, Fjodor, na die Horde gestuur om om vergifnis te pleit. Twee jaar later is hy self daarheen. Die khan het hom vir eers vergewe en na Twer teruggestuur. Dit het gelei tot verdere vyandelikheid met Moskou. Op 29 Oktober 1339 is Aleksander en Fjodor op bevel van die khan in Sarai tereggestel.[3]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. John Fennell, "Princely Executions in the Horde 1308-1339," Forschungen zur Osteuropaischen Geschichte 38 (1988), 9-19.
  2. Arsenii Nikolajewitsj Nasonof, red., Nowgorodskaja Perwaja Letopis Starsjewo i Mladsjewo Izwodof (Moskou en Leningrad: ANSSR, 1950), 98-99, 342; A.N. Nasonof, red., Pskofskije Letopisi (Moskou en Leningrad: ANSSSR, 1941–1955), Vol. 1, p. 17, Vol. 2, p. 23; John Fennell, "The Tver Uprising of 1327: A Study of the Sources," Jahrbücher für Geschichte Osteuropas 15 (1967), 161-179; Michael C. Paul, "Secular Power and the Archbishops of Novgorod Before the Muscovite Conquest," Kritika: Explorations in Russian and Eurasian History 8, No. 2 (2007), 251
  3. John Fennell, "Princely Executions in the Horde 1308-1339," Forschungen zur Osteuropaischen Geschichte 38 (1988), 9-19.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]


Hierdie artikel is vertaal vanuit die Engelse Wikipedia