Alfredo Di Stéfano

Alfredo Di Stéfano

Di Stéfano saam met Real Madrid in 1959
Persoonlike inligting
Geboortenaam	Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé
Geboortedatum	(1926-07-04)4 Julie 1926
Geboorteplek	Buenos Aires, Argentinië
Sterfdatum	7 Julie 2014 (op 88)
Sterfplek	Madrid, Spanje
Lengte	1,78 m
Speelposisie	Voorspeler, middelpeldspeler
Jeugloopbaan
1940–1943	Unión Progresista
1944–1945	River Plate
Seniorloopbaan*
Jare	Span	Kere†	(Doele)†
1945–1949	River Plate	66	(49)
1945–1946	→ Huracán (leen)	25	(10)
1949–1953	Millonarios	101	(90)
1953–1964	Real Madrid	282	(216)
1964–1966	Espanyol	47	(11)
Totaal		521	(376)
Nasionale span
1947	Argentinië	6	(6)
1957–1961	Spanje	31	(23)
Spanne bestuur
1967–1968	Elche
1969–1970	Boca Juniors
1970–1974	Valencia
1974	Sporting CP
1975–1976	Rayo Vallecano
1976–1977	Castellón
1979–1980	Valencia
1981–1982	River Plate
1982–1984	Real Madrid
1985	Boca Juniors
1986–1988	Valencia
1990–1991	Real Madrid
* Kere vir seniorklub uitgedraf en doele is net vir die plaaslike liga.. † Kere uitgedraf (Doele).

Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé (Spaanse uitspraak: [alˈfɾeðo ðjesˈtefano]; 4 Julie 1926 – 7 Julie 2014) was ’n Argentynse professionele sokkerspeler en afrigter wat as ’n voorspeler gespeel het, en wyd beskou word as een van die grootste sokkerspelers van alle tye. Hy was bynaam "Saeta Rubia" ("Blonde Pyl") en is veral bekend vir sy prestasies met Real Madrid, waar hy ’n sleutelrol gespeel het in die klub se oorheersing van die Europese Beker en La Liga gedurende die 1950's en 1960's. Saam met Francisco Gento en José María Zárraga was hy een van slegs drie spelers wat aan al vyf van die Europese Beker-oorwinnings deelgeneem het, en hy het in elk van die vyf eindstryde doele aangeteken. Di Stéfano het hoofsaaklik internasionale sokker vir Spanje gespeel nadat hy na Madrid verhuis en ’n genaturaliseerde burger geword het, maar hy het ook vir Argentinië en Colombia gespeel.

Di Stéfano het sy loopbaan in 1943 by River Plate in Argentinië begin op die ouderdom van 17. Vir die 1946-seisoen is hy aan Club Atlético Huracán uitgeleen, maar het in 1947 na River teruggekeer. Hy het die Copa América in 1947 saam met Argentinië gewen. As gevolg van ’n sokkerstaking in Argentinië in 1949 het Di Stéfano vir Millonarios van Bogotá in die Colombiaanse liga gaan speel. Hy het ses ligatitels gewen gedurende die eerste 12 jaar van sy loopbaan in Argentinië en Colombia. Ná hy deur Real Madrid onderteken is, het hy ’n integrale deel geword van een van die suksesvolste spanne van alle tye. Hy het 216 ligadoele in 282 wedstryde vir Real aangeteken (toe ’n klubrekord, later oortref deur Raúl, Cristiano Ronaldo en Karim Benzema), en ’n suksesvolle vennootskap met Ferenc Puskás opgebou. Di Stéfano se 49 doele in 58 wedstryde was destyds die hoogste totaal in die Europese Beker. Dié rekord is later deur verskeie spelers, insluitend die genoemde Real Madrid-trio, oortref. Di Stéfano het in vyf agtereenvolgende Europese Beker-eindstryde vir Real Madrid tussen 1956 en 1960 aangeteken, insluitend ’n driekuns (hat-trick) in die laaste een. Miskien was die hoogtepunt van sy tyd by die klub hul 7–3 oorwinning oor Eintracht Frankfurt in die 1960-eindstryd by Hampden Park in Glasgow, ’n wedstryd wat baie mense as die beste vertoning van klubvoetbal ooit in Europa beskou. Hy het in 1964 na Espanyol geskuif en daar gespeel totdat hy op 40-jarige ouderdom afgetree het.

Di Stéfano is bekroon met die Ballon d'Or as Europese Sokkerspeler van die Jaar in 1957 en 1959. Hy is tans die sewende hoogste doelskieter in die geskiedenis van Spanje se hoogste afdeling, en Real Madrid se vierde hoogste liga-doelskieter van alle tye. Hy is Real Madrid se voorste doelskieter in die geskiedenis van El Clásico, saam met Cristiano Ronaldo. In November 2003, ter viering van UEFA se Jubileum, is hy deur die Spaanse Sokkerfederasie aangewys as die Goue Speler van Spanje – hul uitstaande speler van die afgelope 50 jaar. Hy is vierde gestem in ’n stemming wat deur die tydskrif France Football gereël is – agter Pelé, Diego Maradona en Johan Cruyff – waartydens voormalige Ballon d'Or-wenners geraadpleeg is om die Sokkerspeler van die Eeu aan te wys. In 2004 is hy deur Pelé ingesluit in die FIFA 100-lys van die wêreld se grootste lewende spelers (in September 2009 het Pelé gesê Di Stéfano was die beste speler "ooit"). In 2008 is Di Stéfano deur beide UEFA en Real Madrid vereer met ’n spesiale Presidentstoekenning wat deur FIFA tydens ’n seremonie in Madrid oorhandig is, waar ook ’n standbeeld onthul is. Die destydse UEFA-president Michel Platini het Di Stéfano "’n groot onder die grotes" genoem, terwyl tydgenote Eusébio en Just Fontaine voorgestel het dat hy "die mees volledige sokkerspeler in die geskiedenis van die spel" was.