Altaar (sterrebeeld)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Altaar
Latynse naam Ara
Genitief Arae
Afkorting Ara
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 17,39h
Deklinasie -53,58º
Grootte 237 vk. grade (63ste)
Kwadrant SQ3
Besonderhede
Hoofsterre 7
Helderste ster Beta Arae
Naaste ster Gliese 674
Sterre helderder as 3 m 2
Sterre met planete 7
Messier-voorwerpe 0
Bayer-/Flamsteed-sterre 17
Aangrensende sterrebeelde
Suidelike Kroon, Skerpioen, Winkelhaak, Suidelike Driehoek, Paradysvoël, Pou, Teleskoop
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Die Altaar (Latyn: Ara) is ’n sterrebeeld in die suidelike hemelruim tussen die Skerpioen en die Suidelike Driehoek. Dit is een van die 48 sterrebeelde wat deur die 2de-eeuse sterrekundige Ptolemeus beskryf is en is steeds een van die 88 moderne konstellasies.

Die Altaar se helderste ster, Beta Arae, het ’n oënskynlike helderheid van 2,9 mag. Gamma Arae is ’n dubbelster net suid daarvan. Daar word geglo Mu Arae het minstens vier planete wat om hom wentel.

Die noordwestelike hoek van die Altaar kruis met die Melkweg en bevat verskeie oop sterreswerms (onder meer NGC 6200) en newelvlekke (insluitende die helder swerm/newelvlek-paar NGC 6188 en NGC 6193). Die helderste ster van die bolvormige swerm NGC 6397 is net 6 500 ligjare weg, en dit is dus een van die naaste bolvormige swerms aan ons sonnestelsel.[1]

Mitologie[wysig | wysig bron]

In die Griekse mitologie word Ara genoem as die altaar wat deur die siklope gebou is en waar die Olimpiese gode offerandes gebring en ’n verbond gesluit het voordat hulle die Titaniese gode aangeval het.[2]

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Dunlop, Storm (2005). Atlas of the Night Sky. Collins. ISBN 0-00-717223-0.
  2. Hyginus, Astronomica, 39, Altar

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]