Amerikium

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Americium)
95 plutoniumamericiumcurium
Eu

Am

(Uqp)
Algemeen
Naam, simbool, getal americium, Am, 95
Chemiese reeks actinides
Groep, Periode, Blok nvt, 7, f
Voorkoms silwerig wit
Atoommassa (243) g/mol
Elektronkonfigurasie [Rn] 5f7 7s2
Elektrone per skil 2, 8, 18, 32, 25, 8, 2
Fisiese eienskappe
Toestand vastestof
Digtheid (naby k.t.) 12 g/cm³
Smeltpunt 1449 K
(1176 °C)
Kookpunt 2880 K
(2607 °C)
Smeltingswarmte 14,39 kJ/mol
Warmtekapasiteit (25 °C) 62.7 J/(mol·K)
Dampdruk
P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k
teen T/K 1239 1356        
Atoomeienskappe
Kristalstruktuur heksagonaal
Oksidasietoestande 6, 5, 4, 3
(amphoteric oxide)
Elektronegatiwiteit 1.3 (Skaal van Pauling)
Ionisasie-energieë 1ste: 578 kJ/mol
Atoomradius 175 pm
Diverse
Magnetiese rangskikking no data
Termiese geleidingsvermoë (300 K) 10 W/(m·K)
CAS-registernommer 7440-35-9
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van amerikium
iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP
241Am sin 432,2 y SF - -
α 5,638 237Np
242mAm sin 141 y IT 0,049 -
α 5,637 238Np
SF - -
243Am syn 7370 y SF - -
α 5,438 239Np
Portaal Chemie

Amerikium (IFA: /ˌaməˈrɪkiəm/) of Amerisium, is 'n sintetiese element in die periodieke tabel met die simbool Am en atoomgetal 95. 'n Radioaktiewe metaal element, americium is 'n aktinied wat verkry word deur plutonium met neutrone te bombardeer en is die vierde transuraan wat ontdek is. Dit is na die Amerikas genoem na aanleiding van die vernoeming van europium na Europa.

Merkbare eienskappe[wysig | wysig bron]

Suiwer amerikium het 'n wit en silwerige glinstering, maar teen kamertemperatuur verdof dit stadig in droë lug. Dit is meer silwerig as plutonium en neptunium en skynbaar meer smeebaar as neptunium of uraan. Alfauitstraling van 241Am is ongeveer drie keer soveel as die van radium. Gram hoeveelhede van 241Am stel intense gammastrale vry wat ernstige blootstellingsprobleme skep vir enige iemand wat die element hanteer.

Amerikium is ook splytbaar; die kritieke massa vir 'n sfeer van 241Am is ongeveer 60 kilogram. Dit is onwaarskynlik dat Amerikium as wapenmateriaal gebruik sal word, aangesien die kritieke massa daarvan heelwat groter is as dié van die makliker bekombare plutonium of uraanisotope.[1]

Toepassings[wysig | wysig bron]

Hierdie element kan in kilogramhoeveelhede vervaardig word en het 'n paar gebruike (meestal 241Am aangesien dit makliker is om betreklik suiwer monsters van die isotoop te vervaardig). Amerikium word in huise en kantore aangetref waar sekere tipes rookspeurders 'n baie klein hoeveelheid (omtrent 0,2 mikrogram) van 241Am as 'n bron van ioniseringstraling het. 241Am word gebruik as 'n draagbare gammastraalbron vir gebruik in radiografie. Die element word ook gebruik om die dikte van glas te bepaal wanneer plaatglas vervaardig word. 242Am is a neutronuitstraler en word gebruik in neutronradiografie. Die isitoop is egter baie duur om in bruikbare hoeveelhede te vervaardig.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Amerikium is laat in 1944 deur Glenn T. Seaborg, Leon O. Morgan, Ralph A. James, en Albert Ghiorso by die oorlogstydse Metallurgiese Laboratorium van die Universiteit van Chicago (nou bekend as die Argonne National Laboratory) vir die eerste keer gesintetiseer. Die span het die isotoop 241Am geskep deur 239Pu in 'n kernreaktor aan opeenvolgende neutronvangreaksies te onderwerp. Dit het 240Pu en toe 241Pu geskep wat weer na 241Am verval het deur betaverval. Seaborg is patent 3 156 523 vir "Element 95 and Method of Producing Said Element" toegeken. Die ontdekking van amerikium en curium is vir die eerste keer in 1945 informeel op 'n kindervasvrae program aangekondig. [1]

Isotope[wysig | wysig bron]

18 radioisotope van amerikium is gekarakteriseer waarvan die stabielste 243Am met 'n halfleeftyd van 7370 jaar is en 241Am met 'n halflewe van 432,2 jaar. Die res van die radioaktiewe isotope het halflewes van minder as 51 ure, en die meeste hiervan het halflewes van minder as 100 minute. Die element het ook agt metastate, waarvan die stabielste 242mAm (t½ 141 jaar) is. Die isotope van amerikium wissel in atoommassa van 231,046 ame (231Am) tot 249.078 ame (249Am).

Chemie[wysig | wysig bron]

In waterige stelsels is die mees algemene oksidasietoestand +3, dit is baie moeiliker om Am(III) na Am(IV) te oksideer as wat dit is om dieselfde oksidasie vir Pu(III) te doen.

Tans is die oplossing-ontrekkingschemie van amerikium belangrik aangesien wetenskaplikes in verskeie dele van die wêreld daaraan werk om die mediumtermyn radiotoksisiteit van die afvalprodukte van die herprosessering van gebruikte kernbrandstof te verminder.

Anders as uraan vorm amerikium nie geredelik 'n dioksied amerisiel kern (AmO2)[2] nie, omdat dit baie moeilik is om amerikium bo die +3 oksidasietoestand te oksideer as dit in 'n waterige oplossing is. In die natuur kan die amerisiel kern kombineer met karbonaat sowel as ander suurstof moieties (OH-, NO2-, NO3-, en SO4-2) om gelaaide komplekse te vorm wat geneig is om geredelik mobiel te wees met lae affiniteit aan grond.

  • AmO2(OH)+1
  • AmO2(OH)2+2
  • AmO2(CO3)1+1
  • AmO2(CO3)2-1
  • AmO2(CO3)3-3

Bronnelys[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
Alkalimetale Aardalkalimetale Lantaniede Aktiniede Oorgangsmetale Hoofgroepmetale Metalloïde Niemetale Halogene Edelgasse Chemie onbekend