Annie Schumann

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Annie Schumann (19 Augustus 1917-17 Desember 2007) was ’n Afrikaanse skrywer.

Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Anna Magdalena van Niekerk is op 19 Augustus 1917 op die Regeringsproefplaas en Landboukollege Elsenburg in die distrik Stellenbosch gebore, waar haar vader as hoof-wynboudeskundige van die Unie van Suid-Afrika gestasioneer was. Haar eerste skoolopleiding ontvang sy tuis. Later gaan sy na die Hugenote Meisieskool op Wellington en matrikuleer dan in 1935 aan die Bloemhof Meisieskool op Stellenbosch. Vanaf 1936 studeer sy verder aan die Universiteit van Stellenbosch waar sy in die koshuis Huis Monica bly. Sy behaal in 1938 die B.A.-graad met hoofvakke Afrikaans-Nederlands en Engels en in 1939 die Sekondêre Onderwysdiploma. Op universiteit is sy lid van die redaksie van Die Matie en Stellenbosse Student, bestuurslid van die Afrikaanse Kultuurvereniging en korrespondent vir Die Burger. Op universiteit knoop sy ’n vriendskap met Audrey Blignault aan, wat lewenslank sou duur.

In 1940 word sy assistent-redaktrise van die vroueblad van Die Burger en later redaktrise. Op 28 Desember 1942 trou sy met die ingenieur Adolf Wilhelm Stander (Dolf) Schumann, seun van die dramaturg P.W.S. Schumann, en ’n seun (Peter, later argitek) en ’n dogter (Hester, later kliniese sielkundige) word uit hierdie huwelik gebore. Hulle verhuis in die begin van 1943 na Noord-Rhodesië (tans Zambië), waar hy 17 jaar lank senior ingenieur is op die Roan Antelope-kopermyn in Luanshya en waar sy ook meer as sewe jaar lank onderwys gee. In hierdie tyd stel sy ook vir die Volkskorrespondensiekollege van Suid-Afrika ’n reeks lesings op oor blommerangskikking. In 1960 keer hulle terug na Suid-Afrika, waar hulle tot 1979 in Johannesburg woon en haar man hoofbestuurder en later tegniese direkteur is by Federale Mynbou. Hier is sy een van die stigterslede van die eerste Afrikaanse Toastmistress-verenigings. In 1979 tree hulle af en woon in Seepunt in Kaapstad en verhuis in die negentigerjare na Somerset-Wes. Haar man ontval haar in Somerset-Wes in 2001 en sy bly aan op die dorp in die Helderberg Village tot met haar dood. Sy was langer as 60 jaar met Audrey Blignault bevriend en die briefwisseling tussen hulle vorm deel van die Audrey Blignault-versameling in die Dokumentesentrum van die Universiteit van Stellenbosch. Ná haar terugkeer na Suid-Afrika doen sy vryskutwerk vir koerante en skryf onder andere boekresensies vir Die Burger. Sy is op 17 Desember 2007 oorlede.

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

Meeste van die briewe in “Met liefde van Katinka” verskyn reeds in Die Burger se vroueblad in die tyd toe sy daar redakteur is. Dit is briewe van die fiktiewe jong meisie Klara Koekemoer wat in ’n kantoor in Kaapstad werk, wat haar ervarings in die stad aan haar ouer suster op die plaas vertel.[1]Liewe Patat” bevat briewe van ’n ouma aan haar ongebore kleinkind. Sonder om te preek begin sy met die kleinkind se opvoeding en wy sy haar in die maniere en kultuur van die Bolandse samelewing van ’n verbygegane tyd in en ontsluit so ’n rykdom aan eie herinneringe en geskiedenis. In wese is hierdie dan outobiografiese aantekeninge, met ’n goeie skeut lewenswysheid daarin ineengevleg. “Liewe Patat”, ’n fragment uit hierdie boek, word deur Merwe Scholtz in “Vertellers 2” opgeneem. In 1948 publiseer sy vir die jeug “Die storie van glas” in die “Kennis vir almal”-reeks. Baie van haar kortverhale verskyn in tydskrifte soos Huisvrou, Die Huisgenoot en Sarie.

Die gawe van die see” is ’n vertaling van die bekende skrywer en vlieënier Anne Lindbergh se “Gift from the sea”. Hierin besin die skrywer tydens ’n kort vakansie by die see oor die belangrike aspekte van die lewe, soos jeug en ouderdom, liefde en die huwelik, vrede en tevredenheid. Geïnspireer deur die skulpe op die strand help sy die leser om ook bestek op te neem van dit wat die lewe die moeite werd maak en wat werklik belangrik is, gekontrasteer met dit wat slegs die lewe vul en onnodig waardevolle tyd opneem.

Publikasies[wysig | wysig bron]

Jaar Publikasies
1946 Met liefde van Katinka (onder die naam Annie van Niekerk)
1948 Die storie van glas
1988 Liewe Patat
Vertaling
1961 Die gawe van die see – Anne Lindbergh

Bronnelys[wysig | wysig bron]

Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Boeke[wysig | wysig bron]

  • Dekker, G. “Afrikaanse Literatuurgeskiedenis” Nasou Beperk Kaapstad Elfde druk 1970
  • Kannemeyer, J.C. “Geskiedenis van die Afrikaanse literatuur 2” Academica, Pretoria, Kaapstad en Johannesburg Eerste uitgawe Eerste druk 1983
  • Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria  Eerste uitgawe 2005
  • Nienaber, P.J. “Hier is ons skrywers!” Afrikaanse Pers-Boekhandel Johannesburg Eerste uitgawe 1949
  • Nienaber, P.J,; Senekal, J.H en Bothma, T.C. “Mylpale in die geskiedenis van die Afrikaanse
  • letterkunde” Afrikaanse Pers-Boekhandel Tweede hersiene uitgawe 1963
  • Nienaber, P.J. et al “Perspektief en Profiel” Afrikaanse Pers-Boekhandel Johannesburg Derde hersiene uitgawe 1969
  • Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel 2” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1999

Internet[wysig | wysig bron]

Ongepubliseerde dokumente[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Breytenbach, Kerneels “Die Burger” 16 Maart 1989: http://152.111.1.87/argief/berigte/dieburger/1989/03/16/5/5.html