Anortoklaas
Die mineraal anortoklaas ((Na, K) AlSi3O8) is 'n kristallyne vaste oplossing in die alkali-veldspaatreeks waarin die natrium aluminiumsilikaat lid in groter verhouding bestaan. Dit bestaan uit tipies tussen 10 en 36 % van KAlSi3O8 en tussen 64% en 90% NaAlSi3O8. [1]
Struktuur en stabiliteit[wysig | wysig bron]
Anortoklaas is 'n intermediêre lid van die hoë albiet- en sanidien- alkaliveldspaat soliede oplossingsreeks. Die intermediêre lede van hierdie reeks, hoë albiet, anortoklaas en hoë natrium-sanidien is stabiel teen temperature van 600 ° C en hoër. Onder 400 tot 600 ° C is daar slegs 'n baie beperkte oplossing (minder as ongeveer 5% op beide die lae albiet- en mikroklien eindpunte. [2] Anorthoclase en hoë albiet vertoon trikliene simmetrie, terwyl sanidien en die lae temperatuur ortoklaasas 'n monokliene simmetrie het. [2] As die hoë temperatuur intermediêre samestelling alkali veldspare toegelaat word om stadig af te koel, ontstaan uitwissing wat tot ‘n pertiet struktuur lei. [2]
Voorkoms[wysig | wysig bron]
Anortoklaas kom voor in hoë temperatuur natriumryke vulkaniese en hipabyssale (vlak intrusiewe) gesteentes. Die mineraal word tipies gevind as 'n bestanddeel van 'n fynkorrelige matriks of as klein fenokriste wat as los kristalle in 'n verweerde rots kan voorkom.
Dit is eers in 1885 aangedui om op Pantelleria-eiland, Trapani-provinsie, Sisilië voor te kom. Die naam kom van die Griekse αν, ορθός en κλάσις (nie reghoekige splyting), vir sy skuinssplyting.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Deere, Howie and Zussman, Rock Forming Minerals, Vol. 4 Framework Silicates, Wiley, pp. 2 - 5, Fig. 1
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Klein, Cornelis and Cornelius S. Hurlbut, Jr. Handbook of Mineralogy, Wiley, pp. 446-449 (Fig. 11-95 ISBN 0-471-80580-7