Arabinoxilaan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Arabinoxilaan is 'n hemisellulose wat in beide die primêre en sekondêre selwande van plante voorkom, byvoorbeeld in houtweefsel en graanvesel.[1] Dit bestaan uit kopolimere van twee pentose suikers: arabinose en xilose.

Struktuur[wysig | wysig bron]

Arabinoxilaankettings bevat 'n groot aantal 1,4-gekoppelde xilose eenhede. Baie xilose eenhede is met 2, 3, of 2,3-gekoppelde arabinoseresidue.[2]

Funksies[wysig | wysig bron]

Arabinoxilane speel hoofsaaklik 'n strukturele rol in plantselle.[3] Hulle is ook die reservoirs van groot hoeveelhede van ferulasuur en ander fenoliese sure wat kovalent aan hulle gekoppel is. Fenoliese sure kan ook betrokke wees in die verdedigingsmeganismes van die plant, byvoorbeeld in die beskerming teen patogene swamme.

Arabinoxilane is van die belangrikste komponente van oplosbare en onoplosbare dieetvesel.[4] As gevolg van die fenoliese sure wat aan hulle gebind is, het arabinoxilane ook 'n noemenswaardige antioksidantkapasiteit.[5] Hulle vermoë om as ioonuitruilers op te tree, sowel as hulle viskositeit in oplossing dra ook by tot hulle voordelige metaboliese aktiwiteit.[6]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. McCartney, L (2005). "Monoclonal Antibodies to Plant Cell Wall Xylans and Arabinoxylans". Journal of Histochemistry and Cytochemistry. 53: 543–546. doi:10.1369/jhc.4b6578.2005.
  2. Dervilly-Pinel, G (2004). "Investigation of the distribution of arabinose residues on the xylan backbone of water-soluble arabinoxylans from wheat flour". Carbohydrate Polymers. 55: 171–177. doi:10.1016/j.carbpol.2003.09.004.
  3. Wakabayashi K, et al (2005). Physiologia Plantarum. 125:127–134
  4. Izydorczyk, MS (2008). "Barley β-glucans and arabinoxylans: Molecular structure, physicochemical properties, and uses in food products–a Review". Food Research International. 41: 850–868. doi:10.1016/j.foodres.2008.04.001.
  5. Rao, RS. "Water soluble feruloyl arabinoxylans from rice and ragi: changes upon malting and their consequence on antioxidant activity". Phytochemistry. 67: 91–9. doi:10.1016/j.phytochem.2005.09.036.
  6. Guillon, F (2000). "Structural and physical properties of dietary fibres, and consequences of processing on human physiology". Food Research International. 33: 233–245. doi:10.1016/s0963-9969(00)00038-7.