Audley End
naby Saffron Waldon, Essex
Engeland
Verenigde Koninkryk
Opgerig
Tussen 1603 en 1614
Boustyl
Jacobiaans
Audley End, dikwels ook Audley End House genoem, is 'n vroeë 17de eeuse herehuis net buite Saffron Waldon en suid van Cambridge in die Engelse graafskap Essex. Die paleisagtige gebou temidde van 'n formele tuin is oorspronklik tussen 1603 en 1614 deur Thomas Howard, eerste graaf van Suffolk (1561-1626) gebou om verblyf vir die besoekende koning te bied.
Audley End is vroeër as een van die wonderlikste Jacobiaanse herehuise beskou, maar oor die eeue heen het periodes van verval afgewissel met tye van herbouing en uitbreiding. Die huis is geleidelik verklein tot sy huidige grootte ('n derde van die oorspronklike ontwerp) en die uitleg van sy tuin verander.
In die tweede helfte van die 18de eeu het Sir John Griffin Griffin (1719–1797) die herehuis saam met die befaamde argitek Robert Adam (1728–1792) en die landskapsargitek Lancelot "Capability" Brown (1716–1783) omgebou en elegante onthaalkamers bygevoeg, terwyl 'n park en 'n tuin in die "natuurlike styl" aangelê is. Die huidige interieur weerspieël die smaak van Lord Braybrooke wat groot belangstelling in die geskiedenis van Audley End getoon en 'n reeks opulente kamers in 'n romantiese Jacobiaanse styl geskep het.
Gedurende die Tweede Wêreldoorlog het Audley End as die geheime hoofkwartier van die Special Operations Executive se Poolse afdeling gedien. Die herehuis is in 1948 deur James Lees-Milne, 'n verteenwoordiger van die Engelse National Trust, vir ₤30 000 gekoop en deur die Britse Ministry of Works bestuur. Audley End en sy verskeidenheid versamelings is tans onder die administrasie van English Heritage.
Geskiedenis
[wysig | wysig bron]Die uitgestrekte Walden-landgoed het ná die Normandiese verowering van Engeland in 1066 in besit gekom van die De Mandeville-familie, die grawe van Essex, wat hier 'n kasteel en die latere nedersetting Walden (tans Saffron Walden) gevestig het. In 1139 het Geoffrey de Mandeville 'n Benediktyne-klooster gestig wat in 1190 deur koning Richard I tot die status van abdy verhef is. Die klooster was in Brookwalden geleë, naby die Cam-rivier en die pad tussen Londen en Cambridge, en is oorspronklik van hout gebou. Dit is in 1190 deur 'n steengebou vervang.[1]
In die tydperk tussen die 13de en 15de eeu het die De Bohun-familie, wat vervolgens die titel grawe van Essex en Hereford gedra het, as beskermhere van die klooster opgetree. Baie familielede het hul laaste rusplek in die klooster gevind.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Kate Jeffrey (red.): Audley End. Hersiene uitgawe. English Heritage 2009, bl. 28