Barbara Fölscher
Barbara Fölscher is ’n televisieregisseur, dokumentêre filmmaker, lektor aan die Sakeskool van die Universiteit van Stellenbosch en bekroonde skrywer, wat die Eugène Maraisprys verower het.
Lewe en werk[wysig | wysig bron]
Barbara Fölscher is in Pretoria gebore en studeer vanaf 1979 aan die Universiteit van Stellenbosch. Hier behaal sy in 1981 ’n B.A.-graad en in 1982 ’n B.A. Honneurs-graad in Joernalistiek. Sy werk vir lank as TV-regisseur en dokumentêre filmmaker, waardeur sy die uiteenlopende Suid-Afrikaanse gemeenskap op unieke wyse leer ken. Haar programme oor mense se stories in hierdie land en ook werk wat in Europa, Taiwan, Afrika en Engeland gedoen word, besorg aan haar meer as twintig joernalistieke toekennings. In 1995 studeer sy as ’n Nieman Fellow by Harvard Universiteit in Boston in joernalistiek en met haar terugkeer vervaardig sy die dokumentêre reeks “Chronicles of Change”. Haar programme word uitgesaai op die SABC, CNN World Report, PBS en op verskeie televisiekanale in Europa. In 1997 word sy verkies tot Voorsitter van die Southern African Nieman Conference. Sy werk daarna as onafhanklike filmmaker en woon saam met haar Engelse man en drie kinders in Somerset-Wes. Hier vervaardig sy onder andere dokumentêre programme vir Special assignment op televisie en lewer ook ’n aantal programme vir KykNet se Kunskafee. In hierdie tyd woon sy ook ’n kreatiwiteit-slypskool onder leiding van Riana Scheepers by.
Die gesin verhuis in 2002 tydelik na Engeland wanneer haar man deur sy werk daarheen verplaas word en hulle vestig hulle in Oxford. Hier skryf sy in 2003 in vir ’n kursus in kreatiewe skryfwerk en behaal die Nagraadse Diploma in Kreatiewe Skryfkuns in 2004. Sy werk ook vir die firma iOpener, wat hulle daarop toespits om mense te help om meer geluk by die werk te ervaar, deur veral opleiding, kommunikasie en berading. Deur hierdie firma gee sy ook klas by die Said Business School in Oxford en die London School of Business. In 2007 keer die gesin terug na Suid-Afrika, waar hulle in Fernwood in Kaapstad bly. Hiervandaan keer sy periodiek terug Engeland toe om steeds kursusse aan te bied en sy sluit ook aan by M-Net se Carte Blanche as regisseur. In 2009 word sy aangestel as direkteur van die High Impact Presentation and Writing Skills kursus wat deur die Universiteit van Kaapstad se besigheidskool aangebied word. Die gesin keer terug na Oxford in Engeland, vanwaar sy dan periodiek terugkeer na Suid-Afrika vir haar veelvuldige verpligtinge. Vanaf Januarie 2011 is sy weer meer voltyds in Suid-Afrika en word deeltydse lektor aan die Universiteit van Stellenbosch se Sakeskool, terwyl sy steeds werk doen vir iOpener.
Skryfwerk[wysig | wysig bron]
Sy bundel kortverhale in[1] “Reisgenoot” waarin die reisgenoot tema verskillende vorme aanneem.[2] Reisgenote is onder andere huweliksmaats, kinders, werkers en bowenal die self, terwyl kwessies soos geweld, misdaad,[3] die kwesbaarheid van vroue en die emosionele verwydering tussen mense ondersoek word. “Kinders grootmaak is nie pap en melk nie” is ’n hoogtepunt en gee die aangrypende verhaal van ’n swart huishulp binne ’n raamvertelling weer. Die Eugène Marais-prys word in 2003 aan “Reisgenoot” toegeken.
Die Engelse roman “Blind faith” konfronteer die land se apartheid verlede en die littekens wat dit gelaat het in ’n politieke intrige wat diep delf in die emosionele soeke na waarheid en insig. Elena vind ’n ontsnapte misdadiger, Vulani, wanneer hy op die strand uitspoel en sy verpleeg hom totdat hy gesond is. Leonard Bressler help haar met sy kontakte om haar as kunstenaar te bevorder en maak dit vir haar moontlik om die land te verlaat en haar in Londen te vestig. Sewe jaar nadat sy na Londen verhuis het, word sy deur getuienis wat voor die Waarheid- en Versoeningskommissie dien aangaande Bressler se aktiwiteite genoodsaak om die verlede weer te heropen en terug te keer om uit te vind wat werklik die waarheid is.
Publikasies[wysig | wysig bron]
| Jaar | Publikasies |
|---|---|
| 2002 | Reisgenoot |
| 2007 | Blind faith |
Bronnelys[wysig | wysig bron]
Boeke[wysig | wysig bron]
- Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 2005
- Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel 3” Van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 2006
Tydskrifte en koerante[wysig | wysig bron]
- Brynard, Karin “Skamerige skrywer woeker stilweg met groot talente” “Rapport” 25 November 2007
- Smith, Francois “’n Heroïese daad” “Beeld” 15 Junie 2002
Internet[wysig | wysig bron]
- Facebook: https://www.facebook.com/barbara.folscherkingwill
- iOpener Institute: https://www.iopenerinstitute.com/who-we-are/head-office-team/oxford/barbara-folscher.aspx?lang=[dooie skakel]
- LinkedIn: https://za.linkedin.com/in/barbara-folscher-25010748[dooie skakel]
- Smith, Francois Beeld: http://152.111.1.88/argief/berigte/beeld/2002/06/15/4/1.html[dooie skakel]