Betastraling

Die verskil tussen die soorte straling in 'n magnetiese veld. Die twee soorte betastraling word in teenoorgestelde rigting afgebuig

Betastraling (simbool: β) is een van die drie belangrikste soorte radioaktiewe straling.

Daar is twee soorte betastraling. Gewoonlik bestaan dit uit negatief gelaaide β^-s wat eintlik niks ander is as elektrone nie wat met hoë energie uitgesaai deur word betaverval van 'n instabiele kern. Die ander soort is β⁺-deeltjies. Hulle is positrone, die positiewe antideeltjies van die elektrone.

Wanneer die betastraling deur 'n magnetiese veld gelei word sal duidelik word watter soort betastraling dit is omdat die positiewe positrone in die teenoorgestelde rigting afgebuig word as die elektrone. Hulle word ook sterker afgebuig as alfastraling omdat hulle massa kleiner is as die alfadeeltjies s'n.

Positrone se lewensduur is beperk omdat hulle skielik 'n elektron sal teenkom en annihilasie sal ondergaan. Die betastraling van ²²₁₁Na word aangewend as 'n bron van positrone om materiale se struktuur te bestudeer. Hulle lewensduur hang af van die elektrondigtheid in die materiaal en kan gemeet word. Hierdie tegniek word positronannihilasiespektroskopie genoem.