München-slagting

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Bloedbad van München)
München-bloedbad, herinneringstekening deur Mark Podwal, gepubliseer in Die New York Times in 1972.

Die München-slagting (of Bloedbad van München) was 'n aanval op 5 September 1972 tydens die Olimpiese Somerspele in München, Wes-Duitsland, deur agt lede van die Palestynse terreurgroep Swart September, wat die Olimpiese dorp geïnfiltreer het, twee lede van die Israeliese Olimpiese span doodgemaak en nege ander gyselaar geneem het.[1][2][3][4] Swart September het die operasie "Iqrit en Biram" genoem,[5] na twee Palestynse Christelike dorpies wie se inwoners tydens die 1948 Arabies-Israeliese Oorlog deur die Israelse Weermag (IDF) verdryf is.[6][7][8] Die Swart September-bevelvoerder was Luttif Afif, wat ook hul onderhandelaar was. Wes-Duitse neo-Nazi's het die groep logistieke bystand verleen.[9]

Kort nadat die gyselaars geneem is, het Afif die vrylating geëis van 234 Palestynse gevangenes wat in Israeliese tronke aangehou is, plus die Wes-Duits-gevange stigters van die Rote Armee Fraktion, Andreas Baader en Ulrike Meinhof.[10][11] Wes-Duitse polisie het die terroriste lokval en vyf van die agt Swart September-lede doodgemaak, maar die reddingspoging het misluk en al die gyselaars is dood.[12] ’n Wes-Duitse polisieman is ook in die kruisvuur dood, en die Wes-Duitse regering is gekritiseer vir die swak uitvoering van sy reddingspoging en sy algehele hantering van die voorval. Die drie oorlewende oortreders was Adnan Al-Gashey, Jamal Al-Gashey en Mohammed Safady, wat gearresteer is, net om die volgende maand vrygelaat te word in die gyselaarsruil wat gevolg het op die kaping van Lufthansa-vlug 615. Teen daardie tyd het die Israeliese regering Operasie Wrath of God van stapel gestuur, wat die Mossad gemagtig het om enigiemand wat 'n rol in die aanval gespeel het, op te spoor en dood te maak.[13][14]

Twee dae voor die aanvang van die 2016 Olimpiese Somerspele, in 'n seremonie gelei deur Brasiliaanse en Israeliese amptenare, het die Internasionale Olimpiese Komitee die elf Israeli's en een Duitser vereer wat in München vermoor is.[15] Tydens die Olimpiese Somerspele van 2020 is 'n oomblik van stilte tydens die openingseremonie gehou.[16]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Juan Sanchez (7 Augustus 2007). Terrorism & Its Effects. Global Media. p. 144. ISBN 978-81-89940-93-5. Besoek op 16 Desember 2012.[dooie skakel]
  2. Aubrey, Stefan M. (11 September 2001). The New Dimension of International Terrorism. ISBN 9783728129499. Besoek op 22 Junie 2010.
  3. Encyclopedia of terrorism. SAGE Publications. 2003. p. 248. ISBN 9780761924081. Besoek op 22 Junie 2010 – via Internet Archive.
  4. Simon, Jeffrey David (18 Julie 1976). The Terrorist Trap: America's Experience with Terrorism. ISBN 0253214777. Besoek op 22 Junie 2010.
  5. Sylas, Eluma Ikemefuna (2006). Terrorism: A Global Scourge. ISBN 9781425905309. Besoek op 7 Junie 2010.
  6. Benveniśtî, Mêrôn (2000). Sacred landscape: the buried history of the Holy Land since 1948. University of California Press. ISBN 978-0-520-23422-2. pp. 325–326.
  7. "Justice for Ikrit and Biram", Haaretz, 10 October 2001.
  8. Elias Chacour with David Hazard: Blood Brothers: A Palestinian Struggles for Reconciliation in the Middle East. ISBN 0-8007-9321-8. Foreword by Secretary James A. Baker III. 2nd Expanded ed. 2003. bl. 44–61.
  9. Latsch, Gunther; Wiegrefe, Klaus (18 Junie 2012), "Files Reveal Neo-Nazis Helped Palestinian Terrorists", Spiegel Online, http://www.spiegel.de/international/germany/files-show-neo-nazis-helped-palestinian-terrorists-in-munich-1972-massacre-a-839467.html 
  10. Reeve, Simon (22 Januarie 2006). "Olympics Massacre: Munich – The real story". The Independent. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Maart 2012. Besoek op 3 Maart 2012.
  11. Fleisher, Malkah (22 Julie 2012). "'Baffled' Bob Costas to Call Own Minute of Silence During Olympic Broadcast for Slain Israeli Team". The Jewish Press. Besoek op 23 Julie 2012.
  12. Doubek, James (4 September 2022). "50 years ago, the Munich Olympics massacre changed how we think about terrorism". NPR (in Engels). Besoek op 4 September 2022.
  13. James Montague (5 September 2012). "The Munich massacre: A survivor's story". CNN. Besoek op 25 Februarie 2013.
  14. "The Mossad's secret wars" (in Engels). Al Jazeera. 20 Februarie 2010. Besoek op 26 Julie 2022.{{cite web}}: AS1-onderhoud: url-status (link)
  15. "First official Olympic ceremony held in memory of Munich victims", The Jerusalem Post; besoek op 5 September 2017
  16. Spungin, Tal (23 Julie 2021). "Olympics: Moment of silence for Munich massacre victims for first time". The Jerusalem Post (in Engels (VSA)). Besoek op 23 Julie 2021.{{cite web}}: AS1-onderhoud: url-status (link)