Bobby Charlton
.jpg) Charlton in 1970 | |||
| Persoonlike inligting | |||
|---|---|---|---|
| Geboortedatum | 11 Oktober 1937 | ||
| Geboorteplek | Ashington, Northumberland, Engeland | ||
| Sterfdatum | 21 Oktober 2023 (op 86) | ||
| Sterfplek | Macclesfield, Cheshire, England | ||
| Lengte | 5 ft 8 in (1,73 m)[1] | ||
| Speelposisie | Middelveldspeler, voorspeler | ||
| Jeugloopbaan | |||
| East Northumberland Schools | |||
| 1953–1956 | Manchester United | ||
| Seniorloopbaan* | |||
| Jare | Span | Kere† | (Doele)† |
| 1956–1973 | Manchester United | 606 | (199) |
| 1974–1975 | Preston North End | 38 | (8) |
| 1976 | Waterford | 3 | (1) |
| 1978 | Newcastle KB United | 1 | (0) |
| 1980 | Perth Azzurri | 3 | (2) |
| 1980 | Blacktown City | 1 | (1) |
| Totaal | 652 | (211) | |
| Nasionale span | |||
| 1953 | England Schoolboys | 4 | (5) |
| 1954 | Engeland Jeug | 1 | (1) |
| 1958–1960 | Engeland o/23 | 6 | (5) |
| 1958–1970 | Engeland | 106 | (49) |
| Spanne bestuur | |||
| 1973–1975 | Preston North End | ||
| 1983 | Wigan Athletic (waarnemend) | ||
| * Kere vir seniorklub uitgedraf en doele is net vir die plaaslike liga.. † Kere uitgedraf (Doele). | |||
Sir Robert Charlton (11 Oktober 1937 – 21 Oktober 2023) was ’n Engelse professionele sokkerspeler wat as ’n aanvallende middelvelder, linkervleuel of sentervoorspeler gespeel het. Hy word wyd beskou as een van die grootste sokkerspelers van alle tye.[2][3] Hy was ’n lid van die Engelse span wat die 1966 FIFA Wêreldbeker gewen het – dieselfde jaar waarin hy ook die Ballon d'Or gewen het. Hy het tweede geëindig in die Ballon d'Or-stemming in 1967 en 1968. Charlton het byna al sy klubloopbaan by Manchester United deurgebring, waar hy bekend geword het vir sy aanvallende instink, uitsonderlike spelverdeling vanuit die middelveld, kragtige langafstandskoppe met beide voete, asook sy fiksheid en uithouvermoë. Gedurende sy loopbaan is hy slegs twee keer gewaarsku: een keer teen Argentinië in die 1966 Wêreldbeker, en een keer in ’n ligawedstryd teen Chelsea. Met sukses op sowel klub- as internasionale vlak, was hy een van net nege spelers wat die FIFA Wêreldbeker, die Europese Beker en die Ballon d'Or gewen het. Sy ouer broer Jack, wat ook deel was van die Wêreldbeker-wenspan, was ’n voormalige verdediger vir Leeds United en was vir tien jaar die afrigter van die Ierse nasionale span.
Charlton is in Ashington, Northumberland, gebore en het in 1956 op 18-jarige ouderdom sy debuut vir Manchester United se eerstespan gemaak. Hy het gou ’n gereelde speler geword en was deel van die span wat in 1957 die Football League First Division gewen het. Hy het die München-lugramp in Februarie 1958 oorleef nadat hy deur spanmaat Harry Gregg gered is; Charlton was die laaste oorlewende van die ongeluk onder die klub se spelers. Nadat hy United gehelp het om die FA Cup in 1963 en die Engelse liga in 1965 en 1967 te wen, het hy die span as kaptein gelei na oorwinning in die Europese Beker in 1968, waar hy twee doele in die eindstryd aangeteken het en hulle die eerste Engelse klub gemaak het om dié kompetisie te wen. Charlton het Manchester United verlaat om in die 1973–74-seisoen bestuurder van Preston North End te word. Die volgende seisoen het hy speler-bestuurder geword. Daarna het hy ’n direkteur by Wigan Athletic geword, en in 1984 ’n lid van Manchester United se direksie.[4]
Op internasionale vlak is Charlton in vier Wêreldbeker-spanne vir Engeland ingesluit (1958, 1962, 1966, en 1970), hoewel hy nie in die eerste toernooi gespeel het nie. By sy uittrede uit internasionale sokker in 1970 was hy Engeland se speler met die meeste wedstryde op daardie stadium, met 106 verskynings – Bobby Moore het dié rekord in 1973 verbygesteek. Charlton was vir lank Manchester United en Engeland se voorste doelskieter van alle tye, asook United se speler met die meeste wedstryde – sy totaal van 758 wedstryde is eers in 2008 deur Ryan Giggs in die Champions League-eindstryd verbygesteek.[5] Met 249 doele was hy vir meer as 40 jaar United se topskieter, tot Wayne Rooney sy rekord in 2017 verbeter het. Hy is ook die derde hoogste doelskieter in Engeland se geskiedenis; sy rekord van 49 doele is in 2015 deur Rooney verbeter, en weer in 2022 deur Harry Kane.[6][7]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Strack-Zimmermann, Benjamin. "Bobby Charlton (Player)". national-football-teams.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2022. Besoek op 12 Desember 2022.
- ↑ "The 50 greatest footballers of all time". 90min. 13 Mei 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2023. Besoek op 26 April 2023.
- ↑ Barnes, Simon (8 Oktober 2017). "What made Bobby Charlton the best footballer ever?". Radio Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Julie 2018. Besoek op 9 Julie 2018.
- ↑ "Bobby Charlton". Yahoo!. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2007. Besoek op 23 Januarie 2006.
- ↑ "Giggs nears Reds all-time record". BBC Sport. 3 Mei 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Mei 2008. Besoek op 1 Januarie 2010.
- ↑ Lewis, Rhett (13 Januarie 2022). "Best English Football Team: We Ask Sir Bobby Charlton". History Of Soccer. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Augustus 2022. Besoek op 5 Augustus 2022.
- ↑ "Internationals - Harry Kane hits his 50th goal for England to secure draw in Germany". Tottenham Hotspur FC. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Oktober 2022. Besoek op 14 Oktober 2022.
 |
Wikimedia Commons bevat media in verband met Bobby Charlton. |
