Bulembu

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Bulembu
Grenspos
Bulembu is in Eswatini
Bulembu
Bulembu
Koördinate: 25°57′0″S 31°8′0″O / 25.95000°S 31.13333°O / -25.95000; 31.13333Koördinate: 25°57′0″S 31°8′0″O / 25.95000°S 31.13333°O / -25.95000; 31.13333
LandVlag van Eswatini Eswatini
DistrikHhohho
Bulembu Ministries Swaziland2006
Bevolking
 • Totaal2 000
TydsoneUTC+2 (SAST)
Skakelkodes+268
Grenspos-ure08:00 tot 16:00
Webwerfhttp://www.bulembu.org/

Bulembu is 'n nedersetting en grenspos in Eswatini en het voorheen bekend gestaan as Havelock. Die dorpie is feitlik langs die grens met Suid-Afrika; aan die Suid-Afrikaanse kant staan die grenspos bekend as Josefsdal.

Bulembu is 'n klein dorpie geleë in die noordweste van Hhohho, Eswatini, 10 km wes van die dorpie Piggs Peak. Bulembu is geleë bo die Komati-vallei op Eswatini se Hoëveld, en is vernoem na die Swazi-woord vir 'n spinnerak.

Die dorp Bulembu word privaat besit deur die nie-winsgewende Bulembu Ministries Eswatini. Die Bulembu-stigting is gebaseer in Vancouver, Kanada.

Die R40-provinsiale roete wat dit met Phalaborwa verbind, eindig hier.

Havelockmyn[wysig | wysig bron]

Die dorpie het ontstaan toe asbes hier begin ontgin is. Tussen 1939 en 2001 is Bulembu as 'n chrisotiel (wit asbes) myn bedryf, deel van die Britse Turner & Newall Asbestos Group. Die myn het in die laat 1980's groot verliese gely en het daarna in 1991 bankrot gespeel.[1] Die maatskappy is gelikwideer en die bates is in 1991 deur HVL Asbestos Swd. Bpk. verkry, wat die naam van die myn na Bulembu-myn verander het. HVL Asbestos het die myn bestuur totdat dit in 2001 in gelikwideer is.

Daar is 'n kabelspoor van 55 km vanaf Bulembu tot by Barberton gebou, maar dit word nie meer gebruik nie. Die kabelspoor het die opbrengs van die myn na die spoorwegstasie by Barberton en voorrade met die terugkeer na die myn geneem. Die kabelspoor is in 1939 voltooi en word op 52 spantorings gesteun. Die vrag is teen 'n spoed van 9,5 km/h in albei rigtings vervoer. Die myn is egter nou gesluit.[2]

Krisis ná die myn se likwidasie[wysig | wysig bron]

Ná likwidasie het die 10 000 inwoners van Bulembu die dorp spoedig verlaat op soek na werk elders. Die dorp het 'n spookdorp geword met net meer as 50 mense wat daar oorgebly het. Dit was gedurende die tyd wat Eswatini (soos nog steeds) deur die MIV/vigs-virus geteister is. Daar was 'n 900% toename in infeksie in een dekade met die infeksiesyfer wat op 3,9% in 1992 gestaan het tot 38,6% in 2002. Vandag is meer as 40% van die bevolking besmet en die gevolg is 'n landwye weeskindkrisis.

Die bates is deur Bulembu Ontwikkelingskorporasie gekoop wat die dorp en sy 1 700 hektaar eiendom in 2006 aan 'n nie-winsgewende Bulembu Ministries Swaziland verkoop het. Bulembu is gekoop met die plan om die dorp te verjong as 'n selfonderhoudende entiteit met ondernemings en versorging van weeskinders.

Bulembu Ministries Swaziland het 'n aantal volhoubare ondernemings in 2008 tot 2009 geskep, soos 'n bloekom- en denneplantasie vir hout en houtskool, heuning, gebottelde water, bakkery, suiwel, meule en toerisme.

Teen November 2009 was daar 108 weeskinders onder Bulembu Ministeries Swaziland se sorg. In plaas daarvan om in 'n institusionele weeshuis te woon, woon elke kind in 'n huis met 'n versorger en 'n groep van vyf ander kinders. Ongeveer 70% van Bulembu se weessorgprogram word deur kinderborgskap gefinansier. Borge stuur elke maand fondse om ondersteuning aan die geborgde kinders te bied.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Phakathi, Mantoe (16 Julie 2009), Resurrecting Bulembu, Inter Press Service - Johannesburg, http://www.ipsnews.net/2009/07/swaziland-resurrecting-bulembu/, besoek op 25 Oktober 2013 
  2. Op Pad in Suid-Afrika. B.P.J. Erasmus. 1995 ISBN 1-86842-026-4