Carel de Wet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Carel Pieter Cronje de Wet (25 Mei 1924 – 22 Mei 2004) was 'n Suid-Afrikaanse politikus, dokter, diplomaat en lid van die Nasionale Party.

De Wet was burgemeester van Vanderbijlpark (1950–1952), toe LP vir dieselfde dorp (1953–1964) voordat hy LP vir Johannesburg-Wes (1967–1972) geword het. Hy was 3 keer die Ambassadeur van Suid-Afrika na Londen (1964 - 1967/1972 - 1977/1983), en ook minister van Mynwese (1967–1972) en gesondheid (1968–1972) in die kabinet van John Vorster.

Lewensloop[wysig | wysig bron]

Carel de Wet is in 1924 in die provinsie Oranje-Vrystaat gebore. Hy was 'n kleinseun van die boeregeneraal Christiaan de Wet. Hy het medies studeer aan die Universiteit van Pretoria en die Universiteit van die Witwatersrand voordat hy hom in Boksburg gevestig het as dokter en daarna in die distrik Vereeniging-Vanderbijlpark waar hy vir die mynbedrywe gewerk het.

Nadat hy as burgemeester van Vanderbijlpark en parlementslid gedien het, word hy aangestel as Suid-Afrikaanse ambassadeur in Londen onder die regering van Hendrik Verwoerd.

Hy is na Pretoria teruggeroep deur premier John Vorster wat hom in die Ministerie van Beplanning, Gesondheid en Mynwese aangestel het. In 1972 het hy sy diplomatieke loopbaan as ambassadeur in Londen hervat.