Carlo Rizzi

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Carlo Rizzi (19 Julie 1960, Milaan, Italië) is 'n Italiaanse dirigent.

Rizzi het musiek studeer aan die Milaan Konservatorium. Hy was later 'n dirigentstudent van Vladimir Delman in Bologna, en Franco Ferrara in Sienna. Sy operadebuut het in 1982 plaasgevind, met Donizetti se L'ajo nell'imbarazzo. In 1985 het hy die eerste Toscanini-dirigentekompetisie in Parma gewen.

Rizzi het sy Britse debuut tydens die 1988 Buxton-fees gemaak met Donizetti se Torquato Tasso, en daarna produksies opgevoer in die Royal Opera House, Covent Garden en Opera-North. In Augustus 1992 het hy musiekdirekteur van die Walliese Nasionale Opera (WNO) geword en tot 2001 in die pos gedien. [1] Hy het Wallies leer praat tydens sy ampstermyn daar. [2]

In 2004, na die skielike bedanking van Tugan Sokhiev, te wete Rizzi se opvolger by die WNO, het Rizzi teruggekeer as die WNO se musiekdirekteur, wat na verwagting vir 'n aanvanklike termyn van slegs 2 jaar sou wees. [3] Hy het egter tot 2007 in die pos gebly. [4]

In 2005 het Rizzi (wat ingetree het vir wyle Marcello Viotti) die Weense Filharmoniese Orkes gedirigeer tydens 'n opvoering van Willy Decker se nuwe produksie van La Traviata tydens die Salzburg-fees. [5] Die rol van Violetta is gesing deur Anna Netrebko, met die tenoorrol van Alfredo Germont wat vertolk is deur Rolando Villazón. Die sewe geskeduleerde vertonings was na bewering oorboek, met kaartjies wat vir meer as 2000 euro verhandel het. [6] Terwyl Netrebko en Villazón grotendeels positief deur kritici beoordeel is, het sommige beoordelaars (van die regstreekse optrede sowel as van die opname) Rizzi se dirigeerwerk gekritiseer. [6][7]

Rizzi se opnames sluit 'n Engelstalige weergawe van Leoš Janáček se Káťa Kabanová (Chandos), [8] en 'n DVD-stel bestaande uit La Traviata (Deutsche Grammophon), in. [9]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Rupert Christiansen (15 Mei 2001). "Crunch time in Cardiff". Telegraph (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 April 2019. Besoek op 25 Mei 2009.
  2. ↑ Charlotte Higgins (21 Februarie 2005). "Welsh opera has a home at last". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Januarie 2020. Besoek op 25 Mei 2009.
  3. ↑ Charlotte Higgins (21 Augustus 2004). "Welsh National Opera's music director quits after discord in company". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 April 2019. Besoek op 25 Mei 2009.
  4. ↑ Vivien Schweitzer (9 Mei 2007). "Welsh National Opera Music Director Steps Down for Second Time". Playbill Arts (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 25 Mei 2009.
  5. ↑ George Loomis (24 Augustus 2005). "'Traviata' soars at Salzburg". New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Augustus 2018. Besoek op 14 Augustus 2018.
  6. ↑ 6,0 6,1 Eleonore Büning (9 Augustus 2005). "Der schöne Tod". Frankfurter Allgemeine Zeitung (in Duits). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2018. Besoek op 14 Augustus 2018.
  7. ↑ Robert Levine (28 Junie 2006). "Verdi: Traviata/Netrebko/Villazon DVD". classicstoday.com. Besoek op 14 Augustus 2018.
  8. ↑ Tim Ashley (12 Oktober 2007). "Janacek: Katya Kabanova, Barker/ Henschel/ Brubaker/ WNO Chorus and Orchestra/ Rizzi". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Maart 2016. Besoek op 25 Mei 2009.
  9. ↑ Tim Ashley (25 November 2005). "Verdi: La Traviata, Netrebko/ Villazon/ Hampson/ Vienna State Opera Chorus/ VPO/ Rizzi". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Maart 2016. Besoek op 25 Mei 2009.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Kulturele poste
Voorafgegaan deur
Charles Mackerras 		Walliese Nasionale Opera
1992-2001 		Opgevolg deur
Tugan Sokhiev
Voorafgegaan deur
Tugan Sokhiev 		Walliese Nasionale Opera
2004-2007 		Opgevolg deur
Lothar Koenigs
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Carlo_Rizzi&oldid=2457818"