Charles Hellaby

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Charles William Hellaby
Nasionaliteit Skots
Opvoeding Universiteit van St. Andrews, Skotland
Alma mater Queen's University at Kingston, Kanada
Vakgebied
Instellings Universiteit van Kaapstad
Bekend vir Studies in inhomogene kosmologie en algemene relatiwiteit
Akademiese adviseurs Kayll Lake
Webwerf www.mth.uct.ac.za/prof-charles-hellaby
Eggenote Shirifa (Sharifa) Adonis

Charles William Hellaby is 'n medeprofessor in toegepaste wiskunde aan die Universiteit van Kaapstad, wat op die gebied van kosmologie werk.[1] Hy is lid van die Internasionale Sterrekundige Vereniging[2] en lid van die Bahá'í -geloof.[3]

Lewe[wysig | wysig bron]

Hellaby se ouers is William Allen Meldrum Hellaby en Emily Madeline Hellaby. Sy tweelingbroer, Mark Edwin Hellaby, het 'n loopbaan in die letterkunde gevolg, terwyl sy jonger broer, Julian Meldrum Hellaby, musiek as 'n loopbaan geneem het.[4] Hellaby het 'n BSc(Fisika en Sterrekunde) aan die Universiteit van St Andrews, Skotland in 1977 behaal. Hy het sy MSc(Relativiteit) aan Queen's University at Kingston, Ontario in 1981 voltooi en sy PhD(Relativiteit) in 1985 behaal.[1]

Van 1985 tot 1988 was hy 'n nadoktorale navorser aan die Universiteit van Kaapstad onder George Ellis. In 1989 is hy aangestel as dosent aan die Universiteit van Kaapstad.[1][5]

Hellaby is lid van die Internasionale Sterrekundige Vereniging (Afdeling J Sterrestelsels en Kosmologie), en was voorheen lid van Afdeling VIII Sterrestelsels en die Heelal en daarna Kommissie 47 kosmologie.[2]

Navorsing[wysig | wysig bron]

'n Afbeelding van 'n swartkolk.

Sy navorsingsbelangstellings sluit in:

  • Inhomogene kosmologie. Standaard kosmologie veronderstel 'n gladde homogene heelal, maar die werklike heelal is baie "klonterig"
  • Inhomogene kosmologiese modelle - hul evolusie, meetkunde en eienaardighede
  • Nie-lineêre struktuurvorming in die heelal
  • Bepaling van die geometrie van die kosmos uit waarnemings
  • Die kosmologiese modelle van Lemaitre-Tolman en Szekeres
  • Digte swartkolkke
  • Plaaslike inhomogeniteite en die Switserse kaasmodel

Hy het ook aan die modelle van Vaidya, Schwarzschild–Kruskal–Szekeres & Kinnersley; Kosmiese snare; en gravitasie-ineenstorting gewerk

Hellaby was mede-outeur van Structures in the Universe by Exact Methods: Formation, Evolution, Interactions (2010) (Strukture in die heelal volgens presiese metodes: vorming, evolusie, interaksies)[6] waarin toepassings van inhomogene oplossings vir Albert Einstein se veldvergelykings van kosmologie hersien word. Die struktuur van sterrestelselgroepe, sterrestelsels met sentrale swartkolkke en verduistering van supernovas kan bestudeer word met behulp van inhomogene modelle.[5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 "Staff profile: Charles Hellaby" (in Engels). University of Cape Town. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 November 2012. Besoek op 7 Oktober 2021.
  2. 2,0 2,1 "International Astronomical Union". IAU (in Engels). 6 Desember 2017. Besoek op 7 Oktober 2021.
  3. "My Faith". Charles Hellaby home page (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Julie 2015. Besoek op 24 Desember 2016.
  4. "Bahá'í Faith Emily Hellaby was joint head girl with future Prime Minister". Bradford Telegraph and Argus (in Engels). 24 September 2010. Besoek op 7 Oktober 2021.
  5. 5,0 5,1 Queen's Alumni Review (PDF) (in Engels). Queen's University, Kingston. 2010. p. 61. Besoek op 7 Oktober 2021.
  6. Bolejko, K.; Krasiński, A.; Hellaby, C.; Célérier, M.N. (2010). Structures in the Universe by Exact Methods: Formation, Evolution, Interactions. Cambridge Monographs on Mathematical Physics (in Engels). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-76914-3. Besoek op 7 Oktober 2021.