Deïsme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Deïsme verwys na die geloof in 'n godheid wat betrokke was (direk of indirek) by die skepping van die wêreld, maar sedertdien nie meer daarby betrokke is nie. (Hy het die horlosie opgewen, maar is nou nie meer hier nie.) Dit gaan gewoonlik gepaard met die verwerping van enige vorm van die bonatuurlike, en kan beskou word as 'n naturalistiese godsdiens. Dit was 'n siening van die vryedenkers wat veral na vore gekom het tydens die Verligting tussen die 17'e en 18'e eeu, en is gekenmerk deur rasionalisme. Vir hulle is die natuurlike rede die basis op grond waarvan morele besluite geneem word.

Kyk ook[wysig | wysig bron]