Deur na Nebula Nege

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Deur na Nebula Nege

Deur na Nebula Nege is ’n wetenskapsfiksie verhaal. Die boek is geskryf deur François P. Verster en in 2014 deur Thompson Boekdrukkery gepubliseer.

In “Deur na Nebula Nege” word ‘n verhaal vertel van verraad in talle gedaantes, van magslus, moordlus, van eksotiese planete en bisarre wesens, maar ook van liefde en heldhaftigheid wat afspeel in die nabye toekoms. Die vreemde plekke en karakters ten spyt, is daar heelwat tonele wat skrikwekkend bekend klink. Die post-apokaliptiese aarde is bykans vernietig weens die mens se hebsug en geneigdheid tot geweld, maar daar is ‘n uitweg. Die genialiteit van die enigmatiese Professor Kitakilus skyn die oplossing te bied, maar wie is die man werklik en wat wag op die mensdom in die parallelle heelal bekend as Nebula Nege waar veral op drie planete ’n hele menagerie kreature op mekaar jag maak?

Titelbeskrywing[wysig | wysig bron]

Die titel verwys na die parallelle heelal waarheen aardbewoners reis met ‘n toestel bekend as ‘n Transitor.

Milieu[wysig | wysig bron]

Sekere tonele speel af op die grootliks verwoeste aarde en ander op die planete Terraduo, Genumo en Aerani, wat heelwat verskil in omtrek, topgrafie, plantegroei en bewoners.

Storielyn[wysig | wysig bron]

Inleiding[wysig | wysig bron]

Die eerste toneel is op aarde, waar tegnici en twee ander persone saam met ’n man bekend as Dr. Roodezandt na plasmaskerms kyk. Die tweede toneel vind plaas in ‘n ander tyd, ook in Kaapstad, maar ‘n geheel ander situasie. Die verkenners van Groep 14, Wilf, Leia en Samanda soek na ‘n grot waarin ‘n toestel is wat die mensdom kan red. In ‘n ander dimensie, Nebula Nege, is konflik aan’t opbou: op Terraduo regeer Die Leier oor sy sekte Die Volk in hulle kolonie Nieu-Amsterdam, en beplan ‘n aanval op die primitiewe Errati-stam. Dan is daar ook die gevreesde Gryliks wat hulle eie aanvalle bekook, en spioene in allerlei gedaantes is besig om soms hulle eie agendas na te streef. In ‘n geheime bunker bekend as Die Waterkant woon die eksentrieke Professor Kitakilus en sy vreemde metgeselle, ook elkeen met sy eie fokus in sy lewe. Dit kom ook voor asof daar ‘n ander skadu-agtige figuur is, genaamd Komistor, wat homself as ‘n amper-goddelike entiteit beskou.

Op Genumo, die groot geel planeet, gaan verskriklike dinge aan. Daar is die Gryliks-koningin, Nefamuti Gro-Minna aan bewind, na ‘n staatsgreep waarmee sy haar man Arm’ador uitgeskakel het en haar kinders Fl’ad en Sui’raga gevolglik tot selfopgelegde ballingskap gedryf het. Duisende slawe word van verskillende planete ontvoer om vir die Gryliks se sinistêre doeleindes misbruik te word, maar sedert hulle in die omgewing van die Drie Susters kom nes skop het, is nie net Genumo se inwoners in gevaar nie. Sui’raga en Fl’ad spring haar egter hulle moeder voor deur hulle bloeddorstige bedrywe na Terraduo uit te brei. Beide Die Volk en die Errati ly daaronder, hoewel selfs ná die geweld van hulle aanvanklike botsing, onverwagte samewerking mag volg.

Op die derde van die Drie Susters, die klein planeet Aerani, is hoofsaaklik myn-aktiwiteite aan die gang in ‘n plek genaamd Die Put, waar die Vlakhoof Radigus Rimni regeer met behulp van onder andere die Oktoraptors. Daar probeer Monti Wordaan vir hom en sy broer Sybie ‘n beter lewe beding en sterf amper in die proses – inderdaad verskeie kere sedert hy Die Vlakhoof ontmoet.

En dan is daar ook die mens-masjiene, die kuborge, asook Bodrun die Gryse en sy Lephurs, wolfgedrogte wat uit genetiese manipulasie ontstaan het, maar minder geslaagd as die kroon van die Professor se skepping: Arnan die magtige woudreus.

Ontvouing[wysig | wysig bron]

Arnan het een doel voor oë: hy wil die moordenaar van sy geliefde Tiga beetkry. Sy getroue kameraad Jabado, is onseker van die wysheid van Arnan se handelinge, maar hulle paaie skei tydelik wanneer Arnan na Genumo vertrek. Daar knoop hy die verstommende Mosteg ‘n bondgenootskap aan teen die Grylik-koningin en die botsing bereik ‘n klimaks tydens die Fees van die Wedergeboortes, wanneer die Gryliks nuwe hirsas kry, die gasheerliggame waarbinne dié aggressiewe parasiete voortleef.

Op dieselfde tydstip bars oorlog tussen die dominante groepe van Terraduo uit, terwyl Wilf en sy kamerade by die rebellemagte van WoTram aansluit en net betyds na Terraduo terugkeer om ‘n aaklige seremonie in die geheimsinnige Piramide van die Songodin te probeer keer. Teen die Volkers onder Zattek Botzma, en WoTram en sy kamerade, asook Wilf, Leiea en Monti, moet selfs die gedugte Sui’raga op vlug slaan. Dis egter einde niet: nog twee van haar grootste vyande probeer haar om die beurt uitwis, maar Sui’raga oorleef, vir eers. Fl’ad, haar broer, het sy eie probleme en word gedwing om skuiling te soek by sy oorlede vader se ou bondgenoot en skielik draai die wiel teen die Wilf en sy vriende.

Ook op Aerani vind omwentelings plaas, hoewel op ‘n minder skouspelagtige wyse. Dog, wanneer ‘n nuwe bondgenootskap daar ontstaan, besef Wilf dat net een wese tussen hulle en totale ondergang staan en dit is die eens-asketiese luiperdman. En dan volg die uiteindelike ontknoping in ‘n ander tyd, op ‘n ander plek.

Intrige[wysig | wysig bron]

Net twee mense weet wat presies gebeur het nadat die eerste dimensie-reisigers na Nebula Nege vertrek het. En net een van hulle het sy hande op die hefbome van absolute mag. Elke leiersfiguur in die verhaal het sy of haar geheime agenda, maar eintlik is hulle soos kinders wat in ‘n sandbak stry in vergelyking met die maniese Komistor, die meester manipuleerder.

Samevloeiing[wysig | wysig bron]

Wanneer die gevegte op Genumo en Terraduo ophou en die mense na hulle woonplekke terugkeer, nuwe leiers gekies word en gewondes herstel en vooraadopname doen van wat gebeur het, sit Komistor en sy nuwe samesweerders in Aerani, veilig tot tyd en wyl nuwe offensiewe uitgevoer word.

Op die aarde van vandag, ver verwyderd van die gebroek planeet waar Generaal Attilorus en Samanda Festino oplaas om oorlewing geveg het, wys Dr Roodezandt ook wenners van een groot prys aan. En so kom diegene wat nie by die reëls wou hou nie uiteindelik almal hulle Moses teë.

Hoofkarakters[wysig | wysig bron]

Wilf Beaudin[wysig | wysig bron]

Kommandeur Beaudin is die argetipiese aksieheld: sterk, aantreklik, onverskrokke en vaardig genoeg om bykans enige gevaar hok te slaan – wat dit ook al mag verg om die laaste groepie aardbewoners te red. Hy is ook die eerste van Groep 14 se verkenners om die Transitor te betree.

Leia Vestra[wysig | wysig bron]

‘n Pragtige blondine, koel en kalm, intelligent en dapper, ‘n vlieënier soos Wilf. Kaptein Vestra skyn onbewus te wees dat mans oor haar swymel. Nogtans is daar iets tragies aangaande haar, asof sy nie net mans nie, maar ook ongeluk aantrek.

Samanda Fastino[wysig | wysig bron]

Atleties gebou, jonger as Leia, ook mooi, maar ‘n donkerkop, ‘n ekstrovert en verlief op Wilf. Dié manhaftige luitenant is ’n goeie vegter en toon uiteindelik heelwat inisiatief en uithouvermoë.

Professor Rengardt Kitakilus[wysig | wysig bron]

’n Kort, bles ou mannetjie, maar die grootste brein van sy tyd en die uitvinder van die grensverskuiwende Transitor. Hy bou ‘n bunker op Terraduo waarvandaan hy sy tentakels uitsprei.

Arnan die Luiperdman[wysig | wysig bron]

Die luiperdman met sy groot gespierde gestalte, vlamrooi hare, swartgespikkelde vel en geel oë vul almal met óf bewondering óf vrees.

Monti Wordaan[wysig | wysig bron]

Die mollige seun met die vaal hare en groot onskuldige oë het ‘n droom om ‘n soort Olimpiese Spele op Aerani te reël, maar eers moet hy die perfekte deelnemers vind.

Sybie Wordaan[wysig | wysig bron]

Die intelligente seun met die koring-geel hare ontdek ‘n krat voel boeke – as’t ware die boom van goed en kwaad wat sy lewe byna handomkeer verander.

Ander karakters[wysig | wysig bron]

Mosteg Zlandulal[wysig | wysig bron]

Die magtigste halfmens op Genumo met ‘n dodelike geheim.

MoTerro[wysig | wysig bron]

Die dapper krygsman wat deur sy eie mense as slaaf weggestuur word, maar triomfantelik terugkeer.

WoTram[wysig | wysig bron]

Wanneer sy vader gruwelik vermoor word, sluit die troonopvolger van die Errati ‘n verraderlike ooreenkoms.

Zattek Botzma[wysig | wysig bron]

Die ingenieur wat gewaag het om op te staan teen ‘n despoot, ten koste van sy vryheid, sy dogter en sy vrou.

Lieka Botzma[wysig | wysig bron]

Die pragtige blonde dogter wat klaarblyklik as slagoffer geoormerk word deur eers haar moeder se held en toe die godin van die Errati.

Sui’raga[wysig | wysig bron]

Dié prinses die Gryliks én godin van die Errati wat haar broer probeer vermoor, maar uiteindelik betaal sy die hoogste prys vir haar sondes.

Fl’ad RoKof[wysig | wysig bron]

Die Gryliks prins infiltreer eers Die Volk en vind later skuilplek by Komistor. Saam bewaar hulle twee ‘n geheim wat Aran graag sou wou weet.

Nef’amuti GroMinna[wysig | wysig bron]

Om te regeer in Genumo se hoofstad Gomopolos het die beeldskone maar koelbloedige koningin nodig gehad om haar mag te konsolideer. Daarvoor het sy ‘n spesiale verrassing voorberei vir die Fees van die Wedergeboortes, wat haar ook kwesbaar sou laat vir verraad.

Die leier, Per ük-Har[wysig | wysig bron]

Op aarde bekend as plein ou Peewar, maar nadat ‘n stem aan hom begin instruksies gee, word hy die outokratiese hoof van ‘n groep emigrante, wat kort ná Professor Kitakilus en sy kamerade na Nebula Nege vertrek om van die Adramata-magte te ontsnap om hulle op Terraduo te vestig.

Generaal Altus Attilorus[wysig | wysig bron]

Die laaste Aardse leier van Groep 14, die militêre eenheid wat ‘n desperate poging aanwend om die robotmagte uit die Ooste te oorwin. Geleidelik verdwyn sy verkenners totdat hy self op sy laaste sending na Tafelberg vlieg.

Vlakhoof Radigus Rimni[wysig | wysig bron]

Die Professor se ou vriend gaan saam met hom na Nebula Nege, waar hy beheer oorneem oor die Put, terwyl die Professor hom op Terraduo ingrawe. Mettertyd tel Rimni se gebrek aan intelligensie egter teen hom en hy sterf op ‘n eensame plek waar hy op sy vriend wag.

Publikasie en ontvangs[wysig | wysig bron]

Eerste druk: Februarie 2014 deur Thompson Boekdrukkery.

Verwerkings[wysig | wysig bron]

Verwysings en eksterne skakels[wysig | wysig bron]