Doug Stanhope

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Doug Stanhope
Stanhope in 2011
Gebore
Douglas Stanhope

25 Maart 1967 (1967-03-25) (57 jaar oud)
Worcester, Massachusetts, Verenigde State
NasionaliteitVlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
BeroepKomediant, akteur en skrywer
Webwerfwww.dougstanhope.com

Douglas Stanhope (gebore op 25 Maart 1967) is 'n Amerikaanse komediant, skerpskertser, akteur, skrywer, en podsendinggasheer.

Vroeë lewe[wysig | wysig bron]

Stanhope is gebore 25 Maart, 1967 in Worcester, Massachusetts in 'n middelklas gesin. Sy vader Russ was die hoof van wetenskap by Stanhope se skool, en het gesterf in 2000. Sy ma Bonnie (née Kirk) was 'n kelnerin. Sy was 'n voormalige alkoholis, en het ophou drink en die huis verlaat na Florida toe Stanhope tien jaar oud was ná hul egskeiding.[1] In 1998, oortuig hy haar om naby hom te woon in Wes-Hollywood. In haar latere lewe het sy gely aan emfiseem. In 2008, op haar versoek, wens sy vir Stanhope om betrokke te wees in 'n geassisteerde genadedood met 'n mengsel van drankies en voorskrif morfien. Stanhope het gewag tot die wet van beperkings verstryk het voor hy die storie vertel op verhoog en in sy tweede boek.[2][3] Stanhope het 'n ouer broer, Jeff.

Op die ouderdom van 12, het Stanhope se skool psigiater 'n brief geskryf aan sy ma oor haar kommer met Stanhope se neiging om gruwelike beelde en volwasse tema spotprente te skets, wat daarop dui dat hy "benodig professionele hulp".[4] Stanhope het skool verlaat op vyftien. Sy vroeë komedie invloede was Monty Python en National Lampoon. Voordat hy begin het met komedie voltyds, het Stanhope in telebemarking gewerk.

Loopbaan[wysig | wysig bron]

1990's[wysig | wysig bron]

Stanhope begin sy komedie loopbaan in 1990 op die ouderdom van 23, na hy verhuis het na Las Vegas na hy ses maande in Los Angeles gewoon het. Hy het sy eerste verhoog roetine by 'n plaaslike kroeg gedoen. Hy het sy roetine ontwikkel voordat hy na Phoenix, Arizona verhuis het. Hy het ook in Florida, Oceanside, Kalifornië, Idaho gewoon en op een punt na Massachusetts teruggekeer. Stanhope het drie jaar uit sy motor gelewe.

In 1995, het hy in Wes-Hollywood gewoon. Een van sy gereelde roetines was by die Hollywood-Improv of The Comedy Store. In 1995, het Stanhope die San Francisco Internasionale Komedie Kompetisie gewen teen Dane Cook in 'n drie-week wedstryd.[5]

2000's[wysig | wysig bron]

Na die aanvalle op 11 September 2001 in New York Stad, het Stanhope kritiek ontvang van gehore oor sy kommentaar oor die gebeurtenis. Dit het protes buite sy optredes ingesluit en aanvalle op die verhoog.

In Julie 2002, het Fox rug-aan-rug episodes van Stanhope se versteekte kamera program uitgesaai Invasion of the hidden cameras. Die projek begin in 1999, met Stanhope die skrywer en die vervaardiging van verskeie grappe vir dit, voor die netwerk besluit om die uitsaai te onttrek.[6] Stanhope beskuldigde Spy TV dat hulle die helfte van sy idees gesteel het en die bereiking van goeie graderings as 'n resultaat. Hy het as een van die grapmakers op Spy TV opgetree.

In Augustus 2002, het Stanhope die Strathmore Pers-Toekenning gewen vir sy week-lange optrede by die Edinburgh Festival Fringe, soos gestem deur 40 pers kritici. Die prys was £1000 en 'n onderlaag in die Britse beroemde tydskrif OK!.[7] Daarna het Stanhope onderteken met sy jarelange bestuurder Brian Hennigan.[8]

In 2003 en 2004, was Stanhope mede-gasheer vir die vyfde en sesde seisoene van The Man Show met Joe Rogan. Hy het ingestem om die projek te doen om meer finansieel stabiel te wees.

Stanhope het 'n groep van die toer komediante begin bekend as The Unbookables met kunstenaars soos Andy Andrist, James Inman, en Brendon Walsh, onder andere.[9] The Unbookables se eerste CD is Morbid Obsenity.

In 2005, verskuif Stanhope na Bisbee, Arizona.

Hy verskyn in die film The Aristrocrats, waar hy 'n vuil grap vertel vir 'n baba.

In Junie 2006, was Stanhope bespreek om 'n paar programme uit te voer by die Cat Laughs Comedy Festival in Kilkenny, Ierland. Egter, ongeveer tien minute in sy roetine, het 'n grap oor die Ierse mans wat pedofillie pleeg gevolg van die lelikheid van die Ierse vroue vir verkragting 'n geweldadige reaksie van die gehoor uitgelok. Die voorval het gelei dat die res van Stanhope se oorblywende optredes by die fees gekanselleer was.[10] In Augustus dieselfde jaar, het hy teruggekeer na die Edinburgh Festival Fringe, met 'n volle drie-week verblyf. By een optrede, het een van sy roetines gelei tot 'n gewelddadige baklei met 'n lid van die gehoor en die polisie was ingeroep, wat veroorsaak het dat Stanhope die lokaal moes verlaat.[11] Hy het 5-ster resensies van die pers gekry. Op sy opening van die aand het hy wat geglo was om 'n ekstasie tablet geneem wat vir hom oorhandig was deur 'n lid van die gehoor.[12][13] By die 2008 Fringe, kondig Stanhope 'n Dag met Doug aan, 'n geleentheid om 'n hele dag saam met hom te spandeer vir £7,349, die gemiddelde geld wat komediante verloor wanneer hulle bespreek is by een van die vier grootste plekke by die fees.

Sy roetine voor 'n gehoor was genomineer in die top 5 van die 20 Beste Live Shows van 2009 deur Londen se The Guardian koerant.[14]

Stanhope se sewende album, From Across the Street, is vrygelaat op November 24, 2009.

2010s[wysig | wysig bron]

In 2010, het Stanhope 'n reeks van vignetten gedoen vir die Britse nuus program Newswipe met Charlie Brooker. In 2013, het hy dieselfde gedoen tydens Charlie Brooker's Weekly Wipe as "the voice of America". Op November 17, 2010, het Stanhope onderteken aan rock en metaal etiket Roadrunner Rekords na die bekendstelling van hul nuwe komedie etiket, Roadrunner Komedie. Op 3 Mei 2011, was die album Oslo:Burning the bridge to nowhere vrygelaat.[15][16] Hierdie is ondersteun met 'n internasionale toer, wat 'n 25-nag verblyf by die Leicester Square-Teater in Londen ingesluit het.[17] Deur hierdie tyd, wen Stanhope die Time Out New York's Beste Komedie Prestasie toekenning twee keer.[18]

In 2011, in samewerking met die burgemeester van Reykjavík en komediant Jón Gnarr, skeduleer Stanhope 'n vertooning in Ysland se enigste maksimum sekuriteit gevangenis, Litla-Hraun. Die vertooning het plaasgevind op 25 September. Ook in 2011, verskyn Stanhope op die FX-reeks Louie as Eddie Mack, 'n komediant wat Louis C.K. 20 jaar vroeër geken het toe hulle die eerste keer begin optree, in die seisoen 2 episode getiteld "Eddie".[19]

In 2012, het Stanhope sy komedie Before Turning the Gun on Himself vrygestel, verfilm in Salt Lake City. Hy vernoem dit na hoe alledaags die frase was op aanlyn nuus artikels.[20]

Op Februarie 16, 2013, debut Stanhope The Doug Stanhope Podcast, aangeteken uit sy huis in Bisbee, Arizona. In 2014, was dit aangebied deur die All Things Comedy netwerk.[21]

In Mei 2013, het Stanhope 'n fondsinsameling opgewek en het byna $126,000 bereik vir 'n vrou en haar gesin wie se huis vernietig is deur die 2013 Moore, Oklahoma tornado. Hy het gesê hy het dit gedoen in ondersteuning van haar verklaring van ateïsme, sê hy bewonder haar moed in 'n oorwegend Christelike staat.[22][23][24]

In Mei 2015, het Stanhope aangekondig dat hy 'n boek skryf oor sy lewe saam met sy ma, 'n gereelde onderwerp in sy komedie.[25] Die boek, getiteld Digging Up Mother: A Love Story, is vrygestel op 10 Mei 2016 en sluit in 'n voorwoord deur Johnny Depp.[26]

Stanhope verfilm sy komedie spesiale No Place Like Home om November 21, 2015 by die Bisbee Royale in Bisbee. Die film is vervaardig deur Johnny Depp.

In Junie 2016, het aktrise Amber Heard Stanhope gedagvaar vir sy "lasterlik" eis dat sy haar ex-man Johnny Depp afpers.[27] Heard laat val die regsgeding in die nadraai van haar en Depp se $7 miljoen egskeiding.[28]

In 2017, het Stanhope sy derde boek vrygestel, This is Not Fame. Dit is 'n versameling van die stories van 'n onbekende komediant.

Persoonlike lewe[wysig | wysig bron]

In 2002, was Stanhope en sy vriendin Renee Morrison op 'n huwelik seremonie in Las Vegas. Hy het later gesê dat dit was "spot met die instelling van huwelik", en dat dit nie wettig was nie.[29] Op een punt, het die twee 'n kind verwag, maar 'n aborsie gekies, en Stanhope het 'n vasektomie gekry. Rondom 2005 het Stanhope met sy huidige vennoot 'n verhouding begin, Amy "Bingo" Bingaman wie hy verwys het as sy vriendin en vrou. Stanhope is in teenstelling met kinders kry en noem oorbevolking as 'n rede.[30]

Stanhope is bekend vir sy swaar alkohol verbruik en is 'n selferkende alkolis.[31] In 2011 in 'n onderhoud, het hy gesê die laaste tyd wat hy nugter was op die verhoog was in 2003. Hy beskryf homself as pro-keuse-en pro-dwelm.

Boeke[wysig | wysig bron]

Jaar Titel Notas
2006 Fun With Pedophiles: The Best of Baiting
2016 Digging Up Mother: A Love Story Voorwoord deur Johnny Depp
2017 This Is Not Fame: A "From What I Re-Memoir" Voorwoord deur Drew Pinsky

Diskografie en videografie[wysig | wysig bron]

Titel Jaar CD DVD
The Great White Stanhope 1998 X
Sicko 1999 X
Something to Take the Edge Off 2000 X
Die Laughing 2002 X
Word of Mouth 2002 X
Deadbeat Hero 2004 X X
Morbid Obscenity (The Unbookables) 2006 X
No Refunds 2007 X (2008) X
From Across the Street 2009 X
Oslo: Burning the Bridge to Nowhere 2011 X X
Before Turning the Gun on Himself 2012 X X
Beer Hall Putsch 2013 X X
No Place Like Home[32] 2016 X X

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Raab, Scott (1 November 2013). Doug Stanhope: Scott Raab Talks to the Most Fearless Man in Comedy about Louis C.K., Meth, Charity, Jerry Seinfeld, Dr. Drew, the Desert, and Lies. URL besoek op 20 Julie 2018.
  2. ↑ Wedel, Mark (23 September 2018). "Comedian Doug Stanhope roasted his dying mother, but is not a Hitler fan: Dark comedian coming to District Square" (in Engels). Michigan Live. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Julie 2018. Besoek op 18 Julie 2018.
  3. ↑ Stanhope tells how he saved a man from jumping off Edinburgh bridge and discusses the death of his own emphysema-stricken mother, who killed herself , heraldscotland.com; accessed Oktober 3, 2015.
  4. ↑ Jonze, Tim (9 September 2011). "Doug Stanhope: pro-choice, pro-drugs, but defiantly anti-Guardian". the Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Februarie 2020. Besoek op 18 Julie 2018.
  5. ↑ Globie (2007-12-07). Great Dane took a bite out of the Competition in 1995. San Francisco Comedy Competition.
  6. ↑ Off the shelf at last (Julie 12, 2002). URL besoek op Julie 18, 2018.
  7. ↑ "Stanhope is critics' choice" (in Engels). Chortle.co.uk. 22 Augustus 2002. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2020.
  8. ↑ Wade, Mike (26 November 2002). Fringe stars opt for local management talent. URL besoek op 18 Julie 2018.
  9. ↑ "Unbookables on IMDb" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Augustus 2018. Besoek op 19 Junie 2009.
  10. ↑ Logan, Brian (31 Julie 2006). "If You're Offended, Then You're Not Listening". The Guardian (in Engels). London, UK. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Julie 2018. Besoek op 5 September 2006.
  11. ↑ Logan, Brian (2 Oktober 2006). The heir to Bill Hicks. URL besoek op 18 Julie 2018.
  12. ↑ ""It'll Blow Your Mind", The Sunday Times, Augustus 20, 2006; retrieved September 5, 2006.
  13. ↑ "Boozy and Brilliant" Geargiveer Augustus 13, 2006 op Wayback Machine, The Independent, Augustus 11, 2006; retrieved September 5, 2006.
  14. ↑ Brian Logan (27 Julie 2009). "20 best comedy live shows for summer/autumn 2009" (in Engels). London, UK: The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 September 2018. Besoek op 13 Augustus 2010.
  15. ↑ "Doug Stanhope To Release Roadrunner Records Comedy Debut!". 8 Maart 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Julie 2018.
  16. ↑ "Doug Stanhope To Release Oslo: Burning The Bridge To Nowhere in May" (in Engels). 8 Maart 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Augustus 2018.
  17. ↑ "Comedy news: Doug Stanhope interview: "Guardian people? Fuck them"" (in Engels). Such Small Portions. 6 Julie 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Julie 2011. Besoek op 18 Julie 2018.
  18. ↑ "Defending Charlie Sheen". Reason. 1 Junie 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Julie 2018. Besoek op 21 Julie 2018 – via Highbeam Research.
  19. ↑ "Eddie on IMDb" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2020. Besoek op 8 September 2018.
  20. ↑ Bernardo, Rick (17 September 2016). "Not a Party Member: Doug Stanhope Interview" (in Engels). The Inept Owl. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 April 2020. Besoek op 18 Julie 2018.
  21. ↑ Procida, Billy. "Doug Stanhope's Podcast joins Bill Burr, Al Madrigal's All Things Comedy podcast network" (in Engels). Laughspin.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Oktober 2014. Besoek op 3 Oktober 2014.
  22. ↑ Hendley, Matthew (29 Mei 2013). "Doug Stanhope Raising Thousands for Tornado Survior Who Told Wolf Blitzer She's an Atheist". Phoenix New Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2020. Besoek op 18 Julie 2018.
  23. ↑ Stanhope, Doug (17 Oktober 2013). "The Problem with Charity" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Januarie 2017.
  24. ↑ Lulppold, Ross (31 Desember 2013). "Atheist Comedian Lends Helping Hand 'As A Big F*ck You'". The Huffington Post.
  25. ↑ "I'm writing a book", dougstanhope.com, Mei 16, 2015.
  26. ↑ Stanhope, Doug (2016). Digging Up Mother: A Love Story. Da Capo Press. ISBN 978-0306824395.
  27. ↑ Meera Jagannathan (3 Junie 2016). "Amber Heard sues Doug Stanhope for defamation, alleges Johnny Depp 'suffocated' her once". Daily News (New York) (in Engels). New York City. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Julie 2018. Besoek op 3 Junie 2016.
  28. ↑ Wilstein, Matt (2 April 2017). "'You're All F*cking Industry Tools': The Ballad of Doug Stanhope, a Stand-Up Scumbag" (in Engels). The Daily Beast. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Mei 2017. Besoek op 18 Julie 2018.
  29. ↑ "Doug Stanhope: Out of Darkness Comes Comedy". Punchline Magazine (in Japannees). 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 September 2007. Besoek op 20 Julie 2018.
  30. ↑ "Burning Bridges: An Interview with Doug Stanhope" (in Engels). TheLaughButton.com. 29 April 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2020. Besoek op 30 September 2017.
  31. ↑ Chalmers, Robert (28 Maart 2004). "Doug Stanhope: On the offensive". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Julie 2018. Besoek op 18 Julie 2018.
  32. ↑ "Doug Stanhope's Johnny Depp-Produced Stand-up Special Gets Seeso Premiere Date". Deadline Hollywood (in Engels). 23 Augustus 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 April 2020. Besoek op 20 September 2016.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Doug_Stanhope&oldid=2661616"