Gaan na inhoud

Ed Gein

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ed Gein
Gein in 1958
Gein in 1958
Gebore  (1906-08-27)27 Augustus 1906 La Crosse County, Wisconsin, VSA
Oorlede  26 Julie 1984 (op 77) Madison, Wisconsin, VSA
Land  VSA
Ander name 
  • The Plainfield Ghoul
  • The Plainfield Butcher
  • The Butcher of Plainfield
Misdaadbesonderhede
Plek Wisconsin
Datum(s)  1947 – 1957
Slagoffers 
  • 2 moorde bevestig
  • 7 ander vermoed
  • 9 lyke vermink (verkry van ontheiligde grafte)
Vonnisbesonderhede
Aangekeer  16 November 1957
Vonnis  Geïnstitusionaliseer in die Mendota Geestesgesondheidsinstituut

Edward Theodore Gein[1] 27 Augustus 1906 – 26 Julie 1984), ook bekend as die Butcher of Plainfield en Plainfield Ghoul, was 'n Amerikaanse moordenaar, moontlike reeksmoordenaar, en lykrower. Sy misdade, wat rondom sy tuisdorp Plainfield, Wisconsin gepleeg is, het in 1957 wye publisiteit ontvang nadat owerhede ontdek het dat hy lyke uit plaaslike begraafplase opgegrawe en aandenkings van hul bene en vel gemaak het. Hy het ook erken dat hy twee vroue vermoor het: taverne-eienares Mary Hogan in 1954 en ysterwarewinkel-eienares Bernice Worden in 1957. Daar word geglo dat Gein se optrede deur ernstige psigose veroorsaak is.

Gein is aanvanklik ongeskik bevind om verhoor te word en is in 'n geestesgesondheidsfasiliteit opgesluit. Teen 1968 is hy bevoeg geag om verhoor te word. Hy is skuldig bevind aan die moord op Worden, maar is wettiglik kranksinnig bevind en is daarom na 'n psigiatriese instelling teruggeplaas.

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]

Kinderjare

[wysig | wysig bron]

Edward Theodore Gein is op 27 Augustus 1906 in La Crosse County, Wisconsin, gebore,[2] die tweede van twee seuns van George Philip Gein (1873–1940)[3] en Augusta Wilhelmine Gein (née Lehrke; 1878–1945),[4] albei van Duitse afkoms. Gein se enigste broer of suster was 'n ouer broer met die naam Henry.[5] Augusta, wat vurig godsdienstig en nominaal Lutheraans was,[6] het gereeld vir haar seuns gepreek oor die aangebore immoraliteit van die wêreld, die euwels van drankgebruik en haar oortuiging dat alle vroue van nature promisku en instrumente van die duiwel was. Sy het elke middag tyd opsy gesit om vir hulle uit die Bybel te lees, gewoonlik deur verse uit die Ou Testament en die Openbaring te kies oor dood, moord en goddelike vergelding.[6] Gein het sy ma verafgod en uiteindelik obsessief oor haar geraak.[7][8][9]

In La Crosse het Gein se pa as 'n skrynwerker, looier en brandweerman gewerk. Hy het ook 'n plaaslike kruidenierswinkel besit, maar het die besigheid gou verkoop en die stad saam met sy gesin verlaat om op 'n plaas van 155 akkers in die dorp Plainfield, Wisconsin, te woon,[10] wat hul permanente verblyfplek geword het.[11] Gein se pa was bekend as 'n gewelddadige alkoholis wat gereeld albei sy seuns geslaan het. Dit het veroorsaak dat Ed se ore gelui het as sy pa hom op die kop geslaan het.[12] Augusta het die plaas se isolasie benut deur buitestaanders weg te wys wat haar seuns kon beïnvloed het.[11]

Die 1930 Verenigde State se sensus met Gein, 13de naam van bo af, in Plainfield, Wisconsin

Gein het die plaas verlaat slegs om skool te gaan. Buite skooltyd het hy die meeste van sy tyd met takies op die plaas deurgebring. Gein was skaam. Klasmaats en onderwysers het hom onthou as iemand met vreemde maniertjies, soos sy skynbaar lukrake gelag, asof hy deur sy eie persoonlike humor vermaak is. Volgens familiekennisse het Augusta vir Gein gestraf wanneer hy probeer het om vriende te maak. Ten spyte van sy swak sosiale ontwikkeling het Gein, veral met lees, redelik goed op skool gevaar.[11]

Sterftes in onmiddellike familie

[wysig | wysig bron]

Op 1 April 1940 is die Gein-broers se pa op 66-jarige ouderdom aan hartversaking oorlede. Ed en sy broer, Henry, het los werkies in die dorp begin doen om lewenskoste te dek. Die broers is oor die algemeen deur die res van die gemeenskap as betroubaar en eerlik beskou. Terwyl albei as nutsmanne gewerk het, het Ed gereeld vir bure opgepas en blykbaar makliker met kinders as met volwassenes oor die weg gekom. Henry het met 'n geskeide ma van twee begin uitgaan en beplan om by haar in te trek. Henry was bekommerd oor sy broer se gehegtheid aan hul ma en het dikwels sleg van haar gepraat rondom Ed, wat met skok en weemoed gereageer het.[11]

Op 16 Mei 1944 het Ed moerasplantegroei op die eiendom afgebrand.[13] Die brand het buite beheer geraak en die aandag van die plaaslike brandweer getrek. Teen die einde van die dag – nadat die brand geblus was en die brandbestryders weg was – het Ed vir Henry as vermis aangemeld. Met lanterns en flitse het 'n soekgeselskap na die 43-jarige Henry gesoek, wie se lyk met sy gesig na onder gevind is.[14] Blykbaar was Henry al 'n geruime tyd dood, en dit het gelyk of die oorsaak van dood hartversaking was, aangesien hy nie verbrand of andersins beseer was nie.[14]

Dit is later deur biograaf Harold Schechter berig dat Henry kneusplekke op sy kop gehad het.[15][16] Die polisie het die moontlikheid van vuilspel van die hand gewys en die lykskouer het later versmoring as die oorsaak van dood gelys.[11][15][16] Die owerhede het die ongeluksteorie aanvaar, maar geen amptelike ondersoek is gedoen nie en 'n lykskouing is nie uitgevoer nie.[17] Toe hy Ed in 1957 oor die dood van Bernice Worden ondervra het, het staatsondersoeker Joe Wilimovsky vrae oor Henry se dood geopper.[13] George Arndt, wat die saak bestudeer het, het geskryf dat dit, terugskouend, "moontlik en waarskynlik" was dat Henry se dood "die 'Kain en Abel'-aspek van hierdie saak" was.[18][19]

Met Henry oorlede, was Ed en sy ma nou alleen. Augusta het kort na Henry se dood 'n verlammende beroerte gehad, en Ed het homself aan haar sorg gewy. Iewers in 1945, het hy later vertel, het hy en sy ma 'n man genaamd Smith, wat naby gewoon het, besoek om strooi te koop. Volgens Gein het Augusta gesien hoe Smith 'n hond slaan. 'n Vrou binne die Smith-woning het buite gekom en vir hom geskree om op te hou, maar Smith het die hond doodgeslaan. Augusta was uiters ontsteld oor hierdie toneel, maar wat haar onthuts het, was blykbaar nie die brutaliteit teenoor die hond nie, maar eerder die teenwoordigheid van die vrou.[20]

Augusta het vir Gein gesê dat die vrou nie met Smith getroud was nie en dus geen reg daar gehad het om daar te wees nie, en het haar woedend "Smith se hoer" genoem. Sy het kort daarna 'n tweede beroerte gehad, en haar gesondheid het vinnig agteruitgegaan.[21] Augusta is op 29 Desember 1945 op die ouderdom van 67 oorlede. Gein was verpletter deur sy moeder se dood. In die woorde van Schechter het hy "sy enigste vriend en een ware liefde verloor", en was nou absoluut alleen in die wêreld".[15][16]

Werk

[wysig | wysig bron]

Gein het die plaas behou en geld met los werkies verdien. Hy het kamers wat deur sy ma gebruik is, insluitend die boonste verdieping, onderste sitkamer en sitkamer, toegemaak en hulle onaangeraak gelaat. Terwyl die res van die huis al hoe vuiler geword het, het hierdie kamers ongerep gebly. Gein het in 'n klein kamer langs die kombuis gewoon. Omstreeks hierdie tyd het hy in die lees van pulptydskrifte en avontuurverhale belanggestel, en veral dié wat kannibale of Nazi-gruweldade behels het,[11] soos spesifiek rakende Ilse Koch, wat daarvan beskuldig is dat sy getatoeëerde gevangenes vir die dood gekies het om lampskerms en ander items van hul velle te maak.[22] In 1951 het Gein 'n plaassubsidie van die federale regering begin ontvang. Hy het af en toe vir die plaaslike munisipale padwerkers en oesdorsspanne in die Plainfield-gebied gewerk. Iewers tussen 1946 en 1956 het hy 'n stuk grond van 80 akkers verkoop wat deur Henry besit is.[23]

Misdade

[wysig | wysig bron]

Bevestig

[wysig | wysig bron]

Op die oggend van 16 November 1957 het die 58-jarige Plainfield-ysterwarewinkel-eienaar Bernice Worden verdwyn. Die ysterwarewinkel se vragmotor is omstreeks 9:30 vm. van die agterkant van die gebou gesien ry. Die winkel het die hele dag min klante gesien; sommige inwoners van die omgewing het geglo dat dit as gevolg van die takbokjagseisoen was.[3] Worden se seun, adjunk-balju Frank Worden, het die winkel omstreeks 17:00 binnegegaan en die kasregister oop en bloedvlekke op die vloer gevind.[24]

Frank Worden het aan ondersoekbeamptes gesê dat Gein die aand voor sy ma se verdwyning in die winkel was en dat hy die volgende oggend sou terugkeer vir 'n liter antivriesmiddel. 'n Verkoopstrokie vir die antivriesmiddel was die laaste kwitansie wat Bernice Worden geskryf het op die oggend dat sy verdwyn het.[25] Daardie aand is Gein by 'n kruidenierswinkel[26] in West Plainfield in hegtenis geneem, en die Waushara County Sheriff's Department het die Gein-plaas deursoek.[24]

'n Adjunk-balju het Worden se onthoofde liggaam in 'n skuur op Gein se eiendom ontdek, onderstebo aan haar bene gehang met 'n dwarsbalk by haar enkels en toue by haar polse. Die torso was soos 'n takbok geslag.[24][27][28] Worden is met 'n .22-kaliber geweer geskiet, en die verminkings is na haar dood aangebring. Die owerhede het Gein se huis deursoek en gevind:

  • Hele menslike bene en fragmente[29][30]
  • 'n Asblik gemaak van menslike vel[31]
  • Menslike vel wat verskeie stoele bedek[32]
  • Menslike skedels gemonteer op bedpale[33]
  • Vroulike skedels, sommige met die toppe afgesaag[31][32][34]
  • Bakke gemaak van menslike skedels[31]
  • 'n Korset gemaak van 'n vroulike torso wat van skouers tot middel die vel afgehaal is[32]
  • Spanbroek gemaak van menslike beenvel[31]
  • Maskers gemaak van die vel van vroulike koppe[32][33][34]
  • Mary Hogan se gesigmasker in 'n papiersak[33]
  • Mary Hogan se skedel in 'n boks[35]
  • Bernice Worden se hele kop in 'n jutesak[36]
  • Bernice Worden se hart "in 'n plastieksak voor Gein se potpensstoof"[37]
  • Nege vulvas in 'n skoenboks[38]
  • 'n Jong meisie se rok en "die vulvas van twee vroue wat geskat is omstreeks vyftien jaar oud te gewees het"[39]
  • 'n Gordel gemaak van vroulike menslike tepels[40]
  • Vier neuse[29]
  • 'n Paar lippe aan 'n vensterskerm-trekkoord[29]
  • 'n Lampskerm gemaak van die vel van 'n menslike gesig[29]
  • Vingernaels van vroulike vingers

Hierdie artefakte is by die staatsmisdaadlaboratorium gefotografeer en toe "ordentlik weggedoen".[41] Toe hy ondervra is, het Gein aan ondersoekbeamptes gesê dat hy tussen 1947 en 1952 soveel as veertig nagtelike besoeke aan drie plaaslike begraafplase afgelê het om onlangs lyke op te grawe terwyl hy in 'n "daze-agtige" toestand was.[42] Tydens omtrent dertig van daardie besoeke het hy gesê dat hy uit die beswyming gekom het terwyl hy in die begraafplaas was, die graf in goeie orde verlaat het en met leë hande huis toe gekom het.[43] By die ander geleenthede het hy die grafte van onlangs begrawe middeljarige vroue wat hy gedink het soos sy ma gelyk het, opgegrawe en die lyke huis toe geneem, waar hy hul velle gelooid het om sy toebehore te maak.[44][45]

Gein het erken dat hy uit nege grafte gesteel het en ondersoekbeamptes daarheen gelei.[46][47] Allan Wilimovsky van die staatsmisdaadlaboratorium het deelgeneem aan die opening van drie toetsgrafte wat deur Gein geïdentifiseer is. Die kiste was binne-in houtbokse. Die boonste planke het dwars geloop, nie in die lengte nie. Die bopunte van die bokse was ongeveer 60 cm onder die oppervlak in sanderige grond. Gein het die grafte kort na die begrafnisse beroof, terwyl die grafte onvolledig was. Die toetsgrafte is opgegrawe omdat die owerhede onseker was of die skrale Gein in staat was om op sy eie 'n graf gedurende 'n aand op te grawe. Hulle is gevind soos Gein beskryf het: een kis was leeg; 'n ander kis was leeg, maar het 'n paar bene en Gein se koevoet bevat, en die laaste kis het die meeste van die liggaam ontbreek, maar Gein het ringe en 'n paar liggaamsdele terugbesorg.[48][41][49][50] Dus is Gein se bekentenis grootliks bevestig.[46][51][52]

Kort na sy ma se dood het Gein begin om 'n "vrouepak" te skep sodat "hy sy ma kon word—om letterlik in haar vel te kruip".[29] Hy het ontken dat hy seks gehad het met die lyke wat hy opgegrawe het, en verduidelik: "Hulle het te sleg geruik."[53] Tydens die ondervraging in die staatsmisdaadlaboratorium het Gein erken dat hy die 51-jarige Mary Hogan, 'n taverne-eienaar wat sedert 8 Desember 1954 vermis was, geskiet het. Haar kop is later in sy huis gevind, hoewel hy enige herinnering aan die besonderhede rondom haar dood ontken het.[54]

'n Sestienjarige jeug, wie se ouers vriende van Gein was en wat bofbalwedstryde en flieks saam met hom bygewoon het, het berig dat Gein gekrimpte koppe in sy huis gehou het, wat hy beskryf het as oorblyfsels wat gestuur is deur 'n neef wat tydens die Tweede Wêreldoorlog in die Filippyne gedien het.[55] Na ondersoek deur die polisie is daar bepaal dat dit menslike gesigvelle was, versigtig van lyke geskil en deur Gein as maskers gebruik.[56]

Tydens ondervraging het balju Art Schley na bewering Gein aangerand deur sy kop en gesig teen 'n baksteenmuur te stamp. Gevolglik is Gein se aanvanklike bekentenis as ontoelaatbaar verklaar.[57][58] Schley is in 1968 op 43-jarige ouderdom aan hartversaking oorlede, voor Gein se verhoor.[59] Baie wat Schley geken het, het gesê hy was getraumatiseer deur die gruwel van Gein se misdade en dit, tesame met die vrees om te moet getuig, veral oor die aanranding van Gein, het sy dood veroorsaak.[57]

Verdagte

[wysig | wysig bron]

Gein is as 'n verdagte in verskeie ander onopgeloste sake in Wisconsin beskou.[60] In November 1957 het owerhede Gein gekonfronteer met gevalle van vermiste persone wat plaasgevind het tussen die dood van sy moeder en dié van Worden. Hul vermoedens is verder gewek na die ontdekking van Hogan se oorskot. Leuendetektortoetse het Gein vrygespreek van enige ander moorde, en sy psigiaters het tot die gevolgtrekking gekom dat sy geweld slegs gerig was op vroue wat fisies soos sy moeder gelyk het.[61]

  • Georgia Jean Weckler (8) het op 1 Mei 1947 omstreeks 15:30 naby haar huis in Fort Atkinson, Wisconsin, verdwyn.[62] Sy is deur 'n buurman van laerskool in Jefferson, Wisconsin, huis toe geneem. Hy het Weckler afgelaai by die laan wat van U.S. Highway 12 na die Weckler-plaas lei. Weckler is laas gesien terwyl hy stilgehou het om die gesinsposbus oop te maak en 'n stapel pos te verwyder.[63] Ooggetuies het berig dat hulle daardie middag 'n donkerkleurige, moontlik swart, 1936 Ford-sedan met 'n grys plastiek-kollig in die omgewing gesien het. Gein het 'n swart 1937 Ford besit.[64]
  • Evelyn Grace Hartley (14) het vermis geraak terwyl sy 'n 20 maande oue dogtertjie by die huis van professor Viggo Rasmussen van La Crosse State College op die aand van 24 Oktober 1953 opgepas het.[65] Daardie aand het haar pa, Richard, die Rasmussen-woning verskeie kere gebel nadat sy nie soos beplan om 20:30 ingeboek het nie; hy het geen antwoord ontvang nie.[66] Bekommerd het hy na die Rasmussen-huis gery en gevind dat die deure gesluit was, die ligte en radio aan was en items oral oor die huis versprei was. Die sitkamermeubels was na verskillende plekke rondgeskuif, asook Evelyn se skoolboeke.[67] Richard het haar skoene in verskillende kamers gevind, een skoen bo en een onder. Hy het sy dogter se gebreekte bril bo gevind. Richard het Evelyn nie in die huis gevind nie.[68] Na sy inhegtenisneming is Gein ondervra oor Hartley se verdwyning, maar hy het betrokkenheid ontken en twee leuenverklikkertoetse geslaag. Die polisie het geen spoor van Hartley se oorskot gevind tydens 'n deursoeking van Gein se eiendom nie.[69][70]
  • Victor Harold Travis (42), 'n inwoner van Adams County, Wisconsin, het op 1 November 1952 saam met 'n kennis Raymond Burgess herte gaan jag. Laatmiddag het die paar vir 'n paar uur by Mac's Bar in Plainfield gestop vir verversings. Teen ongeveer 19:00 het hulle albei die kroeg verlaat, in Burgess se motor geklim en weggery. Die jagters, saam met die motor wat Burgess bestuur het, is nooit weer gesien nie en geen spoor van hulle is ooit gevind nie. Travis en Burgess het op die eiendom langs Gein se plaas gejag, ten spyte van sy besware teen hulle jag op die dag van hul verdwyning.[71]
  • Gein is tentatief gekoppel aan die verdwyning van sy buurman James Walsh (32) in Junie 1954. Walsh en sy vrou het naby Gein gewoon, wat takies vir mev. Walsh gedoen het nadat haar man vermis geraak het.[71]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Say How? A Pronunciation Guide to Names of Public Figures, Library of Congress
  2. ↑ "Birth Index Record: Gien, Edward". Wisconsin Historical Society. Januarie 2012.
  3. ↑ 3,0 3,1 Schechter, Harold (2010). Deviant. New York City: Simon & Schuster. p. 50. ISBN 978-1-4391-0697-6.
  4. ↑ Schechter 1989, p. 59.
  5. ↑ Schechter 1989, p. 54.
  6. ↑ 6,0 6,1 Williams, Anne; Head, Vivian; Williams, Amy (2007). Fiendish Killers: Perpetrators Of The Worst Possible Evil. Londen: Futura Publishing. ISBN 978-0708807255.
  7. ↑ Beeman, Amy (2 April 2021). "The Truth About ed Gein's Obsession with His Mother". Grunge.com.
  8. ↑ "Ed Gein | Biography, Story, Movie, Crimes, & Facts". Britannica.com. 26 April 2024.
  9. ↑ Harvey, Austin (18 September 2023). "Inside the Twisted Relationship of Serial Killer Ed Gein and His Mother — Which Helped Inspire 'Psycho'". All That's Interesting.
  10. ↑ "Plainfield Township, Atlas: Waushara County 1924, Wisconsin Historical Map". Historic Map Works. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2017. Besoek op 2 Maart 2017.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 Alex Flaster (producer) (2004). Biography: Ed Gein. Los Angeles, Kalifornië: A&E Television Networks.
  12. ↑ "Infamous Murderer & Serial Killer Profiles - #4 Ed Gein". Murder Mile UK True Crime Podcast. Michael J. Buchanan-Dunne. Besoek op 23 September 2025.
  13. ↑ 13,0 13,1 Gollmar 1981, p. 85.
  14. ↑ 14,0 14,1 "Rites Today For Man Who Died in Roche-a-Cri Fire". Wisconsin Rapids Daily Tribune. Wisconsin Rapids, Wisconsin: Thomsen Newspapers, Inc. 19 Mei 1944. p. 1.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Schechter 1989, p. 30.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Schechter 1989, p. 31.
  17. ↑ Gollmar 1981, p. 86.
  18. ↑ Gollmar 1981, p. 8.
  19. ↑ Gollmar 1981, p. 9.
  20. ↑ Noe, Denise (27 April 2007). "Augusta Gein, the woman who drove a man Psycho". Men's News Daily. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2013. Besoek op 25 September 2013.
  21. ↑ Noe, Denise (27 April 2007). "Augusta Gein, the woman who drove a man Psycho". Men's News Daily. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2013. Besoek op 25 September 2013.
  22. ↑ The Psycho Records, p.2, by Laurence A. Rickels, 2016
  23. ↑ Mark, Timothy (2015). The "Ed Gein" Story. Lulu. p. 22. ISBN 978-1312995697.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 "Widow, 58, Found Slain in Wisconsin". Star Tribune (in Engels). 17 November 1957. p. 1. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2017. Besoek op 3 Maart 2017 – via Newspapers.com.
  25. ↑ "Signs of 10 Victims at Farm". Stevens Point Daily Journal. 18 November 1957. p. 1, cols. 7–8.
  26. ↑ "Gein Admits Killing Woman, Kileen Reveals". The Oshkosh Northwestern. 18 November 1957. p. 1. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2017. Besoek op 3 Maart 2017 – via Newspapers.com.
  27. ↑ Douglas, John E.; Olshaker, Mark (1998). Obsession: The FBI's Legendary Profiler Probes the Psyches of Killers, Rapists, and Stalkers and Their Victims and Tells How to Fight Back. New York City: Simon & Schuster. pp. 367–368. ISBN 0-671-01704-7.
  28. ↑ Stone, Michael H.; Brucato, Gary (2019). The New Evil: Understanding the Emergence of Modern Violent Crime. Amherst, New York: Prometheus Books. p. 8. ISBN 978-1633885325.
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 29,3 29,4 Ramsland, Katherine. "A True Necrophile". Crime Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Desember 2013.
  30. ↑ Gollmar 1981, p. 192, "Judge Gollmar relied on the detailed report of state crime lab investigator Allan Wilimovsky who searched the Gein house, inventoried the evidence and interviewed Edward Gein. Gollmar also quotes other contemporary investigators, including Captain Lloyd Schoesphoester (Green Lake Sheriff's Dept.) who assisted the investigation of the Worden murder and search of Gein's home.".
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 Gollmar 1981, p. 44.
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 Gollmar 1981, p. 20.
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 Gollmar 1981, p. 22.
  34. ↑ 34,0 34,1 Gollmar 1981, p. 18.
  35. ↑ Gollmar 1981, p. 17.
  36. ↑ Gollmar 1981, p. 25.
  37. ↑ Schechter 1989, p. 92.
  38. ↑ Gollmar 1981, p. 24.
  39. ↑ Gollmar 1981, p. 87.
  40. ↑ Gollmar 1981, p. 46.
  41. ↑ 41,0 41,1 Gollmar 1981, p. 48.
  42. ↑ Schechter 1989, p. 97.
  43. ↑ "Gein Also Admits He Killed Mary Hogan; Results of Lie Tests Announced". Stevens Point Daily Journal. 20 November 1957. p. 13.
  44. ↑ "Edward Theodore Gein, American Psycho" (PDF). Department of Psychology, Radford University. Radford, Illinois. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 3 Junie 2018. Besoek op 22 Augustus 2018. Beginning in 1947 – He saw a newspaper article of a woman who had been buried that day. The first corpse came from a grave near the grave of Gein's mother. Indeed, one report is that among the first grave robbing incidents was that of his own mother.
  45. ↑ Schechter 1989.
  46. ↑ 46,0 46,1 "Augusta Gein". The Hanneman Archive. 4 November 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Augustus 2018. Besoek op 15 Desember 2017.
  47. ↑ "Prescott Evening Courier". news.google.com. Besoek op 16 Oktober 2017 – via Google News Archive Search.
  48. ↑ "Warsaw Times Union November 26,1957". news.google.com. Besoek op 29 November 2024 – via Google News Archive Search.
  49. ↑ Gollmar 1981, p. 49.
  50. ↑ Gollmar 1981, p. 50.
  51. ↑ "Empty Coffins Discovered in Graves at Plainfield; Appears To Back Up Gein's Story". Stevens Point Daily Journal. 25 November 1957. p. 1.
  52. ↑ "DA Convinced Gein Actually Raided Graves". Stevens Point Daily Journal. 26 November 1957. p. 1.
  53. ↑ Bell, Rachael; Bardsley, Marilyn. "Seriously weird". Tru TV. Atlanta, Georgia: Turner Broadcasting Systems. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Januarie 2009. Besoek op 24 Julie 2018.
  54. ↑ Gollmar 1981.
  55. ↑ "Youth Tells of Seeing Gein's Heads". Stevens Point Daily Journal. 20 November 1957. p. 1, col. 6.
  56. ↑ Schechter 1989, p. 128.
  57. ↑ 57,0 57,1 Schechter 1989, pp. 30–31.
  58. ↑ Gollmar 1981, pp. 31–34.
  59. ↑ Gollmar 1981, p. 34.
  60. ↑ Schechter 1989, pp. 95, 100.
  61. ↑ Schechter 1989, pp. 105, 177.
  62. ↑ "Georgia Jean Weckler". The Charley Project (in Engels (VSA)).
  63. ↑ "1727DFWI – Georgia Jean Weckler". The Doe Network (in Engels (VSA)).
  64. ↑ "Sanity Trial Due Farmer in Murders". The Victoria Advocate. 21 November 1957 – via Google News.
  65. ↑ "The Doe Network: Case File 1388DFWI". www.doenetwork.org. Besoek op 30 Augustus 2016.
  66. ↑ "Evelyn Grace Hartley". www.nampn.org. Besoek op 29 Augustus 2016.
  67. ↑ Edmonds, Chris (27 Oktober 1953). "Baby Sitter Abduction Shocks Town". Quebec Chronicle-Telegraph. Quebec City, Quebec, Canada. AP – via Google News.
  68. ↑ Good, Meaghan Elizabeth. "The Charley Project: Evelyn Grace Hartley". charleyproject.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Januarie 2018. Besoek op 28 Augustus 2016.
  69. ↑ Schechter, p. 177.
  70. ↑ Schechter, Harold (2010). Deviant. Simon and Schuster. p. 177. ISBN 978-1-4391-0697-6.
  71. ↑ 71,0 71,1 "Butcher of Humans Admits Two Killings". Sarasota Herald-Tribune. 21 November 1957 – via Google News.

Bibliografie

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Ed_Gein&oldid=2847144"