Egodistoniese seksuele oriëntasie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Egodistoniese seksuele oriëntasie
Klassifikasie en eksterne bronne
ICD-10 F66.1
Mediese waarskuwing

Egodistoniese seksuele oriëntasie is ’n geestesteuring wat gekenmerk word deur ’n seksuele oriëntasie of aangetrokkenheid wat nie ooreenstem met die geïdealiseerde selfbeeld van ’n persoon nie, met ’n gevolglike angs en ’n begeerte om die oriëntasie te verander of gemakliker te raak daarmee.

Die Wêreldgesondheidsorganisasie (WGO) stel dit egter duidelik dat geen spesifieke seksuele oriëntasie self (heteroseksualiteit, homoseksualiteit of biseksualiteit) as ’n geestesteuring beskou word nie.[1]

Klassifikasie[wysig | wysig bron]

Die WGO lys egodistoniese seksuele oriëntasie in die ICD-10 as ’n steuring in seksuele ontwikkeling en oriëntasie. Dit kom voor wanneer ’n persoon se seksuele oriëntasie duidelik is, maar die pasiënt ’n ander gedrags- of psigologiese steuring het wat veroorsaak dat hy dit wil verander.

Die kategorie "egodistoniese homoseksualiteit" is in 1987 uit die Diagnostiese en Statistiese Handleiding van Geestesteurings van die Amerikaanse Psigiatriese Vereniging verwyder. Seksuele steurings kom egter steeds in die handleiding voor; een van dié steurings is "volhardende angstigheid oor ’n persoon se seksuele oriëntasie", wat ooreenstem met die ICD-10 se "egodistoniese seksuele oriëntasie".[2]

Behandeling[wysig | wysig bron]

Terapie kan insluit om ’n persoon se seksuele oriëntasie te probeer verander of om hom te help om gemakliker daarmee te wees. Baie mense soek ook hulp met nie-professionele metodes, soos godsdienstige berading of die aansluit by 'n groep vir oud-gays.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ICD-10 Geargiveer 13 Oktober 2007 op Wayback Machine: Sien deel F66.
  2. Kleinplatz, Peggy J. (2001). New directions in sex therapy: innovations and alternatives. Psychology Press. p. 100. ISBN 978-0-87630-967-4.