Peniele pletismografie
Peniele pletismografie (PPG) of fallometrie is die meting van die bloedvloei na die penis, gewoonlik om seksuele opwekking te meet. Die algemeenste aangetekende metodes om dit te doen, is die meting van die omtrek van die penis met ’n rekstrokie of die volume van die penis met ’n lugdigte silinder en ’n opblaasbare ring aan die basis van die penis. Die meting van die omtrek word algemeen gebruik in studies wat erotiese prente gebruik. ’n Soortgelyke toestel vir vroue is die vaginale fotopletismograaf.[1]
By seksoortreders word peniele pletismografie algemeen gebruik om die vlak van seksuele opwekking te bepaal terwyl die persoon aan seksueel suggestiewe inhoud blootgestel word, soos foto's of rolprente, hoewel dit volgens sommige mense nie altyd geskik is vir die evaluasie van seksuele voorkeure nie.[2] In 1998 het ’n ontleding van wetenskaplike verslae aangedui fallometriese reaksies op simulusse wat kinders uitbeeld, het die grootste akkuraatheid gehad om te bepaal watter seksoortreders sal aanhou om seksmisdade te pleeg,[3] al was dit net 32% akkuraat.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Prause, Nicole, en Erick Janssen. "Blood flow: Vaginal photoplethysmography." Women’s sexual function and dysfunction: Study, diagnosis, and treatment (2006): 359-367.
- ↑ Simon W. T.; Schouten P. G. (1992). "The plethysmograph reconsidered: Comments on Barker and Howell". Bulletin of the American Academy of Psychiatry and the Law. 20: 13–25.
- ↑ Hanson R. K.; Bussière M. T. (1998). "Predicting relapse: A meta-analysis of sexual offender recidivism studies". Journal of Consulting and Clinical Psychology. 66 (2): 348–362. doi:10.1037/0022-006x.66.2.348.
Skakels[wysig | wysig bron]
- British Psychological Society's Guidelines for PPG
- Phallometry in Research and Clinical Diagnosis by Dr. Ray Blanchard
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
