Europese das
Europese das | |
---|---|
![]() | |
Wetenskaplike klassifikasie ![]() | |
Domein: | Eukaryota |
Koninkryk: | Animalia |
Filum: | Chordata |
Klas: | Mammalia |
Orde: | Carnivora |
Familie: | Mustelidae |
Genus: | Meles |
Spesie: | M. meles
|
Binomiale naam | |
Meles meles | |
![]() | |
Europese dasreeks (sluit ook Kaukasiese das reeks in) | |
Sinonieme | |
Ursus meles Linnaeus, 1758 |
Die Europese das (Meles meles), ook bekend as die Eurasiese das, is 'n dasspesie in die familie Mustelidae wat inheems is aan Europa en Wes-Asië en dele van Sentraal-Asië. Dit word as die minste kommer op die IUBN-rooilys geklassifiseer, aangesien dit 'n wye verskeidenheid en 'n groot, stabiele bevolkingsgrootte het wat vermoedelik in sommige streke toeneem. Verskeie subspesies word erken, met die benoemde subspesie (M. m. meles) wat in die grootste deel van Europa oorheers. In Europa, waar geen ander dasspesie algemeen voorkom nie, word dit oor die algemeen net die "das" genoem.
Die Europese das is 'n kragtig geboude, swart, wit, bruin en grys dier met 'n klein kop, 'n bonkige lyf, klein swart oë en 'n kort stert. Sy gewig wissel, en is 7–13 kg (15–29 lb) in die lente, maar groei tot 15–17 kg (33–37 lb) in die herfs voor die winterslaapperiode. Dit is nagdiere en is 'n sosiale, grawende dier wat bedags slaap in een van verskeie nedersettings in sy gebiedsgebied. Hierdie gate het veelvuldige kamers en ingange, en is uitgebreide stelsels van ondergrondse gange van 35–81 m (115–266 voet) lengte. Hulle huisves verskeie dasgesinne wat hierdie stelle vir dekades gebruik. Dassies is kieskeurig oor die netheid van hul hol, dra vars beddegoed in en verwyder besoedelde materiaal, en hulle ontlas in latrines wat strategies buite hul woonplekke geleë is of op pad is na ander woonplekke.[2]
Alhoewel taksonomies geklassifiseer as 'n karnivoor, is die Europese das 'n omnivoor, wat op 'n wye verskeidenheid plant- en diervoedsel vreet, insluitend erdwurms, groot insekte, klein soogdiere, aas, graan en knolle. In die lente word werpsels van tot vyf welpies geproduseer. Die kleintjies word 'n paar maande later gespeen, maar bly gewoonlik binne die familiegroep. Dit is bekend dat die Europese das sy hol met ander spesies deel, soos hase, rooijakkalse en wasbeerhonde, maar dit kan wreed wees wanneer dit uitgelok word, 'n eienskap wat uitgebuit is in die nou-onwettige bloedsport van das-aas. Soos baie wilde en mak spesies soogdiere, kan dasse draers van beestuberkulose wees, wat tussen spesies kan versprei en veral nadelig vir beeste kan wees. In Engeland word dasbevolkings uitgeroei om die voorkoms van beestuberkulose by beeste te probeer verminder,[3] hoewel die doeltreffendheid van hierdie praktyk sterk betwis word,[4] en dasuitskot word algemeen as wreed en onmenslik beskou.[5][6]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Kranz, A.; Abramov, A.V.; Herrero, J. & Maran, T. (2016). "Meles meles". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T29673A45203002. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T29673A45203002.en. Besoek op 19 November 2021.
- ↑ Kilshaw K, Newman C, Buesching CD, Bunyan J, Macdonald DW (2009). "Coordinated latrine use by European badgers, Meles meles: Potential consequences for territory defense". Journal of Mammalogy. 90 (5): 1188–1198. doi:10.1644/08-MAMM-A-200.1. JSTOR 27755113. S2CID 86435009.
- ↑ Downs SH, Prosser A, Ashton A, Ashfield S, Brunton LA, Brouwer A, Upton P, Robertson A, Donnelly CA, Parry JE (Oktober 2019). "Assessing effects from four years of industry-led badger culling in England on the incidence of bovine tuberculosis in cattle, 2013–2017". Scientific Reports. 9 (14666): 14666. Bibcode:2019NatSR...914666D. doi:10.1038/s41598-019-49957-6. PMC 6789095. PMID 31604960.
- ↑ Pallab Ghosh (11 Oktober 2019). "Badger culls have varying impacts on cattle TB". BBC News. Besoek op 21 November 2020.
- ↑ James Tapsfield (28 Februarie 2014). "Badger culls were 'cruel' and 'ineffective', says independent panel". The Independent. Besoek op 21 November 2020.
- ↑ "Badger cull poll: Nine out of ten want culling to end". Farming UK. 21 Oktober 2014. Besoek op 21 November 2020.