Gaan na inhoud

Europium(II)hidried

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Europium(II)hidried
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule EuH2
Molêre massa 153,98 [g/mol]
CAS-nommer 70446-10-5[1]  
Voorkoms violet vastestof.[2]
Fasegedrag  
Selkonstantes a=623,9(2), b=379,6(1), c=719,6(2)pm  
Ruimtegroep Pnma 
Nommer 62  
Strukturbericht C23
Smeltpunt
Kookpunt
Digtheid
Oplosbaarheid

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Europium(II)hidried of europiumdihidried is 'n soutagtige verbinding van europium in sy +2 oksidasietoestand en waterstof met die chemiese formule EuH2

Dit is 'n ferromagnetiese halfgeleier. Die Curietemperatuur is 25K[1] of 18K[2] en dit het 'n optiese bandgaping van 1,85 eV.[2]

Kristalstruktuur

[wysig | wysig bron]

Europiumhidried kristalliseer in die ortorombiese PbCl2-struktuur (cotunniet; C23 in die strukturbericht-klassifikasie. Die struktuur bevat Eu2+-ione in 'n negevoudige omringing deur hidriedione (H-). Die struktuur is met neutrondiffraksie aan EuD2 met natuurlike isotoopverdeling van die europium bepaal, hoewel dit taamlik sterk neutrone absorbeer en die Eu2+-ione paramagneties is, wat 'n paramagnetiese bydrae aan die ondergrondstrooiing oplewer. Die europiumione word omring deur trigonale EuD6-prismas wat in trigonale kolomme in die rigting van die b-as loop. Die prismas is drievoudig bekap. Die nege Eu-D-afstande wissel van 238,3 tot 275,9 pm.[2]

Hierdie struktuur is isotipies met ander hidriede s'n soos CaH2, SrH2, BaH2 en YbH2.

Chemiese eienskappe

[wysig | wysig bron]

Europiummetaal reageer met waterstof by verhoogde temperatuur en lae drukke om hierdie hidried te vorm.[1] Onder hoë drukke kan EuH3 gevorm word.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 1,2 "Europium dihydride". Stanford advanced materials.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Kohlmann, H. (2010). "Solid-State Structures and Properties of Europium and Samarium Hydrides". Eur. J. Inorg. Chem.: 2582–2593. doi:10.1002/ejic.201000107.