Gaan na inhoud

Fantasia (rolprent)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Fantasia
Produksieleier
Draaiboek
Met
Musiek deur Sien plot
Land Verenigde State
Taal English
Bruto wins V$2.28 miljoen[1][2]

Fantasia is 'n 1940 Amerikaanse geanimeerde musikale bloemlesingfilm vervaardig deur Walt Disney Productions, met storieregie deur Joe Grant en Dick Huemer en produksietoesig deur Walt Disney en Ben Sharpsteen. Dit bestaan ​​uit agt geanimeerde segmente op stukke van klassieke musiek gedirigeer deur Leopold Stokowski, waarvan sewe deur die Philadelphia-orkes uitgevoer word. Musiekkritikus en komponis Deems Taylor tree op as die rolprent se Seremoniemeester wat elke segment in lewende aksie bekendstel.

Disney het in 1938 op die film se konsep besluit toe werk voltooiing nader aan The Sorcerer's Apprentice, oorspronklik 'n uitgebreide Silly Symphony-spotprent wat ontwerp is as 'n terugkeerrol vir Mickey Muis, wat in gewildheid afgeneem het. Aangesien produksiekoste oortref het wat die kortfilm kon verdien, het Disney besluit om dit in 'n langfilm van verskeie segmente in te sluit op klassieke stukke met Stokowski en Taylor as medewerkers. Die klankbaan is met behulp van verskeie oudiokanale opgeneem en gereproduseer met Fantasound, 'n baanbreker-klankstelsel wat deur Disney en RCA ontwikkel is wat Fantasia die eerste kommersiële rolprent gemaak het wat in stereo vertoon is en 'n voorloper vir surround sound.

Fantasia is die eerste keer vrygestel as 'n teater-roadshow wat tussen 1940 en 1941 in 13 stede regoor die VSA gehou is deur RKO Radio Pictures; die eerste het op 13 November 1940 by die Broadway-teater in New York-stad begin. Terwyl dit deur kritici geprys is, het dit nie 'n wins gemaak nie as gevolg van die Tweede Wêreldoorlog se verspreiding na die Europese mark, die film se hoë produksiekoste, en die koste verbonde aan die bou van Fantasound-toerusting en die huur van teaters vir die roadshow-aanbiedings. Sedert 1942 is die film verskeie kere heruitgereik deur RKO Radio Pictures en Buena Vista Distribution met die oorspronklike beeldmateriaal en oudio wat in elke weergawe uitgevee, gewysig of herstel word. As dit vir inflasie aangepas word, is Fantasia die 23ste film met die hoogste inkomste van alle tye in die VSA.

Die Fantasia-franchise het gegroei om videospeletjies, Disneyland-aantreklikhede en 'n regstreekse konsertreeks in te sluit. 'n Vervolgverhaal, Fantasia 2000, mede-vervaardig deur Walt se broerskind Roy E. Disney, is in 1999 vrygestel. Fantasia het oor die jare in reputasie gegroei en word nou wyd geprys as een van die grootste animasiefilms van alle tye; in 1998 het die American Film Institute dit as die 58ste grootste Amerikaanse rolprent in hul 100 Years...100 Movies en die vyfde grootste animasiefilm in hul 10 Top 10-lys gerangskik. In 1990 is Fantasia gekies vir bewaring in die Verenigde State se Amerikaanse Nasionale Filmregister deur die Library of Congress as "kultureel, histories of esteties betekenisvol."

Plot

[wysig | wysig bron]

Fantasia begin met lewendige aksie-tonele van lede van 'n orkes wat teen 'n blou agtergrond bymekaarkom en hul instrumente in halflig, halfskadu stem. Seremoniemeester Deems Taylor betree die verhoog (ook in half-lig, half-skadu) en stel die program bekend.

  • Toccata en Fuga in D mineur deur Johann Sebastian Bach. Lewendige aksie-skote van die orkes verlig in blou en goud, gerugsteun deur verplaas skaduwees, vervaag in abstrakte patrone. Geanimeerde lyne, vorms en wolkformasies weerspieël die klank en ritmes van die musiek.[3]
  • The Nutcracker Suite deur Pyotr Ilyich Tchaikovsky. Keuses uit die 1892-balletsuite onderstreep tonele wat die verandering van die seisoene van somer na herfs na winter uitbeeld. 'n Verskeidenheid danse word aangebied met feetjies, visse, blomme, sampioene en blare, insluitend "Dans van die suikerpruimfee", "Chinese dans", "Arabiese dans", "Russiese dans", "Dans van die fluite" en "Wals van die blomme".[4]
  • The Sorcerer's Apprentice deur Paul Dukas. Gebaseer op Goethe se 1797-gedig "Der Zauberlehrling". Mickey Mouse, die jong leerling van die towenaar Yen Sid, probeer sommige van sy meester se toerkuns maar weet nie hoe om dit te beheer nie.[5]
  • The Rite of Spring deur Igor Stravinsky. 'n Visuele geskiedenis van die aarde se begin word uitgebeeld aan geselekteerde dele van die balletpartituur. Die volgorde vorder vanaf die planeet se vorming tot by die eerste lewende wesens, gevolg deur die heerskappy en uitsterwing van die dinosouruss.[6]
  • Intermission/Meet the Soundtrack: Die orkesmusikante vertrek en die Fantasia-titelkaart word geopenbaar. Na die pouse is daar 'n kort jamsessie van jazzmusiek gelei deur 'n klarinetspeler terwyl die orkeslede terugkeer. Dan word ’n humoristies gestileerde demonstrasie gewys van hoe klank op film weergegee word. 'n Geanimeerde klankbaan "karakter", aanvanklik 'n reguit wit lyn, verander in verskillende vorms en kleure gebaseer op die klanke wat gespeel word.[7]
  • Die Pastorale Simfonie deur Ludwig van Beethoven. 'n Mitiese Grieks-Romeinse wêreld van kleurvolle sentaurs en "centaurettes", cupids, fauns en ander figure uit klassieke mitologie word uitgebeeld in Beethoven se musiek. 'n Byeenkoms vir 'n fees om Bacchus, die god van wyn, te vereer, word onderbreek deur Zeus, wat 'n storm skep en Vulcan beveel om weerligstrale te smee vir hom om na die deelnemers te gooi.{{sfn|Culhane|1933}p|
  • Dance of the Hours deur Amilcare Ponchielli. ’n Komiese ballet in vier afdelings: Madame Upanova en haar volstruise (Oggend); Hiasint Hippo en haar bediendes (Middag); Elephanchine en haar borrelblaas-olifantgroep (Aand); en Ben Ali Gator en sy troep alligators (Nag). Die finale vind al die karakters wat saam dans totdat hul paleis ineenstort.[8]
  • Nag op Kaalberg deur Beskeie Mussorgsky en Ave Maria deur Franz Schubert. Op Walpurgis-nag word die reuseduiwel Chernabog wakker en roep bose geeste en rustelose siele uit hul grafte na Kaalberg. Die geeste dans en vlieg deur die lug totdat hulle teruggedryf word deur die geluid van 'n Angelus-klok terwyl die nag vervaag tot dagbreek. 'n Koor word gehoor wat Ave Maria sing terwyl 'n ry monnike met mantels uitgebeeld word wat met verligte fakkels deur 'n woud en in die ruïnes van 'n katedraal loop.[9]

Ontvangs

[wysig | wysig bron]

Kritiese reaksie

[wysig | wysig bron]

Vroeë resensies

[wysig | wysig bron]

Fantasia het beduidende kritieke lof gekry ten tyde van vrystelling en is deur sommige kritici as 'n meesterstuk beskou.[10] Die Weskus-première by die Carthay Circle-teater was 'n groot affêre en het sowat 5 000 mense gelok, insluitend Shirley Temple, Cecil B. DeMille, Forrest Tucker, James Cagney, Robert Montgomery, James Murphy, Edgar Bergen, en baie ander bekendes in die filmbedryf.[10] Onder diegene by die film se première was die filmresensent Edwin Schallert van die Los Angeles Times wat die rolprent as 'n wonderlike prestasie in film beskou het wat in die rolprentgeskiedenis sou neerkom as 'n landmerk-rolprent, en let op die verruklike applous wat die film tydens die verskillende tussenposes deur die gehoor ontvang het. Hy het verklaar dat Fantasia "kaviaar vir die generaal, ambrosia en nektar vir die intelligentsia" was en het die film as "onbetroubaar moedig" beskou.[10] Isabel Morse Jones, die koerant se musiekresensent, het groot lof gehad vir die klankbaan van die film, en beskryf dit as 'n "droom van 'n simfoniekonsert", en 'n "enorm gevarieerde konsert van prentidees, van abstrakte musiek deur erkende komponiste, van kunstenaars Leopold Stokowski en orkesspelers van die oorgrote meerderheid van die klankeffek van Hollywood en Philadelphia."[10] Bosley Crowther van The New York Times, ook by die première, het opgemerk dat "rolprentgeskiedenis gisteraand gemaak is ... Fantasia gooi konvensionele formules oorboord en onthul die omvang van films vir verbeeldingryke uitstappies ... Fantasia ... is eenvoudig geweldig."[11] Peyton Boswell, 'n redakteur by Art Digest, noem dit "'n estetiese ervaring om nooit te vergeet nie".[12] Die tydskrif Time het die première beskryf as "vreemder en wonderliker as enige van Hollywood s'n" en die ervaring van Fantasound "asof die hoorder in die middel van die musiek was. Soos die musiek tot 'n klimaks vee, skuim dit oor die prosceniumboog, kook dit in die agterkant van die teater in, alles behalwe op en af ​​in die rolprentverhaal wat die rolprentverhaal, wat die tydskrif vertel, sê." [13] buitengewone ding van Fantasia is, vir 'n danser of balletomaan, nie die wonderbaarlike musikale opname, die verskeidenheid van kleur, of die fonteine ​​​​integriteit van die Disney-medewerkers nie, maar eenvoudig die volmaaktheid van sy dans."[11] Variety het ook Fantasia geprys en dit "'n suksesvolle eksperiment om die verhouding van die vlak van populêre, massavermaak na die hoër vlakke van aantrekkingskrag vir liefhebbers van klassieke musiek op te hef" genoem.[14] Die Chicago Tribune het drie skrywers opgedra om die film se Chicago-première te dek: samelewingsrubriekskrywer Harriet Pribble; filmresensent Mae Tinee; en musiekresensent Edward Barry. Pribble het verstom gelaat oor die "briljant-geklede gehoor", terwyl Tinee gevoel het die film was "mooi ... maar dit is ook verwarrend. Dit is ongelooflik. Dit is kolossaal. Dit is 'n oorweldigend ambisieuse orgie van kleur, klank en verbeelding." Barry was tevrede met die "program van goeie musiek goed uitgevoer ... en pragtig opgeneem" en voel "aangenaam afgelei" van die musiek na wat op die skerm gewys is.[15] In 'n uiteensetting van resensies van beide film- en musiekkritici, het die Disney-skrywer Paul Anderson bevind 33% is "baie positief", 22% beide "positief" en "positief en negatief", en 11% negatief [16]

Diegene wat 'n meer negatiewe siening aangeneem het ten tyde van die fliek se vrystelling, kom meestal uit die klassieke musiekgemeenskap. Baie het fout gevind met Stokowski se herrangskikkings en verkortings van die musiek. Igor Stravinsky, die enigste lewende komponis wie se musiek in die rolprent verskyn het, het ontevredenheid uitgespreek oor hoe in Stokowski se verwerking van The Rite of Spring, "die volgorde van die stukke geskommel is, en die moeilikste van hulle uitgeskakel is", en die orkes se uitvoering gekritiseer en opgemerk dat die vereenvoudiging van die partituur "nie die musiekuitvoering gered het nie". Ander komponiste en musiekresensente het kritiek gelewer op die uitgangspunt van die film self en aangevoer dat die aanbieding van klassieke musiek met visuele beelde die musikale stukke van hul integriteit sou beroof. Die komponis en musiekresensent Virgil Thomson het Fantasound geprys wat hy gedink het "goeie oordrag van musiek" bied, maar het nie van die "musikale smaak" van Stokowski gehou nie, met uitsondering op The Sorcerer's Apprentice en The Rite of Spring.[11] Olin Downes van The New York Times het ook die kwaliteit van klank wat Fantasound aangebied het, geprys, maar gesê, "baie van Fantasia het die aandag van die partiture afgelei of direk beseer".[17] Filmresensent Pauline Kael het dele van Fantasia as "grotesk kitscherig" afgemaak.[18] Sommige ouers het teengestaan ​​om die hoër roadshow-pryse vir hul kinders te betaal, en verskeie het gekla dat die Nag op Kaalberg-segment hulle bang gemaak het.[19] Daar was ook 'n paar negatiewe reaksies wat meer polities van aard was, veral omdat die fliek se vrystelling gebeur het in 'n tyd toe Nazi-Duitsland koning gekraai het in Europa. Een resensie van die film op hierdie manier, geskryf deur Dorothy Thompson vir The New York Herald Tribune op 25 November 1940, was veral hard. Thompson het beweer dat sy "die teater verlaat het in 'n toestand wat grens aan senuwee-ineenstorting", omdat die film 'n "merkwaardige nagmerrie" was. Thompson het voortgegaan om die film te vergelyk met ongebreidelde Nazisme, wat sy beskryf het as "die misbruik van mag" en "die verdraaide verraad van die beste instinkte". Thompson het ook beweer dat die film die natuur as "titanies" uitgebeeld het terwyl die mens slegs "'n bewegende korsmos op die klip van tyd" was. Sy het tot die gevolgtrekking gekom dat die rolprent "wreed", "brutaal en brutaliserend" was en 'n negatiewe "karikatuur van die agteruitgang van die Weste". Trouens, Thompson het beweer dat sy so ontsteld was deur die film dat sy selfs daaruit gestap het voordat sy die twee laaste segmente, Night on Bald Mountain en Ave Maria, gesien het, omdat sy nie meer aan die film se "brutalisering" onderwerp wou word nie.[20]

Latere resensies

[wysig | wysig bron]

Op die webwerf Rotten Tomatoes vir resensieversameling is 95% van 58 kritici se resensies positief, met 'n gemiddelde telling van 8.6/10. Die webwerf se konsensus lui: "'n Landmerk in animasie (en 'n groot invloed op die medium van musiekvideo), Disney's Fantasia is 'n meedoënlose vindingryke vermenging van die klassieke met fantasmagoriese beelde." Metacritic, wat 'n geweegde gemiddelde gebruik, het die film 'n telling van 96 toegeken uit 100, gebaseer op 100, universele kritici. lof". TV Guide het die film vier sterre toegeken, en noem dit "die mees ambisieuse geanimeerde rolprent wat nog ooit uit die Disney-ateljees gekom het", en let op hoe die film "bekende werke van klassieke musiek integreer met wild ongelyke maar buitengewoon verbeeldingryke beeldmateriaal wat die spektrum van dansende seekoeie tot die suiwer abstrakte strek".[21] Roger Ebert van die Chicago Sun-Times het die film vier uit vier sterre beoordeel, en het opgemerk dat regdeur Fantasia, "Disney druk die kante van die koevert".[22] Die tydskrif Empire het dit egter net 2 sterre uit 5 (swak) beoordeel en tot die gevolgtrekking gekom "dit is 'n baie lappende affêre – terwyl sommige van die geanimeerde stukke werk, kom ander as heeltemal kranksinnig voor".[23] Daar is ook opmerkings gemaak oor Fantasia wat nie ’n kinderfilm is nie. Godsdiensskrywer Mark I. Pinsky beskou Fantasia as een van die meer problematiese van Disney se geanimeerde kenmerke deurdat dit net so bedoel was as vir volwassenes as kinders en nie wat mense verwag het nie.[24]

Toekennings en eerbewyse

[wysig | wysig bron]

Fantasia was vyfde op die 1940 National Board of Review-toekennings in die Top Tien Films-kategorie.[25] Disney en Stokowski het 'n spesiale toekenning vir die film by die 1940 New York Film Critics Circle-toekennings gewen.[26] Fantasia was die onderwerp van twee Akademie-eretoekennings op 26 Februarie 1942 - een vir Disney, William Garity, John N. A. Hawkins en die RCA Manufacturing Company vir hul "uitstaande bydrae tot die bevordering van die gebruik van klank in rolprente deur die vervaardiging van Fantasia", en die ander aan Stokowski "en sy medewerkers van die skepping van die unieke musiekproduksie in Waltowski se unieke prestasie in die vorm van Disney se nuwe musiekproduksie. Fantasie, wat die omvang van die rolprent as vermaak en as kunsvorm verbreed."[27]

In 1990 is Fantasia gekies vir bewaring in die Amerikaanse Nasionale Filmregister deur die Library of Congress as "kultureel, histories of esteties betekenisvol".[28] Op die 100ste herdenking van rolprente in 1995 het die Vatikaan Fantasia ingesluit in sy lys van 45 "groot films" wat onder die Kunskategorie gemaak is (die ander kategorieë is Godsdiens en Waardes).[29] Fantasia kom voor in drie lyste wat die beste Amerikaanse rolprente rangskik soos bepaal deur die American Film Institute. Die rolprent was nommer 58 in 100 jaar ... 100 flieks in 1998,[30] voordat dit van sy ranglys in die 10de herdenking-hersiening in 2007 gedaal is,[31] alhoewel dit genomineer is vir insluiting.[32] Die 10 Top 10-lys wat in 2008 gevorm is, het Fantasia vyfde geplaas onder Animasie.[30]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Goldmark & Taylor 2002, p. 88.
  2. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named pitts82
  3. ↑ Culhane 1983, p. 35.
  4. ↑ Culhane 4583}p.
  5. ↑ Culhane 1983, p. 79.
  6. ↑ Culhane 1983, p. 107.
  7. ↑ Culhane 1983, pp. 128–132.
  8. ↑ Culhane 1983, p. 161.
  9. ↑ Culhane 1983, p. 181.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 "'Fantasia' Acclaimed as Film Masterpiece". Los Angeles Times. 30 Januarie 1941. Besoek op 28 Februarie 2014.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Culhane 1983, pp. 30–31.
  12. ↑ Goldmark & Taylor 2002, p. 87.
  13. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named time1940
  14. ↑ C. Flinn Sr., John (13 November 1940). "Film Reviews: Fantasia". Variety. p. 16. Besoek op 13 Desember 2021 – via Internet Archive.
  15. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named tribune85
  16. ↑ Gabler 2006, p. 342.
  17. ↑ Anderson, Don. "The Rite of Spring programme notes". Toronto Symphony Orchestra. Besoek op 10 Mei 2015.[dooie skakel]
  18. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Barron
  19. ↑ Thomas 1994, p. 162.
  20. ↑ Thompson, Dorothy (25 November 1940). "Minority Report". New York Herald Tribune.
  21. ↑ "Fantasia". TV Guide. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Desember 2021. Besoek op 28 Februarie 2014.
  22. ↑ Ebert, Roger (5 Oktober 1990). "Fantasia". Chicago Sun-Times. Besoek op 28 Februarie 2011 – via RogerEbert.com.
  23. ↑ "Fantasia". Empire. Besoek op 28 Februarie 2014.
  24. ↑ Pinsky 2004, p. 33.
  25. ↑ "Awards for 1940". National Board of Review. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 November 2012. Besoek op 11 Maart 2011.
  26. ↑ "Screen Awards Are Presented By the Critics at a Reception". The New York Times. 6 Januarie 1941.
  27. ↑ Holden 1993, p. 584.
  28. ↑ Gamarekian, Barbara (19 Oktober 1990). "Library of Congress Adds 25 Titles to National Film Registry". The New York Times. Besoek op 12 Februarie 2011.
  29. ↑ "Vatican Best Films List". Catholic News Service Media Review Office. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 April 2012. Besoek op 31 Oktober 2011.
  30. ↑ 30,0 30,1 "AFI's 10 Top 10" (PDF). American Film Institute. 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op Julie 7, 2011. Besoek op Maart 9, 2011.
  31. ↑ "AFI's 100 Years...100 Movies -- 10th Anniversary Edition" (PDF). American Film Institute. 2007. Besoek op 9 Maart 2011.
  32. ↑ "AFI's 100 Years...100 Movies Official Ballot" (PDF). American Film Institute. 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 21 September 2017. Besoek op 9 Maart 2011.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Fantasia_(rolprent)&oldid=2770263"