Langswenkgras

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Festuca arundinacea)

Langswenkgras[1]
Wetenskaplike klassifikasie edit
Domein: Eukaryota
Koninkryk: Plantae
Klade: Tracheofiete
Klade: Angiospermae
Klade: Eensaadlobbiges
Klade: Commelinids
Orde: Poales
Familie: Poaceae
Subfamilie: Pooideae
Genus: Festuca
Spesie:
F. arundinacea
Binomiale naam
Festuca arundinacea
Schreb.
Sinonieme
  • talle sinonieme, waaronder subspesies en variëteite [2]

Langswenkgras (Festuca arundinacea) is 'n grasspesie wat uitheems aan Suid-Afrika is, maar wydverspreid in die Vrystaat en die Wes-Kaap en Oos-Kaap voorkom. Dit is inheems aan Europa, Noord-Afrika en Wes-Asië tot in Indië, maar dit is in talle gematigde streke ingevoer en word nou ook gevind in Japan, China, die Verenigde State, Kanada, op Hawaii, Haiti en Jamaika, in Suid-Amerika (Argentinië, Chile tot in Colombia), in Australië, Nieu-Guinea en Nieu-Seeland. Dit is veral vir gebruik in grasperke en vir beweiding ingevoer.[3]

Dit is 'n langlewende meerjarige polgras, 'n koelseisoengras en 'n C3-plant. Dit het gewoonlik net kort risome en geen uitlopers nie. Die halms is onvertak, glad en regop. Die plant word 45 - 120 cm lank of soms selfs 200 cm. Die laer skedes is nie saamgesmelt nie en die blare is donkergroen van kleur, styf en gewoonlik plat. Hulle word 10 - 60 cm lank, soms tot 105 cm. Die pluime is 10 - 50 cm lank en kan groen of pers van kleur wees. Die stekeltjies is ellipties tot langwerpig en 9 -18 mm lank. Hulle bevat 3-10 blommetjies.

In streke waar dit ingevoer is, kan hierdie gras in die wildernis 'n indringerplant word. Daar is bekend dat dit as gasheer vir endofiete optree en dit verklaar 'n deel van die plant se sukses. Hierdie endofiete produseer bio-aktiewe alkaloïede wat die plant teen insekte, groot grasvreters en selfs nematodes beskerming gee. Dié infeksie kan toksisiteit onder die vee veroorsaak. Endofiet-vrye grasse is minder aggressiewe indringers as hulle besmette eweknieë [3] Die belangrikste endofiet is 'n swam wat sedert 2014 Epichloë coenophalium genoem word (ouder genus-name is Neotyphodium en Acremonium). Hierdie swam word net vertikaal oorgedra: dit wil sê deur die besmette saad. Indien die saad 'n jaar of twee bewaar word is die swam dood.[4] In die Suid-Afrikaanse saadbedryf word geen langswenkgras wat endofiete bevat, verkoop nie.[5] In Suid-Afrika word dit dikwels in weidingsmengsels met ander grasspesies gebruik, soos meerjarige raaigras (Lollium perenne) of kropaargras (Dactylis glomerata)[6]

Fotogalery[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "SANBI-rooilys". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Mei 2020.
  2. "Plant list" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 September 2019. Besoek op 18 Januarie 2017.
  3. 3,0 3,1 "Cabi" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Maart 2019.
  4. Nomenclatural realignment of Neotyphodium species with genus Epichloë Adrian Leuchtmann Jan 2014.
  5. Theunis Coetzee Veeplaas, Volume 2, Issue 2, Mar 2011, p. 68 - 69.
  6. Nitrogen management strategies for mixed pastures in the Winelands sub-region of the Western Cape Carien Bester proefskrif Stellenbosch 2014.