Gaan na inhoud

Friedrich Merz

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Friedrich Merz
Friedrich Merz
Friedrich Merz in 2025

Kanselier van Duitsland
Ampsbekleër
Termynaanvang
6 Mei 2025
Vise Lars Klingbeil
President Frank-Walter Steinmeier
Voorafgegaan deur Olaf Scholz

Leier van die Christelik-Demokratiese Unie
Ampsbekleër
Termynaanvang
31 Januarie 2022
Vise Silvia Breher
Andreas Jung
Michael Kretschmer
Karl-Josef Laumann
Karin Prien
Voorafgegaan deur Armin Laschet

Ampstermyn
15 Februarie 2022 – 5 Mei 2025
Kanselier Olaf Scholz
Voorafgegaan deur Ralph Brinkhaus
Opgevolg deur Tino Chrupalla
Alice Weidel
Ampstermyn
29 Februarie 2000 – 22 September 2002
Kanselier Gerhard Schröder
Voorafgegaan deur Wolfgang Schäuble
Opgevolg deur Angela Merkel

Persoonlike besonderhede
Gebore Joachim-Friedrich Martin Josef Merz
11 November 1955 (1955-11-11) (70 jaar oud)
Brilon, Wes-Duitsland (nou Duitsland)
Nasionaliteit Vlag van Duitsland Duitsland
Politieke party Christelik-Demokratiese Unie
Eggenoot/-note Charlotte Gass (1981–hede)
Kind(ers) 3
Alma mater Universiteit van Bonn
Universiteit van Marburg
Handtekening

Militêre Diens
Lojaliteit Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland
Diens/Tak Bundeswehr
Jare in diens 1975–1976

Joachim-Friedrich Martin Josef Merz (Duits: [joˈaxɪm ˈfʁiːdʁɪç ˈmɛɐts]; gebore op 11 November 1955) is 'n Duitse politikus wat sedert 6 Mei 2025 as kanselier van Duitsland dien. Daarnaas is hy ook sedert Januarie 2022 leier van die Christelik-Demokratiese Unie (CDU) en die CDU/CSU (Unie) se parlementêre groep in die Bundestag. Voorheen was hy van Februarie 2022 tot Mei 2025 opposisieleier en het in September 2024 die Unie se kandidaat vir kanselier van Duitsland vir die 2025 federale verkiesing geword.

Merz is in Brilon gebore en is van Franse Hugenote-afkoms aan sy moederskant. Hy het in 1972 by die Jong Unie aangesluit. Nadat hy in 1985 die regskool voltooi het, het Merz as regter en korporatiewe prokureur gewerk voordat hy in 1989 voltydse politiek betree het toe hy tot die Europese Parlement verkies is. Nadat hy een termyn gedien het, is hy tot die Bundestag verkies, waar hy homself gevestig het as die voorste finansiëlebeleidskenner in die CDU. In 2000 is hy verkies tot voorsitter van die CDU/CSU-parlementêre groep in dieselfde jaar as wat Angela Merkel tot voorsitter van die CDU verkies is en hulle was destyds hoofteenstanders vir die leierskap van die party, wat saam met CSU die opposisie gelei het.[1][2]

Ná die federale verkiesing van 2002 het Angela Merkel, CDU-partyleier, die parlementêre groepvoorsitterskap vir haarself geëis, terwyl Merz tot adjunkparlementêre groepleier verkies is. In Desember 2004 het hy uit dié amp bedank en sodoende die jare lange magstryd met Merkel prysgegee[3][2] en hom geleidelik uit die politiek onttrek, op sy regsloopbaan gefokus en die parlement heeltemal in 2009 verlaat, totdat hy in 2021 na die parlement terugkeer het. Hy het op die direksies van talle maatskappye gedien, insluitende BlackRock Duitsland. In 2018 het hy sy terugkeer na die politiek aangekondig. Hy is in Desember 2021 tot CDU-leier verkies en het die amp in Januarie 2022 aanvaar. Hy het nie daarin geslaag om die posisie te wen in twee vorige leierskapsverkiesings in 2018,[4][5] en Januarie 2021.[6][7]

As 'n jong politikus in die 1970's en 1980's was hy 'n stoere ondersteuner van antikommunisme, die dominante politieke leerstelling van Wes-Duitsland en 'n kernbeginsel van die CDU. Merz het homself beskryf as sosiaal-konserwatief en ekonomies liberaal, en hy word beskou as 'n verteenwoordiger van die tradisionele gemeenskap-konserwatiewe en pro-sake-vleuels van die CDU.[8] Sy boek Mehr Kapitalismus wagen ("Waag meer kapitalisme") bepleit ekonomiese liberalisme. Hy was voorsitter van die Atlantik-Brücke-vereniging wat Duits-Amerikaanse begrip en Atlantisisme bevorder en hy is 'n sterk ondersteuner van beide die Europese Unie en NAVO, nadat hy homself beskryf het as "'n werklik oortuigde Europeër, 'n oortuigde "transatlantis".[9] Merz bepleit 'n nouer unie en "'n leër vir Europa".[10]

Merz, 'n korporatiewe prokureur en gerekende multimiljoenêr, is ook 'n gelisensieerde private vlieënier en besit twee vliegtuie.[11][12]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. (en) Huggler, Justin (31 Oktober 2018). "Merkel rival Friedrich Merz emerges as surprise early frontrunner to succeed chancellor". The Telegraph. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Oktober 2018.
  2. 2,0 2,1 (de) Neukirch, Ralf; Schult, Christoph (29 Junie 2003). "Der Männerbund". Der Spiegel. ISSN 2195-1349. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 September 2024. Besoek op 3 Desember 2024.
  3. (de) Weiland, Severin (8 Februarie 2007). "Enthüllung: Wie Merkels und Merz' Feindschaft begann". Der Spiegel. ISSN 2195-1349. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Augustus 2024. Besoek op 8 November 2024.
  4. (de) Braun, Stefan (2018). "Die große Zeitenwende ist eine Chance für die CDU". Süddeutsche Zeitung. ISSN 0174-4917. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Oktober 2018. Besoek op 29 Oktober 2018.
  5. (en) Connolly, Kate (7 Desember 2018). "Annegret Kramp-Karrenbauer elected Merkel's successor as CDU leader". The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Desember 2018. Besoek op 7 Desember 2018.
  6. (en) "Laschet zum neuen CDU-Chef gewählt". Tagesschau. 16 Januarie 2021. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Januarie 2021. Besoek op 16 Januarie 2021.
  7. (en) "Pragmatic governor Laschet elected to lead Merkel's party". Associated Press. 16 Januarie 2021. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Januarie 2021.
  8. (en) Escritt, Thomas (31 Oktober 2018). "Conservative contenders vie to overturn Merkel's centrism". Reuters. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Oktober 2018.
  9. (de) "Merz will CDU-Chef werden: 'Wir brauchen Aufbruch und Erneuerung, keinen Umsturz'". Die Welt. 31 Oktober 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 November 2018.
  10. (en) "Time to wake up: We are deeply concerned about the future of Europe and Germany". Handelsblatt. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Desember 2018. Besoek op 8 Desember 2018.
  11. (de) Sorge, Nils-Viktor (20 Mei 2014). "Ex-CDU-Star Friedrich Merz: Ganz unten". Manager Magazin. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Mei 2014. Besoek op 12 Desember 2021.
  12. (de) "Hat Friedrich Merz wirklich zwei Flugzeuge?". Stern. 28 November 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 November 2018.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]