Gaerin Hauptfleisch

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Gaerin Hauptfleisch is in 1971 in Bloemfontein gebore as die enigste seun en een van twee kinders van Temple Hauptfleisch, bekende akademikus en dramaturg, en Karina Lou Bekker. Sy suster se naam is Anzel.

Lewe en Werk[wysig | wysig bron]

Hy word groot in Pretoria, waar hy aan die Hoërskool Silverton en Hoërskool Die Wilgers skoolgaan, waarna hy aan Hoërskool Stellenbosch matrikuleer. Vir een jaar ondergaan hy militêre diensplig en bestee dan twee jaar oorsee. Hy studeer verder in Drama aan die Universiteit van Stellenbosch, waar hy sy B.A. Drama-graad, sy B.A. Drama Honneurs-graad in regie en in 1999 sy M.A. Drama-graad in multimedia behaal met ’n tesis oor “Media en die teater: ’n praktiese ondersoek na die gebruike van film, televisie en video in twee Suid-Afrikaanse produksies”. Later sluit hy as lektor aan by die Departement van Drama. Sy area van kundigheid is Kunstefeeste in Suid-Afrika.[1]

Hy is akteur in verskeie produksies, waaronder hoofrolle in Chris Vorster se “Jeims Blond”-reeks dramas en “Why’t Burp”, Saartjie Botha se “Spanner”, David Kramer se “Die ballade van Koos Sas” en in van sy eie dramas. As regisseur, ontwerper of verhoogbestuurder is hy betrokke by onder andere Keith Bain se “Robin Hood” (1999), “Pieter Fourie se “Honour thy mother, fuck thy father” (Engelse verwerking van “Naelstring”), Marietjie Pretorius se “Die vaal koestertjie”, Gideon van Eeden se “Boetman is bedônit”, Deon Opperman se “Môre is ’n lang dag” en Pieter Fourie se “Gert Garries – ’n baaisiekel babelas”. Hy stig sy produksiemaatskappy Stercus Produksies in 1999. Vanaf 1999 is hy ook publisiteitsbeampte vir die Universiteit van Stellenbosch se Dramadepartement, terwyl hy vanaf 2000 vir ’n tyd voorsitter is van die Libertas Teaterklub in Stellenbosch en redakteur is van hulle nuusbrief “Ad lib”. Vir ’n tyd is hy ook bibliotekaris vir die Sentrum vir Teater en Opvoeringstudies. Hy is getroud met Stephanie Hough, self aktrise en dramaturg. Sedert 2007 bedryf hulle ook Spektrum Kinderteater, wat produksies vir kinders landwyd en selfs in die buiteland opvoer.

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

Hy is skrywer van meer as twintig toneelstukke,[2] met die swart komedie “Varknek” as sy eerste drama en Stercus se eerste produksie in 1999 by die Klein Karoo Nasionale Kunstefees (KKNK) en Aardklop. Hierdie is ’n komedie waar elke komplot wat gesmee word, te doen kry met ’n teenkomplot. “Grensgeval” (2000) speel af in die jaar 1986, met ’n grensoorlog teen Angolese terroriste en wydverspreide onluste wat in Suid-Afrika woed. Die geharde kryger en fotoboekheld Rocky de Wit is daar om die land te verdedig teen die aanslae van buite en hy besluit om die slegte ouens tot in Angola agterna te sit. “Bees”(2001) is ’n swart komedie wat die mite van Elektra in ’n Suid-Afrikaanse konteks plaas, wanneer sy die moord op haar ma se nuwe man beplan. “Bring Elvis terug” (2002) is ’n musiekspel oor ’n Elvis-nabootser. “Medonnerd en die expats” is ’n komedie wat in 2005 by die KKNK debuteer. Die Australiërs is bekommerd omdat die expats, almal hoogs gekwalifiseerde ryk entrepreneurs, om onverklaarbare redes terugkeer na Suid-Afrika. Ook die Britte is bekommerd omdat hulle skielik te min dokters het. Medonnerd is self ’n eks-expat wat deur die ANC opgelei is en nou ’n spioen vir die Australiese regering word om die stimulus agter die skielike ommeswaai te ondersoek. Die komedie “Moegoeman en die Afrikane” word onder andere in 2006 en 2007 by die Volksblad-Kunstefees, die Grahamstad Nasionale Kunstefees, Woordfees en die KKNK opgevoer. Hierin word Suid-Afrika se geheime agent gestuur om ’n diktator van ’n buurland onskadelik te stel. Moegoeman is afkorting vir Militêre Operateur, EersteGraads, Onafhanklik mEt MAgtingsvlak iNternasionaal. In 2010 debuteer die komedie “Daan de Wet hou sy oog op die bal” teen die agtergrond van die Sokker Wêreldbeker. Daan de Wet is ’n privaatspeurder wat deur die geheimsinnige mnr. Coetzee genader word om sy vermiste boekhouer te vind. Daan ontrafel die skrikwekkende, internasionale komplot.

Die multimedia teaterervaring “Trek” debuteer by die KKNK van 2006, met die landskapkunstenaar Strijdom van der Merwe en die musikant Schalk van der Merwe wat die toneelstuk met visuele kuns en musiek komplementeer. Die woord “trek”, en sy etimologie en assosiasies word die venster op plek, identiteit en die “tussen-in” in ons samelewing. Die soortgelyke opvolg “Stoot” debuteer in 2007 by die KKNK, weer met behulp van die twee Van der Merwes. Hierin werk ’n swart man, ’n wit man en ’n wit vrou saam om verskeie groot voorwerpe te stoot. Uiteindelik is die drama ’n verkenning van die sikliese aard, onbetroubaarheid en rigtingloosheid van die bestaan. “Ses voet se eiendom” is ’n eenbedryf wat by DALRO geregistreer is. Saam met Jody Abrahams skryf hy ook addisionele teks vir David Kramer se drama “Koos Sas, the last Bushman of Montagu”.

Ook op die gebied van kinder- en jeugdrama lewer hy ’n bydrae. Hy verwerk verskeie sprokies vir die verhoog. Dit sluit in “Aswoestertjie – ’n pantomini”, “Rooikappie en die wolf”, “Sneeuwatjie – ’n pantomini”, “Jan en die Boontjierank”, “Raponsie” (’n poppekas) en “Sneeuwitjie en die sewe Dwerge”. Hierdie dramas word by kunstefeeste vertoon en ook by skole regdeur die Wes-Kaap. In 2001 voer die Hoër Meisieskool Bloemhof in Stellenbosch sy drama “Rooi” op en hierdie opvoering is ’n finalis in die ATKV tienertoneelkompetisie.

Bronne[wysig | wysig bron]

Tydskrifte en Koerante[wysig | wysig bron]

Nieman, Nols “Snaakse geheime agent Moegoeman deel geheime” “Volksblad” 30 Junie 2006

Resensies[wysig | wysig bron]

  • Stoot – Brand, Gerrit "Die Burger" 3 April 2007

Internet[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]