Kyung-Wha Chung
Kyung Wha Chung | |
|---|---|
.jpg) | |
| Agtergrondinligting | |
| Gebore | 26 Maart 1948 Seoul, Suid-Korea |
| Beroep(e) | Violis |
Kyung Wha Chung (gebore op 26 Maart 1948) is 'n Suid-Koreaanse violis.
Vroeë jare[wysig | wysig bron]
Kyung Wha Chung was in Seoul gebore; die middelste kind van die sewe kinders wat uit haar gesin gebore is. Haar vader was 'n uitvoerder, en haar moeder het 'n restaurant bedryf. Sy het op 4-jarige leeftyd met klavierstudies begin, en op 7-jarige leeftyd met vioolstudies. Sy was vroeg reeds as 'n wonderkind erken,[1] en teen die ouderdom van nege jaar het sy alreeds die Mendelssohn Vioolconcerto saam met die Seoul Filharmoniese Orkes gespeel. Met verloop van tyd het sy geleidelik die meeste van die bekendste musiekkompetisies in Korea gewen. Sy het saam met haar broers en susters deur die land getoer, en beide as solis en as deel van ensembles gespeel. Met die kinders wat in Korea bekend geword het, het Chung se moeder begin voel dat die relatief afgeslote en klein gebied nie aan haar kinders die geleentheid gebied het om hul musiekloopbane te bevorder nie [verwysing benodig], en derhalwe het sy die besluit geneem om na die VSA te trek. Al Chung se broers en susters het klassieke instrumente bespeel, en drie van hulle sou professionele musici word. Haar jonger broer, Myung-whun Chung, is 'n dirigent en 'n pianis, en haar ouer suster, Myung-wha Chung, 'n tjellis en onderwyser by die Koreaanse Nasionale Universiteit van die Kunste in Seoul. Die drie van hulle het in hulle latere loopbane op professionele vlak as die Chung Trio saamgespeel.
Chung het op die ouderdom van dertien jaar in die VSA gearriveer. Sy het in die voetspore van haar ouer suster Myung-Soh Chung gevolg, welke 'n fluitspeler is, en die Juilliard skool in New York bygewoon waar sy onder Ivan Galamian studeer het.[1]In 1967 was Chung en Pinchas Zukerman die gesamentlike wenners van die Edgar Leventritt-kompetisie gewees, wat die eerste keer was dat so 'n uitkoms in die geskiedenis van die kompetisie plaasgevind het.[2] Hierdie prys het tot verskeie verbintenisse in Noord-Amerika gelei, soos bv. met die Chicago Simfonieorkes en die New York Filharmoniese Orkes. Sy het ook vir Nathan Milstein ingetree vir sy Withuis Gala toe hy ongesteld was. Haar volgende groot geleentheid het in 1970 gekom toe sy vir Itzhak Perlman moes intree saam met die Londen Simfonieorkes. Die sukses van hierdie geleentheid het tot baie ander uitvoerings in die Verenigde Koninkryk gelei asook 'n opnamekontrak met Decca/London. Haar debuutalbum met André Previn en die Londen Simfonieorkes, bestaande uit die vioolconcertos van Tsjaikofski en Sibelius, het haar internasionale roem besorg, insluitende die top aanbeveling in BBC Radio 3 se Building a Library program, wat die verskillende opnames van die Sibelius concerto vergelyk het. Chung het in Europa haar studies onder Joseph Szigeti voortgesit.
Haar kommersiële opnames sluit die hoof repertorium in, insluitende Beethoven, Tskaikofski en Berg. Sy het ook kamermusiek-werke opgeneem soos die Brahms vioolsonates, die Franck & Debussy sonates, en Respighi & Strauss se sonates (met Krystian Zimerman, 'n opname wat aan haar 'n Gramophone toekenning vir Beste Kamermusiek opname besorg het). Ander opnames sluit Vivaldi se Vier Seisoene in, wat gekies was as Gramophone se redakteurskeuse, en die Brahms vioolconcerto saam met die Weense Filharmoniese Orkes onder Simon Rattle.
In 1997 het sy die 30ste herdenking van haar internasionale buiging by die Barbican in Londen en in haar tuisstad Seoul gevier. In 2008 het ongesteldheid en beserings haar egter genoop om tydelik halt te roep met haar loopbaan.[3] Haar mees onlangse terugkeer na die verhoog was in Londen by die Koninklike Fees-saal in Desember 2014.[4] Haar reaksie tot die gehoor se gehoes, insluitende volgehoue hoesbuie deur 'n kind in haar lyn van visie, en haar gevolglike gesprek met die kind se ouers, het wydverspreide kontroversie tydens die uitvoering veroorsaak.[5]Chung het twee seuns genaamd Frederick en Eugene gehad uit haar huwelik met die Britse sakeman Geoffrey Leggett. Hul 1984 huwelik het in die egskeidingshof opgeëindig.[3]
Diskografie[wysig | wysig bron]
Solo-opnames[wysig | wysig bron]
| Jaar van uitreiking | Album details | Samewerkende kunstenaars | Plate-etiket | Eerste uitreiking |
|---|---|---|---|---|
| 1970 | Tsjaikofski: Vioolconcerto / Sibelius: Vioolconcerto | Londen Simfonieorkes (gedirigeer deur André Previn) |
Decca | SXL 6493 |
| 1972 | Bruch: Vioolconcerto / Skotse Fantasie | Koninklike Filharmoniese Orkes (gedirigeer deur Rudolf Kempe) |
Decca | SXL 6573 |
| 1973 | Walton: Vioolconcerto / Strawinski: Vioolconcerto | Londen Simfonieorkes (gedirigeer deur André Previn) |
Decca | SXL 6601 |
| 1975 | Bach: Partita No. 2 in D mineur; Sonate No. 3 in C Majeur | Decca | SXL 6721 | |
| 1976 | Saint-Saëns: Vioolconcerto No. 3 / Vieuxtemps: Vioolconcerto No. 5 | Londen Simfonieorkes (gedirigeer deur Lawrence Foster) |
Decca | SXL 6759 |
| 1977 | Prokofiëf: Vioolconcertos Nos. 1 & 2 | Londen Simfonieorkes (gedirigeer deur André Previn) |
Decca | SXL 6773 |
| 1977 | Bartók: Vioolconcerto No. 2 | Londen Filharmoniese Orkes (gedirigeer deur Georg Solti) |
Decca | SXL 6802 |
| 1977 | Elgar: Vioolconcerto | Londen Filharmoniese Orkes (gedirigeer deur Georg Solti) |
Decca | SXL 6842 |
| 1978 | Saint-Saëns: Havanaise; Inleiding en Rondo / Chausson: Poeme / Ravel: Tzigane | Londen Filharmoniese Orkes (gedirigeer deur Charles Dutoit) |
Decca | SXL 6851 |
| 1980 | Beethoven: Vioolconcerto | Weense Filharmoniese Orkes (gedirigeer deur Kiril Kondrašin) |
Decca | SXDL 7508 |
| 1980 | Franck: Vioolsonate / Debussy: Vioolsonate | Radu Lupu | Decca | SXL 6944 |
| 1980 | Mendelssohn: Klaviertrio No. 1 / Schumann: Klaviertrio No. 1 | André Previn (Klavier) Paul Tortelier (Tjello) |
His Master's Voice | ASD 3894 |
| 1981 | Bach: Triosonates BWV 1038, 1039 & 1079 | James Galway (Fluit) Phillip Moll (Klavesimbel) Moray Welsh (Tjello) |
RCA Red Seal | |
| 1981 | Lalo: Symphonie Espagnole / Saint-Saëns: Vioolconcerto No. 1 | Montreal Simfonieorkes (gedirigeer deur Charles Dutoit) |
Decca | SXDL 7527 |
| 1982 | Tsjaikofski: Vioolconcerto / Mendelssohn: Vioolconcerto | Montreal Simfonieorkes (gedirigeer deur Charles Dutoit) |
Decca | SXDL 7558 |
| 1984 | Berg: Vioolconcerto / Bartók: Vioolconcerto No. 1 | Chicago Simfonieorkes (gedirigeer deur Georg Solti) |
Decca | 411 804-1 |
| 1987 | Con Amore (Romantiese viool deur Kreisler en ander komponiste) | Phillip Moll (Klavier) | Decca | 417 289-1 |
| 1988 | Franck: Vioolsonate / Debussy: Vioolsonate / | Phillip Moll (Klavier) | Decca | |
| 1989 | Dvořák: Vioolconcerto Op. 53; Romanse Op. 11 | Philadelphia Simfonieorkes (gedirigeer deur Riccardo Muti) |
EMI | |
| 1989 | Strauss: Vioolsonate Op. 18 / Respighi: Vioolsonate | Krystian Zimerman (Klavier) | Deutsche Grammophon | |
| 1989 | Beethoven: Vioolconcerto / Bruch: Vioolconcerto | Londen Filharmoniese Orkes (gedirigeer deur Klaus Tennstedt) |
EMI | |
| 2016 | Bach Sonates & Partitas | Warner Classics | 0190295944162 | |
| 2018 | Beau Soir - Fauré, Franck, Debussy - Werke vir Viool en Klavier | Kevin Kenner (Klavier) | Warner Classics | 0190295708085 |
Chung trio opnames[wysig | wysig bron]
| Jaar van uitreiking | Album details | Samewerkende kunstenaars | Plate-etiket |
|---|---|---|---|
| 1986 | Dvořák: Klaviertrios Nos. 1 & 3 | Myung-Wha Chung (Tjello) Myung-whun Chung (Klavier) |
Decca |
| 1987 | Mendelssohn: Klaviertrio No. 1 / Brahms: Klaviertrio No. 1 | Myung-Wha Chung (Tjello) Myung-whun Chung (Klavier) |
Decca |
| 1988 | Tsjaikofski: Klaviertrio in A Mineur / Sjostakowitsj: Klaviertrio No. 1 | Myung-Wha Chung (Tjello) Myung-whun Chung (Klavier) |
EMI |
| 1988 | Beethoven: Trippelconcerto vir Viool, Tjello en Klavier; Twee Romanse | Myung-Wha Chung (Tjello) Myung-whun Chung (Klavier) Philharmonia Orchestra (gedirigeer deur Myung-whun Chung) |
Deutsche Grammophon |
| 1992 | Beethoven: Klaviertrio Nos. 4 & 7 "Aartshertog" | Myung-Wha Chung (Tjello) Myung-whun Chung (Klavier) |
EMI |
Sien Kyung-Wha Chung se diskografie by discogs.com
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 Barbara Rowes (8 November 1982). "Tiny Kyung-Wha Chung Is No Dragon Lady, but When She Fiddles, Ears Burn". People (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Augustus 2016. Besoek op 18 Desember 2014.
- ↑ "Contests: Cookie & Pinky Come Through" Geargiveer 21 Oktober 2012 op Wayback Machine, Time Magazine, 26 Mei 1967.
- ↑ 3,0 3,1 Hoo-ran Kim (15 November 2013). "The dichotomy of violinist Chung Kyung-wha". The Korea Herald (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Januarie 2014. Besoek op 18 Desember 2014.
- ↑ Erica Jeal (3 Desember 2014). "Kyung Wha Chung review – a legend makes a tense return". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Januarie 2020. Besoek op 18 Desember 2014.
- ↑ Ivan Hewett (5 Desember 2014). "Kyung-wha Chung was right to shush a toddler". Telegraph (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Februarie 2020. Besoek op 18 Desember 2014.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- Kyung Wha Chung Amptelike Webblad Geargiveer 6 April 2019 op Wayback Machine
- Kyung-Wha Chung by Opus 3 Kunstenaars
- Kyung Wha Chung by allmusic
- Juilliard Skool blad oor Kyung-Wha Chung Geargiveer 6 September 2015 op Wayback Machine
- Kyung-Wha Chung, "I have always welcomed children to my concerts". The Guardian, Musiek-webjoernaal of blog, 9 Desember 2014
- "The Celebrated Korean Violinist Kyung Wha Chung speaking with Pete Myers", Radio Nederland Argiewe, 1982
