Godsdiensvryheid in Denemarke

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Denemarke laat vryheid van aanbidding en die uitleef van godsdiens ten volle toe, terwyl die staat die Deense Volkskerk as die nasionale kerk bekragtig.

Die Grondwet van Denemarke beskerm godsdiensvryheid in die volgende seksies:

  • § 67 vergun vryheid van aanbidding.
  • § 68 verklaar dat niemand verplig word om persoonlike bydraes aan enige ander vorm van godsdiens as sy eie te maak nie. Omrede staatstoelaes nie as persoonlike bydraes geag word nie,[1] ontvang die Kerk van Denemarke subsidies – met betrekking tot § 4 – bowen die kerkbelasting wat deur die kerklidmate betaal word. Die Deense Volkskerk is die enigste godsdiensgroep wat regstreeks geldelike steun van die staat geniet. Ander godsdiensgroepe kan onregstreeks steun verkry deur middel van belastingverligting op bydraes.[2]
  • § 70 vergun godsdiensvryheid deur te verseker dat burgerlike en politieke regte nie op grond van ras of geloofsoortuigings herroep word nie. Ras en geloofsoortuigings kan ook nie gebruik word om van burgerpligte verskoon te word nie.
  • § 71 verseker dat niemand op grond van geloofsoortuiging gevangenskap opgelê word nie.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Grundloven på let dansk, Folketinget, 2001
  2. "Kirkeministeriet". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 November 2006. Besoek op 8 Junie 2011.

Sien ook[wysig | wysig bron]