Greigiet
| Greigiet | |
|---|---|
| |
| Kleur | metallies pienk wat blouerig uitslaan, of swart indien amorf |
| Streep | swart[1] |
| Glans | metallies, grondagtig |
| Hardheid | 4 - 4,5 (Mohs) |
| Strukturbericht-kode | H1₁ |
| Nommer | 227 |
| Eenheidsel | 987,6 pm |
| * Lys van minerale | |
Portaal  Geologie
| |
Greigiet is 'n metastabiele ystersulfied met 'n inverse spinel-struktuur. Dit het gemengde oksidasietoestande: Fe(II) en Fe(III) en dit is 'n ferrimagneet. Greigiet is onstabiel indien dit tot hoër temperature as 200 C verhit word. Dit ontbind in swawel en piriet of markasiet wat nie magneties is nie. Hierdie eienskap kan gebruik word om sy magnetisme van dié van pyrrhotiet of oksidiese ysterverbings te onderskei. Die Curietemperatuur is 677K.[2]Maar die mineraal ontbind meestal voordat hierdie temperatuur bereik is. Hierdie mineraal is ondanks sy beperkte stabiliteit belangrik vir die paleomagnetiese en magnetostratigrafiese navorsing van sedimente van die see en van die kuste. Hierdie tipe navorsing betref sedimente van 'n ouderdom wat tot in die Kryt strek. Greigiet kan deur bepaalde magnetotaktiese bakterieë vervaardig word in korrels (magnetosome) wat uit een enkele magnetiese domein bestaan. [3]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "mindat 1747".
- ↑ [dooie skakel[dooie skakel][dooie skakel][dooie skakel][dooie skakel] The Curie temperature and magnetic exchange energy in half-metallic greigite Fe3S4 Jun Wang1, Shi-He Cao1, Wei Wu1 and Guo-meng Zhao Physica Scripta, Volume 83, Number 4 2011]
- ↑ Iron sulfides Leonardo Sagnotti bydrae tot die Encyclopedia of Geomagnetism and Paleomagnetism. 2007