Gaan na inhoud

Gylfaginning

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Gylfi word 'n streep getrek in 'n illustrasie uit die Yslande Manuskrip SÁM 66.

Die Gylfaginning (Oudnoors vir "Die foppery van Gylfi")[1][2] is die eerste hoofdeel van die 13de-eeuse Prosaïese Edda, ná die Voorwoord. Die Gylfaginning neem die vorm aan van 'n dialoog tussen 'n Sweedse koning (Gylfi) en drie mans op trone van Asgard met die name Hoog, Net-so-hoog en Derde. Gylfi vra die mans baie vrae oor die geskiedenis en toekoms van die Ase. Die skepping en eindelike verwoesting van die wêreld word beskryf, asook baie ander aspekte van die Noorse mitologie. Hoewel die Gylfaginning dit nooit duidelik stel nie, word dikwels aangeneem die drie mans is gedaantes van Odin.

Die tweede deel van die Prosaïese Edda is die Skáldskaparmál en die derde deel Háttatal. Die werk is vermoedelik deur Snorri Sturluson geskryf. Dit is sowat 20 000 woorde lank.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Lindow, John (2002). Norse Mythology: A Guide to Gods, Heroes, Rituals, and Beliefs (in Engels). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-983969-8.
  2. Orchard, Andy (1997). Dictionary of Norse Myth and Legend (in Engels). Cassell. ISBN 978-0-304-34520-5.

Skakels

[wysig | wysig bron]