Gamma Velorum

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf HD 68243)
Gamma Velorum
Die ligging van Gamma Velorum (in die rooi sirkel).
Die ligging van Gamma Velorum (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Seile
Spektraaltipe WC8 + O7,5 III[1]
Soort Veelvoudige ster
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 08h 09m 31.95013s[2]
Deklinasie -47° 20′ 11.7108″[2]
Skynmagnitude (m) 1,83[3] (1,81-1,87[4])
Absolute magnitude (M) -4,23 + -5,63[5]
B-V-kleurindeks  -0,25[3]
U-B-kleurindeks  -0,94[3]
Besonderhede
Komponent 1 WR
Massa (M) 9 ± 0,6[5]
Radius (R) 6 ± 3[5]
Temperatuur (K) 57 000[6]
Komponent 2 O
Massa (M) 28,5 ± 1,1[5]
Radius (R) 17 ± 2[5]
Temperatuur (K) 35 000[6]
Eienskappe
Afstand (ligjaar) 1 095
(336+8−7 parsek)[5]
Ouderdom (jaar) 3,5[7]-5,5 miljoen[8]
Veranderlikheid Wolf-Rayet[4]
Ander name
Regor, Suhail Al-Muhlif, CD-46°3847,
FK5 309, HD 68273,
HIP 39953, HR 3207, SAO 219504, WR 11
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde
γ1 Velorum
Sterrebeeld Seile
Spektraaltipe B2 III[7]
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 08h 09m 29.3260s[9]
Deklinasie -47° 20′ 43.027″[9]
Skynmagnitude (m) 4,27[10]
Absolute magnitude (M) -3,62[7]
B-V-kleurindeks  -0,22[10]
U-B-kleurindeks  -0,92[10]
Besonderhede
Massa (M) 14[7]
Ouderdom (jaar) 8 miljoen[7]
Ander name
CD-46°3846, HD 68243, HR 3206, SAO 219501
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Gamma Velorum (afgekort as γ Vel) is ’n vierdubbele ster in die sterrebeeld Seile (Vela). Met ’n gesamentlike skynbare magnitude van 1,7 is dit een van die helderste ligpunte in die naglug, en dit bevat verreweg die naaste en helderste Wolf-Rayetster. Dit het die tradisionele naam Suhail al Muhlif en die moderne naam Regor,[11] maar nie een word deur die Internasionale Astronomiese Unie erken nie.

Die stelsel sluit twee sterre in wat 41 boogsekondes van mekaar af lê en wat elk op sy beurt ’n spektroskopiese dubbelster is. γ2 Velorum, die helderste van die twee, bevat die Wolf-Rayetster en ’n blousuperreus, terwyl γ1 Velorum ’n bloureus en onbekende metgesel bevat.

Afstand[wysig | wysig bron]

Gamma Velorum is naby genoeg vir presiese parallaksmetings, asook ander maniere om die afstand vas te stel. Volgens Hipparcos is γ2 se afstand 342 parsek (1 115 ligjare). Ander metodes dui op ’n afstand van 336 en 368 parsek (1 095 en 1 200 ligjare).

Dit is alles effens nader as die algemeen aanvaarde afstand van 450 parsek (1 467 ligjare) vir die Vela OB2-assosiasie, wat die naaste groep jong, swaar sterre aan ons is.[12]

Eienskappe[wysig | wysig bron]

Die Gamma Velorum-stelsel bestaan uit minstens vier sterre. Die helderste lid, γ2 Velorum, of γ Velorum A, is ’n spektroskopiese dubbelster wat bestaan uit ’n blousuperreus van spektraaltipe O7,5 (~30 M) en ’n swaar Wolf-Rayetster (9 M, oorspronklik ~35 M).[8] Die dubbelster het ’n wentelperiode van 78,5 dae en lê op ’n afstand van mekaar wat wissel tussen 0,8 en 1,6 AE. Die Wolf-Rayetster sal waarskynlik sy leeftyd as ’n Tipe Ib-supernova eindig; dit is een van die naaste supernova-kandidate aan die Son.[13] Dit is tradisioneel as die primêre ster beskou omdat sy emissielyne die spektrum oorheers, maar die O-ster is visueel helderder en het ’n groter ligsterkte. Vir duidelikheid word nou dikwels na die twee komponente verwys as WR en O.[5]

Die helder γ1 Velorum, of γ Velorum B (skynbare magnitude 4,2), is ’n spektroskopiese dubbelster met ’n wentelperiode van 1,48 dae. Net die primêre ster is waargeneem – dit is ’n blouwit reusester. Dit lê 41,2 boogsekondes van die Wolf-Rayetdubbelster en kan maklik met ’n verkyker onderskei word.[7] Die twee sterre is te naby om van mekaar te onderskei en lyk met die blote oog soos ’n enkele ster met ’n skynbare magnitude van 1,72.

Gamma Velorum het verskeie dowwer metgeselle wat saambeweeg en moontlik lede van die Vela OB2-assosiasie is.[7] CD-46 3848, met ’n magnitude van 7,3, is ’n wit F0-tipe ster wat 62,3 boogsekondes van die A-komponent lê. By 93,5 boogsekondes is nog ’n dubbelster, ’n F0-tipe ster van magnitude 9,2.

γ Velorum word verbind met ’n paar honderd voor-hoofreekssterre binne minder as ’n graad van hom af. Dié sterre is minstens 5 miljoen jaar oud.[7]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Roche, P. F.; Colling, M. D.; Barlow, M. J. (2012). "The outer wind of γ Velorum". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 427: 581. arXiv:1208.6016. Bibcode:2012MNRAS.427..581R. doi:10.1111/j.1365-2966.2012.22005.x.
  2. 2,0 2,1 van Leeuwen, F. (November 2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:10.1051/0004-6361:20078357, Bibcode2007A&A...474..653V 
  3. 3,0 3,1 3,2 Ducati, J. R. (2002). "VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system". CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237: 0. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
  4. 4,0 4,1 Samus, N. N.; Durlevich, O. V. (2009). "VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007–2013)". VizieR On-line Data Catalog: B/gcvs. Oorspronklik in: 2009yCat....102025S. 1: 02025. Bibcode:2009yCat....102025S.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 North, J. R.; Tuthill, P. G.; Tango, W. J.; Davis, J. (2007). "Γ2 Velorum: Orbital solution and fundamental parameter determination with SUSI". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 377: 415. arXiv:astro-ph/0702375. Bibcode:2007MNRAS.377..415N. doi:10.1111/j.1365-2966.2007.11608.x.
  6. 6,0 6,1 De Marco, O.; Schmutz, W.; Crowther, P. A.; Hillier, D. J.; Dessart, L.; De Koter, A.; Schweickhardt, J. (2000). "The gamma Velorum binary system. II. WR stellar parameters and the photon loss mechanism". Astronomy and Astrophysics. 358: 187. arXiv:astro-ph/0004081. Bibcode:2000A&A...358..187D.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 Jeffries, R. D.; Naylor, T.; Walter, F. M.; Pozzo, M. P.; Devey, C. R. (2009). "The stellar association around Gamma Velorum and its relationship with Vela OB2". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 393 (2): 538. arXiv:0810.5320. Bibcode:2009MNRAS.393..538J. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.14162.x.
  8. 8,0 8,1 Eldridge, J. J. (2009). "A new-age determination for γ2 Velorum from binary stellar evolution models". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters. 400: L20–L23. arXiv:0909.0504. Bibcode:2009MNRAS.400L..20E. doi:10.1111/j.1745-3933.2009.00753.x.
  9. 9,0 9,1 Hog, E.; Kuzmin, A.; Bastian, U.; Fabricius, C.; Kuimov, K.; Lindegren, L.; Makarov, V. V.; Roeser, S. (1998). "The TYCHO Reference Catalogue". Astronomy and Astrophysics. 335: L65. Bibcode:1998A&A...335L..65H.
  10. 10,0 10,1 10,2 Hernandez, C. A.; Sahade, J. (1980). "The Spectroscopic Binary GAMMA-1-VELORUM". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 92: 819. Bibcode:1980PASP...92..819H. doi:10.1086/130756. ISSN 0004-6280.
  11. Kunitzsch, Paul; Smart, Tim (2006). A Dictionary of Modern star Names: A Short Guide to 254 Star Names and Their Derivations (2de hers. uitg.). Cambridge, Massachusetts: Sky Pub. ISBN 978-1-931559-44-7.
  12. Millour, F.; Petrov, R. G.; Chesneau, O.; Bonneau, D.; Dessart, L.; Bechet, C.; Tallon-Bosc, I.; Tallon, M.; Thiébaut, E.; Vakili, F.; Malbet, F.; Mourard, D.; Antonelli, P.; Beckmann, U.; Bresson, Y.; Chelli, A.; Dugué, M.; Duvert, G.; Gennari, S.; Glück, L.; Kern, P.; Lagarde, S.; Le Coarer, E.; Lisi, F.; Perraut, K.; Puget, P.; Rantakyrö, F.; Robbe-Dubois, S.; Roussel, A.; et al. (2007). "Direct constraint on the distance of γ2 Velorum from AMBER/VLTI observations". Astronomy and Astrophysics. 464: 107. arXiv:astro-ph/0610936. Bibcode:2007A&A...464..107M. doi:10.1051/0004-6361:20065408.
  13. Beech, Martin (2011). "The past, present and future supernova threat to Earth's biosphere". Astrophysics and Space Science. 336 (2): 287. Bibcode:2011Ap&SS.336..287B. doi:10.1007/s10509-011-0873-9.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]