Hanriot HD.1

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Hanriot HD.1
'n Switserse Hanriot HD.1 in 'n museum
Tipe Vegvliegtuig
Vervaardiger Aéroplanes Hanriot et Cie
Ontwerp deur René Hanriot
Nooiensvlug Junie 1916
Hoofgebruikers Italiaanse Lugmag
Belgiese Lugmag
Aantal gebou ongeveer 1200

Die Hanriot HD.1 is 'n Franse enkelsitplek, dubbeldekker vegvliegtuig wat tydens die Eerste Wêreldoorlog diens gedoen het. Die vliegtuig was egter nooit deur die Franse gebruik nie maar wel deur die Italiaanse en Belgiese Lugmagte.

René Hanriot was 'n pioneer vliegtuigbouer van 1910 tot 1913. Na die uitbreek van die oorlog het hy die lugvaart industrie herbetree en 'n fabriek opgerig te Billiancourt. Hier sluit Pierre Dupont by hom aan en hulle ontwerp die HD.1. Dié vliegtuig het na die Sopwith Pup gelyk; dit was 'n skoon ontwerp met min eksterne kabels en drade. Dit was aangedryf deur die 110 perdekrag Le Rhône 9 J motor. Die Franse het egter reeds besluit om hul Nieuport vegters met SPAD S.VII vliegtuie te vervang.

Italiaanse Lugmag[wysig | wysig bron]

Die Italiaanse Lugmag het besluit om hulle Nieuport's met die HD.1 te vervang. Die Italiaanse vlieëniers het eerstens beweegbaarheid en goeie hantering van hulle vliegtuie vereis, vuurkrag was tweede. Na toetsing in 1916 het hulle besluit op die Hanriot HD.1 as hulle nuwe standaard vegvliegtuig. Die eerste 100 word vervaardig in die Varese-fabriek van Nieuport-Macchi. Die 76a Squadriglia word die eerste operasionele eenheid met die nuwe HD.1 in Augustus 1917. Die prototipe was toegerus met 'n enkel Vickers-masjiengeweer op die bakboord kant op die boonste vlerk van die vliegtuig. Die Italianers het dit egter na die middel verplaas asook die Belgiese Aviation Militaire later. Daar was in totaal 1,700 HD.1's bestel maar slegs 831 was afgelewer. Party kon in Frankryk gebou gewees het. Dit was die mees gebruikte vliegtuig deur die Italiaanse Lugmag vir die res van die oorlog. Op sy piek was 18 eskaders toegerus met die vliegtuig. Hulle het nog vir etlike jare na die oorlog nog diens gedoen. Nieuport-Macchi het nog 70 gebou na die oorlog.

Belgiese Aviation Militaire[wysig | wysig bron]

Daar was 125 Hanriot HD.1 afgelewer aan die Belgiese Aviation Militaire, almal vervaardig in Frankryk. Die eerste bestelling was ontvang in Junie 1917 en die eerste eenheid was afgelewer op 22 Augustus 1917. Die Belgiese vlieëniers het geeksperimenteer met twee masjiengewere maar gevind dat dit die vermoë van die vliegtuig benadeel. Die Belge het 'n aanbod vroeg in 1918 om hulle Hanriot's met Sopwith Camels te vervang van die hand gewys, wat bewys hoe goed die vliegtuig was. Die vliegtuie is eers in 1926 uit diens gestel.

Ander gebruike[wysig | wysig bron]

'n Paar Hanriot's is wel deur die Franse Magte gebruik: 'n paar is gebruik as aanboord vegvliegtuie deur die Aviation Maritime in 1918. 'n Twee-vlot vlottersvliegtuig het ook verskyn in 1918 maar die getalle was gering. Hierdie vliegtuie se stertvinne was herontwerp en sommige was toegerus met twee Vickers-masjiengewere. Die Amerikaanse Vloot het tien van die vliegtuie gekoop vir gebruik aan die Franse kus; hulle was na Amerika teruggeneem na die oorlog en terug verander vir landgebruik. Sestien HD.1's was verkoop aan die Switserse Fliegertruppe in 1921.

Tegniese besonderhede[wysig | wysig bron]

Besonderhede van die Hanriot HD.1:
Item Statistiek
Aantal motors 1
Tipe motor Skroef
Vervaardiger Le Rhône 9 Jb
Kraglewering per motor 120 perdekrag
Vlerkspan 8,70 m
Lengte 5,85 m
Hoogte 2,94 m
Vlerkoppervlakte 18,20 m2
Maksimum opstygmassa 605 kg
Maksimum snelheid 184 km/h op seevlak
Operasionele hoogte 6 000 m
Uithouvermoë 2.0 ure en 30 minute
Klimvermoë 3,000 m in elf minute
Bewapening Een Vickersmasjiengeweer.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Bron[wysig | wysig bron]