Helene Bechstein

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Helene Bechstein
Gebore
Helene Capito

Düsseldorf, Duitsland
Sterf20 April 1951(1951-04-20) (oud. 74)
NasionaliteitDuits
Bekend virEtiketonderwyseres van Adolf Hitler

Helene Bechstein née Capito (26 Mei 1876 – 20 April 1951) was'n Duitse sosiale persoonlikheid en sakevrou. Sy het vir Adolf Hitler in etiket opgelei en was die vrou van Edwin Bechstein, die eienaar en later meerderheidsaandeelhouer van C. Bechstein, 'n toonaangewende vervaardiger van klaviere.

Agtergrond[wysig | wysig bron]

Helene Capito is in Düsseldorf in 1876 gebore.[1] Sy het met Edwin Bechstein getrou, die seun van Carl Bechstein, die eienaar van die C. Bechstein klavierfabriek. In 1923, nadat C. Bechstein 'n beperkte maatskappy geword het, het Helene en Carl begin om aandele in die maatskappy op te koop, totdat hulle die meerderheidsaandeel gehad het. Helene het as woordvoerder van die maatskappy opgetree.[2] Sy het dikwels antisemitiese opmerkings gemaak, wat daartoe gelei het dat 'n aantal hoë-profiel-musici 'n boikot van C. Bechstein klaviere begin het. In 1934 is die maatskappy herstruktureer sodat Helene die meerderheidsaandeelhouer geword het. Om kapitaal in te win, het sy van die maatskappy se eiendom aan Hermann Göring in sy hoedanigheid as Minister President van Pruise verkoop.

Hitler[wysig | wysig bron]

Bechstein het Adolf Hitler in 1921 vir die eerste keer deur Marlene Eckart by haar Berchtesgaden Villa ontmoet. Sy het aanklank by hom gevind, en toe hy in die tronk was na die mislukte "biersaal putsch", het sy hom gereeld besoek, en eenkeer haarself by die tronk as sy aangenome moeder opgegee. Op Hitler se vrylating, het Bechstein hom aan die Duitse hoë sosiale kringe in Berlyn voorgestel.[3] Saam met Elsa Bruckmann en Winifred Wagner, het sy gehelp om vir Hitler tafelmaniere te leer, en het bygedra tot die hervorming van sy openbare beeld.[4] Bechstein en Hitler het hegte vriende geword: sy het vir hom geskenke gegee, insluitend 'n Mercedes ter waarde van RM26,000,[5] het vir hom "Wölfchen" ("wolfie") genoem, en het gesê dat sy hom graag as haar eie seun sou wou gehad het.[6] Hitler het vir haar na bewering 'n oorspronklike manuskrip van Mein Kampf gegee.[7] Die Bechsteins het vir Hitler openbaar befonds, en het vir hom die geld voorgeskiet om voort te gaan met die publikasie van die Völkischer Beobachter koerant.

Toe die Nazi's aan bewind gekom het in 1934, het Hitler vir haar die Goue Partyembleem van die NSDAP toegeken. Bechstein self het eers in 1944 by die Nazi-Party aangesluit. Sy het gehoop dat Hitler sou trou met haar dogter.

Later lewe[wysig | wysig bron]

Na Nazi-Duitsland se oorgawe in die Tweede Wêreldoorlog, is die C. Bechstein maatskappy deur die Geallieerdes in die Amerikaanse Besettingsone opgekommandeer, en Bechstein se aandele is gekonfiskeer deur die Amerikaners. Die maatskappy is eers in 1948 toegelaat om weer te begin om klaviere te vervaardig. Bechstein self is gevonnis tot 60 dae harde arbeid en 30% bates is onteien weens haar aktiwiteit as 'n ondersteuner van die Nazi's.[8] Sy is in 1951 oorlede.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "David Irving's Action Report On-line" (in Engels). Fpp.co.uk. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 November 2019. Besoek op 7 November 2017.
  2. "Carl Bechstein History" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 20 Oktober 2016. Besoek op 7 November 2017. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
  3. "WWII Aftermath favored Steinway –" (in Engels). Chicago Tribune. 30 April 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Oktober 2017. Besoek op 7 November 2017.
  4. Von Schmid (27 Desember 2001). "B E C H S T E I N : Wohlklang aus Seifhennersdorf" (in Duits). Zeit.de. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2020. Besoek op 7 November 2017.
  5. Delaforce, Patrick (2017). "Appendix B "A Rouge's Gallery"". The Fourth Reich and Operation Eclipse. Fonthill Media. ISBN 9781781554005.
  6. Porter, Monica. "The dark charm of Adolf Hitler" (in Engels). Daily Express. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Desember 2019. Besoek op 7 November 2017.
  7. Von Daniel, Haufler (8 November 1996). "Wo einst Bechstein klimperte" (in Duits). Zeit.de. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 September 2018. Besoek op 7 November 2017.
  8. DRITTES REICH ZEITGESCHICHTE: Helene Bechstein (1876–1951) – Reisepass. Invaluble. URL besoek op 2017-11-07.