Henk Wybenga

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Henk Wybenga (1947–1993) is ’n Afrikaanse skrywer.

Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Hendrik Wybenga is op 18 Februarie 1947 in Boksburg gebore. Hy studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir Christelike Hoër Onderwys en behaal in 1974 die B.A. Honneurs-graad in Drama. Hy is akteur en in die sewentigerjare lektor in Drama aan die Potchefstroomse Universiteit vir Christelike Hoër Onderwys en ook dramaresensent. Hier stel hy die Henk Wybenga-beurs beskikbaar aan die mees belowende dramastudent. As akteur vertolk hy onder andere in 1976 ’n rol in die rolprent “Vergeet my nie”.[1] Hierna word hy reklameskrywer van beroep en beklee die pos as Skeppende Hoof vir Afrikaans by B.S.B. Bates, terwyl hy in ’n woonstel in Randburg bly. As vryskut lewer hy verskeie bydraes vir koerante, veral onderhoude met medeskrywers. Hy verloor sy werk in 1992. Tydens die beraad van die Afrikaanse Skrywersgilde op Maselspoort naby Bloemfontein word hy op 24 April 1993 dood in sy bad aangetref, nadat hy vermoedelik ’n epileptiese aanval gekry en verdrink het. Hy is nooit getroud nie.

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

Verskeie van sy kortverhale word in Tydskrif vir Letterkunde gepubliseer. Sy bundel “Kortsluitings” bevat sestien kort-kortverhale wat meestal gesitueer is in gewelddadige, bruuske situasies wat die rassespanning in Suid-Afrika belig. Hy dokumenteer nougeset die tydgenootlike, met ’n fyn aanvoeling vir dit wat deel is van die politieke dilemma van alle mense. Veral die verhaal “Haak, Vrystaat!” is treffend met ’n veelseggende slot, waarin die vraag na die rugby die verhaal terugvoer na die begin en veel sê oor die spreker se gevoel jeens die ontstellende gebeure.[2] Ander temas wat hy aanraak is die polarisasie tussen witmense onderling, die sinloosheid van geweld en die impak van dwelms op gedrag. Die titel vind weerklank in die lengte (of kortheid) van die verhale wat tog telkens goed sluit, en veral in die emosionele kortsluitings sonder die vind van sin in die gebeure wat in die verhale uitgebeeld word. Van sy verhale word in versamelbundels opgeneem, insluitende “Vuurslag” onder redaksie van Hennie Aucamp en “Voetpad” van Elsabe Steenberg. Hy skryf ook kinderverhale vir die radioprogram Siembamba en gedigte, waarvan enkeles in Tydskrif vir Letterkunde gepubliseer word.[3]

Publikasies[wysig | wysig bron]

Jaar Publikasie
1982 Kortsluitings

Bronne[wysig | wysig bron]

Boeke[wysig | wysig bron]

  • Grové, A.P. “Letterkundige sakwoordeboek vir Afrikaans” Nasou Beperk Vyfde uitgawe Eerste druk 1988
  • Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 2005
  • Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel I” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1998

Tydskrifte en Koerante[wysig | wysig bron]

  • Aucamp, Hennie “Die intensiteit van die kortverhaal” Standpunte” Nuwe reeks 171, Junie 1984
  • Coetzee, Frans “Skrywer se verdrinking in bad op Maselspoort was niemand se skuld” “Volksblad” 24 Maart 1994
  • Dedekind, Nonnie “Skrywer dood in bad gekry by gildeberaad” “Die Volksblad” 26 April 1993

Resensies[wysig | wysig bron]

Kortsluitings[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]