Herinnering aan Holland
Herinnering aan Holland is 'n gedig deur die Nederlandse digter Hendrik Marsman wat in 1936 gepubliseer is. Marsman het die realistiese gedig tydens sy verblyf aan die Middellandse See geskryf. Die gedig beskryf die Nederlandse landskap en die Nederlandse stryd teen water. Dit is een van die bekendste Nederlandse gedigte en in 2000 as die Gedicht van de Eeuw gekies.[1]
Die eerste sin: Denkend aan Holland zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan, het baie bekend geword. Die gedig is in byna elke bloemlesing van bekende Nederlandse gedigte opgeneem. Die bekendheid en die karakter daarvan, met bowendien 'n eenvoudige rymskema (aa.bb.cc.) met die beklemtoning op die laaste lettergreep, het meer as één digter geprikkel om die vers te parodieer. 'n Bekende voorbeeld is die hekeldig De binnenring van Holland uit 1981 deur Gerrit Komrij.
Die teks[wysig | wysig bron]
Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Hendrik Marsman Geargiveer 12 Mei 2014 op Wayback Machine, op letterkundigmuseum.nl. Hierin: "Zijn vers ‘Herinnering aan Holland’ wordt aan het eind van de twintigste eeuw verkoren tot het gedicht van die turbulente eeuw".